Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Badania marketingowe i analiza rynku
Typologia: Opracowania
1 / 30
Przesłanki prowadzenia badań marketingowych
Jako podstawowy atrybut zjawiska mierzalnego traktuje się tak jednostkę miary. W ekonomii taką wielkością jest np. wartość i jej formy przejawiania się, jak ceny, koszty, dochody, wydatki. Jednostką miary jest tu waluta. Jak zmierzyć jednak takie zjawiska jak potrzeba, wybór, jakość, postawa, opinia, skłonność?
Uogólnione pojęcie pomiaru
Pomiar jest rozumiany jako „... tor oddziaływań służących do przenoszenia informacji. Początkiem tego toru jest obiekt mierzony. Końcem toru jest człowiek, wykonujący pomiar. W środku jest cała aparatura pomiarowa .” Wynika stąd, że w każdym procesie pomiaru biorą udział zmysły , które mogą być wzmacniane instrumentem pomiarowym. Wykonując pomiar przy pomocy wzroku określa się wrażenia wzrokowe, stosując no. takie nazwy jak: czysty, ładnym schludny, kolorowy, wyraźny. Te nazwy można zebrać w pojęciu abstrakcyjnym, np. „ estetyczny ”. To pojęcie nazywa się zmienną , a poszczególne charakteryzujące je słowa – wartościami zmiennej. Za pomocą zmiennych określa się mierzone zjawiska. Na przykład zmiennymi określającymi pozytywny stosunek odbiorcy reklamy do emitowanego spotu reklamowego mogą być takie kategorie jak podniecenie, uniesienie, wzruszenie, pobudzenie lub entuzjazm (monitor pobudzenia emocjonalnego).
Monitor emocjonalnego pobudzenia
Przedmiot pomiaru
Przedmiotem (obiektem) pomiaru nie jest osoba, rzecz, stan czy zdarzenie, lecz cechy wymienionych kategorii. Cechą danej rzeczy jest m.in. to, co orzeka się o przedmiocie, odpowiadając na pytanie, jaki on jest.
Ilościowe i jakościowe cechy człowieka stanowiące możliwy przedmiot pomiarów w badaniach
Reakcja naturalna
Ciepłe przy- jęcie
Brak pobudzenia
Silnie pozytyw- ne wzruszenie
Produkt 1
Produkt 2
Waga Wiek Wymiary Wielkość konsumpcji Wzrost Potrzeby fizyczne
9 Fale mó- zgowe 9 Ruch gałek ocznych 9 Ruch źrenic ocznych 9 Wrażliwość skóry 9 Natężenie głosu
¾ Wartość konsumpcji ¾ Dochody ¾ Wydatki ¾ Oszczędno- ści ¾ Posiadanie (własność)
♦ Potrzeby psy- chiczne ♦ Motywy ♦ Skłonności ♦ Postawy ♦ Opinie ♦ Wyobrażenia ♦ Preferencje
Æ Wykształcenie Æ Umiejętności Æ Wiedza Æ Zawód Æ Posiadanie (sta- tus społeczny)
Cechy człowieka
Cechy ilościowe (^) Cechy jakościowe
Cechy fizyczne
Cechy fizjologiczne
Cechy eko- -nomiczne
Cechy psy- chiczne
Inne cechy
Instrument i proces pomiaru
Schemat procesu pomiaru
W pierwszym etapie instrument pomiarowy odbiera sygnały zawarte lub emitowane przez obiekt. W drugim etapie instrument zamienia odebrane sygnały na dane, które są odbierane przez zmysły prowadzącego pomiar. W trzecim etapie prowadzący pomiar odbiera wskazania instrumentu i przekształca je na informacje po uprzedniej analizie zebranych danych. Kanał komunikacyjny (przestrzeń oddzielająca prowadzącego pomiar od obiektu) jest czynnikiem formującym pomiar. Jeśli do zbierania danych używa się wyłącznie zmysłów, bez dodatrkowych instrumentów, to taki pomiar nosi nazwę obserwacji. Podstawowym warunkiem konstrukcji instrumentu pomiarowego jest skalowanie (dostosowanie odpowiednich skali do instrumentu oraz instrumentu do tych skal).
