Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opisane ćwiczenie do wykonania
Typologia: Ćwiczenia
1 / 6
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Podstawy teoretyczne
G ę sto ść (masa właściwa) jest jedną z podstawowych charakterystyk substancji. Określa się ją jako stosunek masy do objętości ciała. G ę sto ść ρ [kg/dm^3 ] wyraża się więc wzorem:
V
ρ =^ m ,
gdzie: m oznacza masę próbki [kg], zaś V objętość próbki [dm^3 ].
Gęstość jest istotną, chociaż nie jednoznaczną, cechą charakteryzującą substancję. Jej znajomość, jako jednej z cech, pozwala na identyfikację substancji, na określenie stężenia składników mieszaniny, a także jest niezbędna do oceny np. zapotrzebowania na środki transportu, czy tez oceny przydatności materiału do określonego zastosowania. Wyznaczenie gęstości sprowadza się więc albo do oddzielnych pomiarów masy i objętości próbki, albo do bezpośredniego pomiaru gęstości (np. kolumna z gradientem gęstości). Metody wyznaczania gęstości nieco różnią się w zależności od stanu skupienia próbki.
Rys. 1. Piknometr Ź ródło: http://www.equimed.pl/
Wyznaczanie g ę sto ś ci ciał stałych Gęstość brył foremnych można łatwo określić korzystając z definicji na podstawie bezpośredniego pomiaru ich masy oraz wymiarów, na podstawie których wylicza się objętość, a następnie gęstość próbki. W przypadku brył nieforemnych lub próbek rozdrobnionych problemem jest wyznaczenie objętości stosuje się wówczas metody pośrednie^1 : o wagę hydrostatyczną, o kolumnę z gradientem gęstości,
(^1) Poszczególne metody będą szczegółowo omówione na wykładzie
B) Wyznaczanie g ę sto ś ci rzeczywistej materiału ziarnistego za pomoc ą piknometru
r (^) m mee m rh
gdzie: me – masa próbki sproszkowanej i wysuszonej do stałej masy, m 1 – masa piknometru wypełnionego cieczą (np. wodą) i sproszkowaną próbką, m 2 – masa piknometru wypełnionego cieczą (np. wodą), ρ rh – gęstość cieczy (wody).
W celu wyznaczenia dokładnej objętości piknometru należy wykonać dodatkowy pomiar. Napełnić piknometr cieczą piknometryczną; włożyć powoli korek wylewając nadmiar cieczy, dokładnie osuszyć piknometr i wyznaczyć jego masę z cieczą piknometryczną. Wyliczyć objętość zgodnie z opisem podanym w ćwiczeniu 1.
Sprawozdanie powinno zawiera ć :
Literatura:
Przykładowe normy zwi ą zane z tematyk ą ć wicze ń :
hydrostatycznej.
Oznaczanie g ę sto ś ci nasypowej i jamisto ś ci.
