



Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
W notatkach wyeksponowane zostają zagadnienia z prawa gospodarczego: wstęp do prawa gospodarczego.
Typologia: Notatki
1 / 6
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Przedsiębiorca - wg art. 43 KC jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych: działalność zarobkową (wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową; lub: polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż; lub: polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych), prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4- 9.
Przedsiębiorcą nie będzie spółka cywilna, lecz wspólnik takiej spółki.
Spółki osobowe nie mają osobowości prawnej, toteż za zobowiązania w tych spółkach nie odpowiada sama spółka, lecz jej wspólnicy. Odpowiedzialność wspólników jest przy tym bardzo rygorystyczna, za zobowiązania spółki bowiem odpowiadają oni całym swoim majątkiem. W spółkach kapitałowych, w których osoby wspólników i ich cechy schodzą na plan dalszy, na czoło wysuwa się sama spółka. Toteż spółki kapitałowe są samodzielnymi osobami prawnymi i jako takie wpisywane są do rejestru osób prawnych prowadzonego przez sądy. Ponieważ spółki te są osobami prawnymi, odpowiadają one same za swoje zobowiązania. Toteż ryzyko wspólników tych spółek jest znacznie mniejsze niż w spółkach osobowych. W spółkach osobowych wspólnicy odpowiadają całym swoim majątkiem (także osobistym) za zobowiązania spółki, w spółkach kapitałowych odpowiedzialność wspólników jest ograniczona. W spółce z ograniczoną odpowiedzialnością odpowiadają oni tylko do wysokości posiadanych udziałów, zaś w spółce akcyjnej do wysokości sumy posiadanych akcji.
Dla umowy spółki jawnej.
Zgodnie z art. 95 § 1 kodeksu spółek handlowych partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów wolnego zawodu w spółce, jak również za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki. Oznacza to, iż partner odpowiada wyłącznie za własne „błędy w sztuce” oraz za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań podległego mu bezpośrednio personelu.
TAK, możliwe jest powołanie zarządu i stosujemy tutaj do powołania zarządu art. 201 do 211 oraz przepisy art. 293 do 300 Kodeksu Spółek Handlowych. Kwestia samego powołania zarządu będzie oczywiście musiała być uregulowana w umowie w umowie. Wskazuje się, że prawo prowadzenia spraw spółki i jej reprezentowania powierza się zarządowi. Istnieją wątpliwości co do charakteru prawnego zarządu czy to jest organ czy nie, bo to nie jest osoba prawna, a tylko osoba prawna działają przez organy. Powołanie zarządu Zarząd jest powoływany i odwoływany uchwałą partnerów i taka uchwała będzie zapadała jednomyślnie. Tutaj może się pojawić zagrożenie, gdyż o ile jednomyślność przy powołaniu nie powoduje problemu, to jednomyślność przy odwołaniu członka zarządu przez partnerów jest wymagana; jeżeli nawet zdaniem niektórych partnerów działa on na niekorzyść spółki, to nie ma jednomyślności. Dlatego tu warto wprowadzić wymóg głosowania większością głosów przez partnerów albo przynajmniej przy odwoływaniu, bo to może być zróżnicowane np. powoływanie jednomyślnością, a odwołanie większością głosu.
bowiem za zobowiązania tylko do określonej w umowie spółki kwoty tzw. sumy komandytowej. Jeżeli natomiast komandytariusz wniesie do spółki wkład o wartości co najmniej równej sumie komandytowej wówczas wolny jest od osobistej odpowiedzialności. Wspólnikami w spółce komandytowej mogą być zarówno osoby fizyczne, osoby prawne jak i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym ustawa przyznała zdolność prawną. Ten sam wspólnik nie może być jednocześnie komplementariuszem i komandytariuszem.
Spółka komandytowo-akcyjna (skrót S.K.A. ) – spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki wobec wierzycieli co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki. Komplementariuszem może być osoba fizyczna lub prawna. Jeden lub kilku komplementariuszy powinno być ujawnionych w firmie spółki wraz z uzupełnieniem "spółka komandytowo-akcyjna", które w obrocie można zastąpić skrótem "S.K.A."
Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę.
Zwyczajne zgromadzenie wspólników powinno odbyć się w terminie 6 miesięcy po upływie każdego roku obrotowego. Przedmiotem obrad zwyczajnego zgromadzenia wspólników powinno być:
Komisja rewizyjna pozostała jako potencjalny organ tylko w spółce z o.o. Jej nazwa wskazuje na kompetencje rewizyjne, które moglibyśmy wiązać ze sprawdzaniem, kontrolowaniem, rewidowaniem. Jednakże organ ten w rzeczywistości jest bardzo ograniczony w swych kompetencjach, gdyż może się on wypowiadać raz w roku po upływie roku obrotowego i są to uprawnienia raczej ocenne, z których nie wynikają żadne kompetencje do określonych żądań charakterystycznych dla kontrolującego. Kompetencje ocenne dokonywane przez komisję rewizyjną mogą dotyczyć tylko: oceny sprawozdań rocznych zarządu, oceny wniosków zarządu dotyczących podziału zysku i pokrycia straty oraz składanie zgromadzeniu wspólników pisemnego sprawozdania z wyników tej oceny. W rzeczywistości więc ścisłe prawo kontroli przypisane jest radzie nadzorczej (z wyłączeniem czynności wydawania poleceń zarządowi) i zgromadzeniu wspólników. Ten ostatni organ po otrzymaniu wyników oceny może podjąć określone decyzje, które będą skutkiem ocen podjętych przez komisję rewizyjną. Komisja rewizyjna może stać się organem o rozszerzonych kompetencjach tylko wówczas, gdy w spółce nie ma rady nadzorczej. Przyjąć należy, że w takim przypadku można przypisać komisji rewizyjnej te same kompetencje, jakie posiada rada nadzorcza. Można nadać komisji rewizyjnej bardziej kontrolny charakter przez szczegółowe określenie kompetencji kontrolnych, łącznie z wydawaniem poleceń w kontrolowanej sferze.
Prawo pierwokupu Kiedy umowa spółki zastrzega dla wspólnika prawo pierwokupu, oznacza to, że aby sprzedać udział osobie trzeciej (innej niż wspólnik, któremu przysługuje prawo pierwokupu, tj. wspólnik uprawniony), należy najpierw zawrzeć z osobą trzecią warunkową umowę sprzedaży udziału, a następnie zaoferować wspólnikowi uprawnionemu z prawa pierwokupu kupno udziału na takich samych warunkach, jakie wynikają z umowy warunkowej zawartej z osobą trzecią. Prawo pierwszeństwa nabycia udziałów W związku z powyższym znacznie doskonalsze wydaje się ustanowienie w umowie spółki prawa pierwszeństwa nabycia udziałów zastrzeżonego na wypadek, gdyby inny wspólnik powziął zamiar sprzedaży swoich udziałów. W tej sytuacji wspólnik taki miałby obowiązek najpierw zaoferować kupno jego udziałów wspólnikowi uprawnionemu z prawa pierwszeństwa, nie zaś, jak w wypadku prawa pierwokupu, jedynie powiadomić uprawnionego wspólnika o możliwości zawarcia umowy sprzedaży udziałów na konkretnych warunkach wcześniej zaproponowanych osobie trzeciej. Nie jest to jedyna zaleta prawa pierwszeństwa.