Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków, Ćwiczenia z Fizyka

Opracowane ćwiczenie ze wstępem teoretycznym

Typologia: Ćwiczenia

2019/2020

Załadowany 16.07.2020

xena_90
xena_90 🇵🇱

4.7

(123)

394 dokumenty

1 / 3

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Katedra Fizyki SGGW
Nazwisko .............................................................. Data ...................................... Nr na liście .....................................
Imię ........................................................................... Wydział ...................................................
Dzień tyg. ...............................................
Godzina ..................................................
Ćwiczenie 411
Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków
Nazwa materiału
Glin
Drewno
Beton
Szkło
organiczne
Miedź
Gęstość, d
[kg/m3]
2700
728
2100
1200
8890
Długość ciała, l
[m]
i
t
[s]
Średni czas, t
[s]
Prędkość, v
[m/s]
Moduł Younga, E
[GPa]
Wartość
tablicowa*
Moduł Younga, E
[GPa]
* szukaj w Tablicach Matematyczno-Fizycznych
pf3

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków i więcej Ćwiczenia w PDF z Fizyka tylko na Docsity!

Katedra Fizyki SGGW

Nazwisko (^) .............................................................. Data (^) ...................................... Nr na liście (^) .....................................

Imię (^) ........................................................................... Wydział (^) ...................................................

Dzień tyg. (^) ............................................... Godzina (^) ..................................................

Ćwiczenie 411

Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków

Nazwa materiału Glin Drewno Beton Szkło organiczne Miedź

Gęstość, d [kg/m^3 ] 2700 728 2100 1200 8890

Długość ciała, l [m]

Czas przejścia sygnału, ti [s]

Średni czas, t (^) [s]

Prędkość, v [m/s]

Moduł Younga, E [GPa]

Wartość tablicowa*

Moduł Younga, E

[GPa]

  • szukaj w Tablicach Matematyczno-Fizycznych

Katedra Fizyki SGGW (^) - 1 - Ex

Ćwiczenie 4 11. Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków

Definicja modułu Younga

Jeżeli na unieruchomione ciało sprężyste podziałamy siłą, to powstaną w tym ciele naprężenia,

wywołujące jego odkształcenie. Naprężenie  w pręcie o przekroju poprzecznym A , na który działa

siła F (prostopadła bądź styczna do A ) równe jest stosunkowi siły do pola przekroju pręta:

  F A (1)

Naprężeniu stawiają opór siły międzycząsteczkowe wewnątrz materiału. Rozróżnia się zwykle trzy rodzaje naprężeń: rozciągające (wydłużają ciało), ściskające (skracają ciało) i ścinające (deformują postać ciała). W ostatnim przypadku siła działa stycznie do powierzchni przekroju.

Zmiana długości pręta spowodowana rozciąganiem lub ściskaniem jest proporcjonalna do jego

długości. Jeśli, na przykład, pręt o długości l , rozciągany siłą F

, zwiększa swoją

długość o  l , rys. 1, to miarą odkształcenia  jest względna zmiana długości:

   l l. (2)

Gdy po usunięciu siły F

ciało wraca do swych wymiarów, to odkształcenie

nazywamy sprężystym. Przy małych odkształceniach,  jest proporcjonalne do :

E

gdzie E jest modułem sprężystości (nazywanym modułem Younga ) materiału. Liniowa zależność pomiędzy naprężeniem a odkształceniem znana jest jako prawo

Hooke’a. Po podstawieniu do (3) wzorów definiujących  i , otrzymamy:

l E

l A

  F

A zatem, prawo Hooke’a stwierdza, że podczas rozciągania lub ściskania zmiana długości jest proporcjonalna do działającej siły.

Moduł Younga wyraża się, tak jak naprężenie czy ciśnienie, w paskalach: 1 Pa = 1 N/m^2.

Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków

Fale dźwiękowe są to rozchodzące się w ośrodku mechaniczne drgania cząsteczek tego ośrodka. Źródłem dźwięku są obszary ośrodka, w których z jakichś przyczyn występują drgania mechaniczne, a więc wahania naprężenia lub ciśnienia. W ciałach stałych mogą występować różne typy fal dźwiękowych. W gazach i cieczach drgania cząsteczek, związane z falą dźwiękową, odbywają się jedynie zgodnie z kierunkiem ruchu fali (jest to, zatem, fala podłużna).

Drgania cząsteczek ośrodka, ze względu na zakres odbieranych przez ucho ludzkie częstotliwości, dzielimy na: infradźwięki (016 Hz), dźwięki (16 Hz 20 kHz) i ultradźwięki (od 20 kHz). Prawa fizyczne dotyczące wymienionych rodzajów drgań są takie same, natomiast ich własności (np. oddziaływanie na materię ożywioną) są różne.

Znane są dwie metody wytwarzania ultradźwięków. Jedna z nich wykorzystuje zjawisko magnetostrykcji , które polega na tym, że pręty wykonane z ciał ferromagnetycznych (np. żelazo, nikiel), umieszczone w zmiennym polu magnetycznym, doznają zmian swojej długości w takt zmian pola magnetycznego. Drgania te są szczególnie silne, gdy częstotliwość drgań własnych pręta pokrywa się z częstotliwością zmian pola. Pręt wykonuje wtedy drgania rezonansowe i staje się źródłem ultradźwięków. W ten sposób można wytwarzać ultradźwięki o częstotliwości do 60 kHz. Druga metoda wytwarzania ultradźwięków, stosowana w próbnikach materiałów, polega na wykorzystaniu tzw. odwrotnego zjawiska piezoelektrycznego. Tą metodą można wytwarzać ultradźwięki o częstotliwościach do około 300 Mhz.

A

l

l

Rys.1 F