Kanał komunikacyjny
Bezpośredni przekaz danych
Interwencja bezpośrednia
Sygnał-nośnik Sygnały
Interwen- cja
Człowiek
Obiekt mierzony
(^) Instrument pomiarowy
Narz
ąd zmys
łu
(receptor)
(^) Infor- -macja
Zakłócenia Zakłócenia
(dane)
Poziomy i wiarygodność pomiaru
Pomiar polega na przyporządkowaniu określonych symboli cechom mierzonych obiektów.
Wyróżnia się cztery poziomy pomiaru, wyznaczone przez zastosowane skale :
Uporządkowanie skal pomiarowych
Skale Główne operacje empiryczne
Zastosowania i przykłady Metody statystyki opisowej (O) i indukcyjnej (I)
Nominaln a
Stwierdzenie równości i różności
Klasyfikacja dwudzielna Klasyfikacja wielodzielna Numeracja nie uporządkowanych pozycji (grup)
Liczebności i proporcje Frakcje i procenty Dominanta Wskaźniki (stosunki) Testy nieparametryczne
(O) (O) (O) (O) (I)
Porządko wa
Stwierdzenie równości, różności, większości i mniejszości
Numeracja uporządkowanych pozycji (grup) Rankingi (pozycja na rynku, miary postaw, preferencje)
Mediana Centyle, decyle, kwantyle Korelacja rangowa Testy nieparametryczne
(O) (O) (O) (I)
Przedział owa
Stwierdzenie równości przedziałów i równości różnic
Temperatury (C, R, F) Daty kalendarza Miary postaw Skale Thurstone’a Indeksy
Średnia arytmetyczna Wariancja Odchylenie standardowe Stosunki korelacyjne Testy nieparametryczne Testy parametryczne
(O) (O) (O) (O) (I) (I)
P2. Czy boją się Państwo konkurencji supermarketów? 1 TAK 2 NIE
Skale nominalne niealternatywne (z klasyfikacją wielodzielną ) maja co najmniej trzy klasy. Jedynym warunkiem jest jednoznaczność klasyfikacji. Przykłady:
P1. Która z wymienionych cech sklepu jest dla Pani/Pana najważniejsza? 1 CENY TOWARÓW 2 ZAUFANIE DO SPRZEDAWCY 3 OBSŁUGA 4 EKSPOZYCJA TOWARU 5 GODZINY OTWARCIA 6 WYGLĄD SKLEPU 7 LOKALIZACJA 8 INNE (JAKIE?) P2. Który z czynników zadecydował o wyborze tego hotelu? 1 REKLAMA 2 BLISKOŚĆ MORZA 3 POLECENIE PRZEZ INNYCH 4 INFORMACJA TURYSTYCZNA 5 INNE (JAKIE?)
Kwantyfikacja danych zebranych za pomocą skal nominalnych polega na liczeniu , a nie ma mierzeniu. Operacje mogą być przeprowadzane na wynikach zliczania , a nie na liczbach arbitralnie przyporządkowanych danym klasom (np. mężczyźni
Skale porządkowe Umożliwiają nie tylko odwzorowanie równości i różności, ale także uporządkowanie mierzonych cech. Cechy klasyfikuje się, jak przy pomiarze nominalnym, ale ponadto porządkuje się według relacji „mniejszy-większy”, silny-słaby”, mało-dużo” itp. Pomiar porządkowy nie daje informacji o wielkości różnic między przedziałami. Przyczyną jest brak jednostki miary. Nie można na nich wykonywać działań arytmetycznych. Można natomiast stosować relację „ mniejszy niż ”. Skale porządkowe służą często do pomiaru preferencji i postaw nabywców. Rodzaje skal porządkowych:
Klasyfikacja skal porządkowych
Skale porządkowe
Jednobiegunowe
Dwubiegunowe
Stopniowe
Ciągłe
Stopniowe
Ciągłe
odwrót. Schemat takiej skali pokazany jest jako przykład skali dwubiegunowej (patrz wyżej).
