Pobierz Wybrane modele rozwoju organizacji* i więcej Ćwiczenia w PDF z Gospodarka tylko na Docsity! mI:? 577 Ewa Kozień Katedra Pod.taw Organlza'll I Zarzqdzanla Wybrane modele rozwoju organizacji* 1. Przesłanki I założenia metody 2002 Interesujące ujęcie problematyki rozwoju organizacji prezentuje H. Min tzberg, twórca dwóch modeli. Szczególnie interesujący jest model polityki sil nej ręki, w którym autor zwraca uwagę na istotny, a nie uwzględniany we wcześniej przedstawionych modelach element, a mianowicie ustrój przedsię biorstwa. W 1979 r. opracował on model rozwoju organizacji, w którym wyróżnił cztery podstawowe fazy'. Etap pierwszy: al Crqft Structure - pracownicy podejmują wspólne działa nia razem z przedsiębiorcą. Wzajemna koordynacja działalI ma charakter nie formalny. Podział pracy jest ściśle związany z umiejętnościami pracowników; bl Entrepreneurial Structure - charakteryzuje się wertykalnym podziałem pracy. Właściciel-przedsiębiorca osobiście podejmuje decyzje oraz koordynuje pracę zespołu poprzez bezpośrednie zarządzanie i kontrolę. Kierowanie ma charakter scentralizowany a struktura organizacyjna oraz system komunikacji jest nieformalny . Etap drugi: Bureaucratic Struc/ure - związany jest z podjęciem przez przedsiębiorcę produkcji masowej jednego lub grupy wyrobów. Rozpiętość kierowania jest tak duża, że prowadzi do podziału pracy w sferze wykonaw czej, funkcjonalnej oraz w sferze kierowania. Struktura organizacyjna jest roz budowana, pojawiają się sztaby doradcze ma ona charakter sformalizowany. Etap trzeci: Divisionalized Struc/ure - charakteryzuje się dywersyfikacją działalności. Dywizjonalizację struktury wymusza powstanie nowych produk- • Artykuł ten jest kontynuacji} rozważ!lJl nad modelowym lIj~cicm rozwoju organizacji, p['zccl~ stawionych w artykule: E. KozicJl, Niektóre modele rozwoju organizacji, Zeszyty Naukowe, AE w Krakowie, Kraków 1998, nr 519, '.125-138. J H. Mintzbcrg, Sll'IIklllre ill Fives: Desiglli/lg E/lec/ive Orgllllizaliolls, Prcnticc I"lall Interna tional cd., Engclwood CliFfs, New Ycrscy 1979, s. 241. I Ewa Kozieł' tów oraz wejście przedsiębiorstwa na nowe rynki i regiony dzialalności gospo darczej. Głównymi zadaniami kierownictwa jest określenie strategii rozwoju przedsiębiorstwa oraz koordynacja działalności poszczególnych dywizji. Etap czwarty: Matrix Struclure - związany jest z umiędzynarodowieniem dzialalności i związanym z tym wzrostem złożonośc i re lacji produkt-rynek. Na etapie tym występuje tendencja do synchronizacji wielu wymiarów przedsię biorstwa . H. Mintzberg jest również twórcą innego bardzo oryginalnego ujęcia zagad nieni a rozwoju przedsiębiorstwa, które prezentuje w modelu polityki silnej ręki' (rys. 1). Powszechnie przyjęto traktować przedsiębiorstwo jako kategorię spoleczno-ekonomiczną, natomiast ]-1. Mintzberg interpretuje przedsiębiorstwo przede wszystkim jako system polityczny z jego wewnętrznymi i zewnętrz nymi grupami interesu, zmierzającymi do osiągnięcia określonego celu, przy znając wladzę określonym członkom organizacji. Faza powstani.\ Faza rozwoju Faza dojrzałośc i Faza upadku l ' - - - - _. - _ •• _. - - - - - --- -- - - -- - - - - - _. - - - - - - -- - -- - - - - - - - - - - _. - - - - -- _. - - - - - - - --_. --', ~ Orientacja ~ .J przedmiotowa t ił <- , , , , ., ." i ~ Komplelny r:--:-c:-...,.