

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opracowane ćwiczenie ze wstępem teoretycznym
Typologia: Ćwiczenia
1 / 3
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Katedra Fizyki SGGW
Nazwisko (^) .............................................................. Data (^) ...................................... Nr na liście (^) .....................................
Imię (^) ........................................................................... Wydział (^) ...................................................
Dzień tyg. (^) ............................................... Godzina (^) ..................................................
Nazwa materiału Glin Drewno Beton Szkło organiczne Miedź
Gęstość, d [kg/m^3 ] 2700 728 2100 1200 8890
Długość ciała, l [m]
Czas przejścia sygnału, ti [s]
Średni czas, t (^) [s]
Prędkość, v [m/s]
Moduł Younga, E [GPa]
Wartość tablicowa*
Moduł Younga, E
[GPa]
Katedra Fizyki SGGW (^) - 1 - Ex
Definicja modułu Younga
Jeżeli na unieruchomione ciało sprężyste podziałamy siłą, to powstaną w tym ciele naprężenia,
siła F (prostopadła bądź styczna do A ) równe jest stosunkowi siły do pola przekroju pręta:
Naprężeniu stawiają opór siły międzycząsteczkowe wewnątrz materiału. Rozróżnia się zwykle trzy rodzaje naprężeń: rozciągające (wydłużają ciało), ściskające (skracają ciało) i ścinające (deformują postać ciała). W ostatnim przypadku siła działa stycznie do powierzchni przekroju.
Zmiana długości pręta spowodowana rozciąganiem lub ściskaniem jest proporcjonalna do jego
długości. Jeśli, na przykład, pręt o długości l , rozciągany siłą F
, zwiększa swoją
l l. (2)
Gdy po usunięciu siły F
ciało wraca do swych wymiarów, to odkształcenie
gdzie E jest modułem sprężystości (nazywanym modułem Younga ) materiału. Liniowa zależność pomiędzy naprężeniem a odkształceniem znana jest jako prawo
l E
l A
A zatem, prawo Hooke’a stwierdza, że podczas rozciągania lub ściskania zmiana długości jest proporcjonalna do działającej siły.
Moduł Younga wyraża się, tak jak naprężenie czy ciśnienie, w paskalach: 1 Pa = 1 N/m^2.
Wyznaczanie modułu Younga za pomocą ultradźwięków
Fale dźwiękowe są to rozchodzące się w ośrodku mechaniczne drgania cząsteczek tego ośrodka. Źródłem dźwięku są obszary ośrodka, w których z jakichś przyczyn występują drgania mechaniczne, a więc wahania naprężenia lub ciśnienia. W ciałach stałych mogą występować różne typy fal dźwiękowych. W gazach i cieczach drgania cząsteczek, związane z falą dźwiękową, odbywają się jedynie zgodnie z kierunkiem ruchu fali (jest to, zatem, fala podłużna).
Drgania cząsteczek ośrodka, ze względu na zakres odbieranych przez ucho ludzkie częstotliwości, dzielimy na: infradźwięki (016 Hz), dźwięki (16 Hz 20 kHz) i ultradźwięki (od 20 kHz). Prawa fizyczne dotyczące wymienionych rodzajów drgań są takie same, natomiast ich własności (np. oddziaływanie na materię ożywioną) są różne.
Znane są dwie metody wytwarzania ultradźwięków. Jedna z nich wykorzystuje zjawisko magnetostrykcji , które polega na tym, że pręty wykonane z ciał ferromagnetycznych (np. żelazo, nikiel), umieszczone w zmiennym polu magnetycznym, doznają zmian swojej długości w takt zmian pola magnetycznego. Drgania te są szczególnie silne, gdy częstotliwość drgań własnych pręta pokrywa się z częstotliwością zmian pola. Pręt wykonuje wtedy drgania rezonansowe i staje się źródłem ultradźwięków. W ten sposób można wytwarzać ultradźwięki o częstotliwości do 60 kHz. Druga metoda wytwarzania ultradźwięków, stosowana w próbnikach materiałów, polega na wykorzystaniu tzw. odwrotnego zjawiska piezoelektrycznego. Tą metodą można wytwarzać ultradźwięki o częstotliwościach do około 300 Mhz.
l
l
Rys.1 F