Przykłady:
P1. Czy jest Pan zainteresowany poszerzeniem asortymentu sprzedawanych towarów?
Bardzo zainteresowany
Zupełny brak zainteresowania 1 2 3 4 5
P2. Jak często robi Pan/i zakupy w tym sklepie? 1 CODZIENNIE 2 PARĘ RAZY W TYGODNIU 3 RAZ W TYGODNIU 4 RZADZIEJ 5 PRZYPADKOWO
P3. Jakie są według Pani/Pana ceny w tym sklepie? 1 NISKIE 2 RACZEJ NISKIE 3 ŚREDNIE 4 RACZEJ WYSOKIE 5 WYSOKIE
Do analizy danych otrzymanych z pomiaru porządkowego można stosować dominantę i medianę, ale nie można obliczyć żadnej średniej. Narzędziami służącymi do weryfikacji hipotez
związanych z pomiarem nominalnym i porządkowym są statystyczne testy nieparametryczne.
Skale przedziałowe (interwałowe, jednostkowe)
Umożliwiają stwierdzenie równości odstępów między przedziałami skali. Przykładami są skale temperatur, czasu itp. Przykład cechowania kwestionariusza według skali przedziałowej:
P1. W którym roku zamierza Pan/i zastąpić swój dotychczasowy samochód nowym modelem? 1 2008 2 2009 3 2010 4 .... 5 NIE WIEM
Często skale porządkowe traktuje się jak przedziałowe, czyli próbuje się mierzyć cechy, które nie mają jednostki miary. Przykład: pomiar nastawienia respondenta względem określonego środka reklamy przez przyporządkowanie jednej z wymienionych cech: zdecydowanie pozytywnie pozytywnie raczej pozytywnie obojętnie raczej negatywnie negatywnie zdecydowanie negatywnie
Zastosowanie skali interwałowej daje rzeczywiście dane ilościowe. Do ich analizy, poza wszystkimi stosowanymi dla
Wiarygodność pomiaru
Instrument daje wyniki trafne , gdy mierzy się tę cechę, którą się chce zmierzyć. Wyniki trafne pozbawione są błędów systematycznych. Instrument daje wyniki rzetelne , gdy przez powtórzenie pomiaru w tych samych warunkach otrzymuje się ten sam rezultat. Wyniki rzetelne pozbawione są błędów przypadkowych.
Kombinacje błędów systematycznych i przypadkowych
A – pomiary trafne i rzetelne; wyniki badania będą zgodne z celami badania. B – pomiary trafne, ale nierzetelne; wyniki nie zapewniają osiągnięcia celu badania.
Wynik oczekiwany
Rzetelność
Trafno
ść
duża mała
ma
ła
du
ża
Wyniki pomiarów
A B
C D
C – pomiary rzetelne, ale nietrafne; rezultat takich pomiarów nie zawsze przekreśla cel. D – pomiary nierzetelne i nietrafne; rezultat pomiarów całkowicie nieprzydatny z punktu widzenia celu badania.
Rzetelność pomiaru Cztery najbardziej znane metody szacowania rzetelności pomiaru to:
1. Metoda powtarzania pomiaru Wyniki powtarzanych pomiarów są porównywalne punkt po punkcie, dając pewien stopień korelacji, zwany współczynnikiem rzetelności. Współczynnik ten powinien wynosić 0,80-0,90. 2. Metoda pomiarów równoległych Pomiar przeprowadza się za pomocą dwóch równoważnych instrumentów pomiarowych. Wyniki porównuje się jak w pierwszej metodzie. Wskaźnik taki nazywa się wskaźnikiem równoważności. 3. Metoda połówkowa Zgodnie z tą metodą „przepoławia się” losowo dany instrument. Zwykle oddziela się pozycje o numerach parzystych od pozycji o numerach nieparzystych. Otrzymane połówki traktuje się jako oddzielne instrumenty. Dalej postępuje się tak, jak w dwóch pierwszych metodach. Mały współczynnik korelacji oznacza, że dany instrument jest niespójny – wszystkie pozycje instrumentu nie mierzą w tym samym stopniu danej cechy. Metoda połówkowa mierzy przede wszystkim wewnętrzną spójność instrumentu. Popularną metodą ułatwiającą ten pomiar jest współczynnik alfa , zwany współczynnikiem Cronbacha, który jest wynikiem średnim otrzymanym ze wszystkich możliwych współczynników korelacji, obliczonych dla różnych wersji
Istota kwestionariusza
Kwestionariusz jest to zbiór pytań zapisanych w określony sposób na kartkach papieru lub w innej formie w celu wywołania żądanych odpowiedzi.