-"'~I Układ władzy '. I I układ II Autokratyzm __ . ___ w.w .. w.w" Układ za ll1klll~ty -., Układ władzy • konfrontacja i (lub) ~ władzy luźny układ władzy ~ 'f Układ włndzy ., r-::-:---,--, J;; Orientacja S podmiotowa Układ władzy : Układ władzy Rys. l. Model rozwoju przedsiębiorstwa wedlug H. Mintzberga - polityki silnej ręki Źródło; C. POmpin, J. Prange, Mallagement der UIIf(Jl'll tJhIllClISell(wicklllllg, Campus Vcrlag, Frankfmt-Ncw York 199 ł. 2 C. Pilmpin, J. Prangc, Mallagement der UlllernehlllellsellflVicklllllg, Campus Vcrlag Frank furt, New York 199 ł, s. S l-SS. Wybrane modele rozwoju organiZQc.ji I Takie rozwiązanie jak można zaobserwować w przeszłości prowadzi do silnych zakłóceń, a nawet upadku przedsiębiorstwa. Z kolei K. Bleicher opracował model rozwoju organizacji (przedsiębiorstwa) w podobnym kryzysowym ujęciu, jak L.R. Greiner, z tą różnicą, że K. Bleicher nie koncentruje się wyłącznie na wewnętrznym rozwoju organizacji, lecz wska zuje na zewnętrzne alternatywy rozwoju. Zewnętrzny rozwój organizacji może odbywać się poprzez zjednanie, współpracę lub restrukturyzację. K. Bleicher przedstawił model rozwoju przedsiębiorstwa w sześciu fazach4 (rys. 2). Każda faza rozwoju kończy się wystąpieniem specyficznego, poten cjalnego kryzysu, który z jednej strony - jak u Greinera - stanowi próg przy przejściu do następnej fazy rozwoju, a z drugiej strony, którego niepokonanie może spowodować upadek przedsiębiorstwa. Podczas trzech pierwszych faz rozwoju przedsiębiorstwo może wzrosnąć, opierając się na wewnętrznym potencjale. Dalszy rozwój przedsiębiorstwa może być realizowany poprzez połączenie z innym przedsiębiorstwem, co stwarza możliwość korzystania ze wspólnego potencjału. W pionierskiej fazie rozwoju przedsiębiorstwa istotny jest pomysł związany z tym,jaki wyrób będzie produkowany oraz działania skoncentrowane na pró bie opanowania technologii. W momencie gdy proces produkcyjny zostanie opanowany z sukcesem, nowy produkt, który zaspokoi potrzeby ograniczonego kręgu odbiorców, zostanie wprowadzony na rynek (wejście na rynek poprzez niszę). Aktywność w fazie pionierskiej skupiona jest wyłącznie w całości na idei technologicznej i wejściu na rynek. Założyciel przedsiębiorstwa jest czę sto zarówno wynalazcą i przedsiębiorcą, cechuje go kreatywność, innowacyj ność i gotowość poniesienia na siebie ryzyka. W zakresie wewnętrznej organi zacji można zauważyć wiele improwizacji, przedsiębiorca wydaje polecenia osobiście i bezpośrednio swoim podwładnym. Zarządza przedsiębiorstwem, opierając się na własnych umiejętnoścach, wiedzy, intuicji i doświadczeniu. Zachowania pracowników są wzmacniane przez osiąganie sukcesu. W opera tywnym działaniu na plan pierwszy wysuwają się problemy w zakresie reali zacji funkcji przedsiębiorstwa związane z zaopatrzeniem, gospodarką materia łową, produkcją, magazynowaniem i dystrybucją. Dużo uwagi poświęca się zabezpieczeniu finansowemu. Czynników kryzysogennych fazy pionierskiej można upatrywać w samej idei przedsiębiorczości oraz w niewystarczających zasobach lub też przyczyny kry zysu mogą tkwić w zbyt małych umiejętnościach menedżerskich przedsiębiorcy. W fazie zdobywania rynku udaje się zrealizować przedsiębiorstwu jego pod stawową ideę dotyczącą szerszego udostępnienia odbiorcom produktu (-ów) na rynku. Nisza rynkowa zostaje poszerzona. Zwiększa się niebezpie czetlstwo wystąpienia wqskich gardeł w zakresie dostaw. Z ciągłym wzrasta niem przedsiębiorstwa związane Sl) potrzeby finansowe, oznacza to niekiedy przyjęcie nowych wspólników lub zmianę formy prawnej przedsiębiorstwa <\ C. Plimpin, J. Prangc, op. cit., s. 55-60. I Ewa Kozieł! '0 • • • Kr)ltys • " .o "'-O • • 2 • • • • • • • • • Kryzys ......... • • • • Z • • • • 0 • • • • • • X • • • C • • • • • • • • Kryzys • A • • "'- Kryzys ~. • • • • • • • • • • ~ Faza • Fflza Faza Fnza Faza • Faza • Czas pionierska • zdobywania. dywcrsyfi- zjedno- wSjlól- • reslruk- rynku kacji cZenia pracy turyzacji • wewnętr7.llY • wewnętrzny rozwój zewnętrzny rozwój i zewnętrzny przedsiębiorstwa przedsiębiorstwa rozwój • rzcdsiębiorslwa Rozwój na każdym etapie odbywa się poprzez realizację następujących procesów: - opanowa- - zdobywanie - controlling - analiza slra- - joint .1 ~ "zwijanie" nic lech- rynków - struktura tcgiczna v~ntllrc dzi.alalności nałogU - system za- dywizjo- (port folio) - alianse slm- 1- fuzJe - uksztatto- r,qdzania lIalna - holding Icgicznc - sprzedaż Wilnie pro- - funkcjonał- - procesy strategiczny duktu ny typ ccnlmliza- i finansowy organizacji cji i dcccn- - umlędzyna- - pl7.cciijżcnie tralizacji rodowicnic kierow- nictwa Rys. 2. Model rozwoju przedsiębiorstwa według K. Bleichera Źródło: C. Piimpin, l. Prange, Mallagemel1t dcl' Ulltemel/luenSel1tlVickllll1g, Campus Vcrlag, Frankfurt, New York 1991. Wybrane modele rozwoju orgallizacji I celem zwiększenia zasobów finansowych . Przedsiębiorca zatrudnia menedże rów, którym stopniowo przekazuje część swoich kompetencji. W zakresie sys temu zarządzania uwaga zostaje skierowana na problem wewnętrznej organiza cji oraz standaryzacji zasad i procedur, a także tworzy s ię systemy planowania, informacji i kontroli. Przyczyny kryzysu fazy zdobywania rynku należy szukać w błędnym osza cowaniu możliwości wzrostu organizacji w stosunku do jej wewnętrznego potencjału, a także konkurencji w momencie wejścia przedsiębiorstwa na rynek i utrzymania na nim pozycji. Kryzys organizacji może być również konse kwencją zaniedbania tworzenia potencj alów strategicznych wskutek koncen trowania się na "mnożeniu" istniejącego. Faza dywersyfikacji polega na zróżnicowani u i opracowaniu nowych pro duktów, co wiąże się z wprowadzaniem innowacji poprzez szukanie nowych technologi i . W zależności od postępującego procesu dywersyfikacji produkcji może nastąpić skokowy (gwaltowny) rozwój organizacji. Ełementy, na które zwraca s ię szczegółną uwagę w tej fazie, to: narzędzia efektywnego ZarZ!ldza nia, kultura organizacyjna oraz kreaty wność pracowników. Zmiany dotyczą pre cyzyjnego sformułowania celów oraz okrcślenia polityki przedsiębiors twa. W fazie tej w wyniku zróżnicowania asortymentu produktów poszukuje się nowych pól działania w sferze technologicznej i rynkowej w celu zmniejszenia załeżnośc i od dotychczasowej domeny. Proces dywersyfikacji może przybierać różne formy i powodować dywizjonalizację struktury. W fazie tcj ze względu na ułatwienie kierowania może dojść do oddzielenia nowych segmentów i two rzenia prawie niezależnych filii. Zarządzanie strategiczne jest ukierunkowane na zróżnicowanie. Na znaczeniu zyskuje zarządzanie portfelowe. W fazie dywersyfikacji może wystąpić potencjalny kryzys, gdy przedsię biOJ'stwo w zaawansowanym procesie dywersyfikacji nie opanuje w pełni pro cesów technologicznych produkowanych wyrobów lub straci pozycję na rynku . Kryzys może również zwiększyć niekompetentność kierowni ctwa. W fazie zjednoczenia, gdy przedsiębiorstwo nie może osi!mnqć określonych celów i wzmocnić swojego udzialu w ryn ku w wyniku wlasnej wewnętrznej aktywności, czy też postępujący - oparty na wewnętrznym potencjale - proces dywersyfikacji przebiega w wolniejszym tempie, to przedsiębiorstwo może wzrastać poprzez połączenie z innym przedsiębiorstwem i wykorzystanie jego potencjalu. Proces koncentracji kilku organizacji prowadzi do tworzenia takich form organizacyjno-prawnych jak holding. Uklad typu holdingowego nazywany jest potocznie układem matka-córka (spółka holdingowa-spółka filialna). Przed siębiorstwo macierzyste dziala jako holding strateg iczny i finansowy. (Holding finansowy pozwala na scentralizowane dysponowanie znacznymi środkami finansowymi bez ich bezpośredniego posiadania. Holding strategiczny umożli wia wladzom zajęcie się głównie podejmowaniem decyzji strategicznych, tj . zapewnieniem pomocy w zakresie rozdzialu środków finansowych, dostępu do nowych technologii, marketingiem , ku pnem i sprzedaż" przedsiębiorstw).