Podstawową funkcją kwestionariusza jest pomiar. Odbywa się on przez interwencję instrumentu w świadomość poddanego pomiarowi człowieka. Pytanie kwestionariusza adresowane jest do respondenta. Rodzaj pytania oraz sposób jego budowy ma zasadnicze znaczenie dla wyników całego badania. W związku z tym mogą powstać dwa rodzaje błędów: błąd odpowiedzi oraz błąd pomiaru. Uwaga na wyskalowanie pytań : może się bowiem zdarzyć, że jednakowe pytania inaczej (lecz równoważnie) wyskalowane mogą dać istotne różnice w odpowiedziach. Kwestionariusz buduje się stopniowo. Projektant kwestionariusza musi zwrócić szczególną uwagę na problemy badawcze, które wynikają z listy rodzajów potrzebnych informacji. Już w okresie projektowania badania należy zebrać wystarczające wiadomości pozwalające na sformułowanie hipotez, które pomagają zwiększyć trafność badania. W pierwszej fazie budowy kwestionariusza badacz zatem wie już, jakie dane należy zebrać, z jakich źródeł oraz za pomocą jakich metod. Dane otrzymane z pomiaru za pomocą kwestionariusza nie będą miały wartości, jeżeli będą nie na temat lub będą niekompletne. Dlatego podstawową czynnością w pierwszym etapie budowy kwestionariusza jest dokładne wyliczenie
(spisanie) danych , które będą niezbędne do rozwiązania określonego problemu. Na początku należy także określić formę i metodę zbierania danych ( rodzaj kwestionariusza ). Inaczej buduje się kwestionariusz, gdy jest wypełniany bez ankietera, inaczej dla wywiadu osobistego. Znaczenia nabierają więc następujące jego elementy:
W kwestionariuszu wywiadu większość tych elementów nie ma tak dużego znaczenia ze względu na obecność ankietera i fakt, że respondent nie musi dawać pisemnych odpowiedzi. W pierwszym etapie budowy kwestionariusza należy zatem ustalić dokładnie strukturę obiektu pomiaru oraz formę pomiaru. Kwestionariusz powinien mierzyć możliwie jednorodną próbę.
Miejsce kwestionariusza w procesie badawczym
Potrzeby informacyjne decydentów
Problem badawczy
Formułowanie hipotez
Pytania szczegółowe
Zbieranie odpowiedzi
Analiza danych
Sprawdzanie hipotez
Informacja dla decydentów
Etap projektowania badania
Etap budowy i zastosowania kwestionariusza
Etap tworzenia informacji
Rodzaje pytań i zasady ich budowy
Treść pytań Układając pytanie należy się zastanowić, czy jest ono niezbędne i co daje oraz czy respondent będzie zdolny i skłonny na nie odpowiedzieć.
Niezbędność pytania. Każde pytanie dostarcza danych na temat tylko jednego, wąskiego i ściśle określonego zagadnienia. Jeśli nie potrafimy ustalić, do czego będą służyły dane otrzymane z odpowiedzi, należy pytanie odrzucić. Są dwa wyjątki od zasady niezbędności.
Zdolność respondenta do udzielania dokładnych odpowiedzi. Opracowując pytania należy pamiętać o następujących możliwych zakłóceniach odpowiedzi:
¾ respondent może nie znać odpowiedzi na pytanie – a nie chcąc się do tego przyznać, może „zmyślać”; ¾ respondent może nie pamiętać określonych faktów; ¾ respondent może niedokładnie sformułować odpowiedź, np. gdy nie chce czegoś wyjawić.