Docsity
Zaloguj sięZarejestruj się
Docsity
Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity

Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium

Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki
Sprzedaj na Docsity
Sprzedaj na Docsity
Zaloguj sięZarejestruj się

Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity

Znajdź dokumenty

Przygotuj się do egzaminów dzięki dokumentom udostępnionym na Docsity przez studentów, takich jak ty

Szukaj dokumentów Store

Najlepsze dokumenty w sprzedaży, umieszczone przez studentów, którzy ukończyli studia

Przeszukaj wszystkie materiały do ​​nauki
Docsity AINEW

Streszczaj swoje dokumenty, zadawaj im pytania, przekształcaj je w quizy i mapy myśl

Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium

Udostępniaj dokumenty
download point icon20 Punktów

Za każdy zamieszczony dokument

Wszystkie sposoby na zdobycie darmowych punktów
Zdobądź punkty już teraz

Wybierz plan Premium z odpowiednią dla Ciebie ilością punktów

Możliwości studiowania

Wybierz swój przyszły program studiów

Dotrzyj do najlepszych uniwersytetów na świecie już teraz. Szukaj wśród tysięcy uczelni i oficjalnych partnerów

Społeczność

Ranking uczelni

Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity

Bezpłatne poradniki

Nasze e-booki ratujące uczniów i studentów!

Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity

Zasady projektowania operacji, Streszczenia z Analiza danych

Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej (APS)Analiza danych

jednakowych metod, na przykład: przy jednakowej liczbie ustawień, ... dokumenty podstawowe: karta technologiczna, karty instrukcyjne do poszczególnych ...

Typologia: Streszczenia

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

Aleksander88
Aleksander88 🇵🇱

4.7

(120)

463 dokumenty

1 / 7

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Zasady projektowania operacji
Zasada różnicowania operacji – polega na projektowaniu operacji technologicznych jako jednozabiegowych
i realizacji obróbki na znacznej liczbie obrabiarek.
Zalety:
możliwość zastosowania obrabiarek prostych i tanich;
możliwość zastosowania obrabiarek starszych typów które mogą pracować ekonomicznie w określonym
zakresie;
wykorzystanie robotników o niskich kwalifikacjach;
duża wydajność produkcji.
Wady:
długi proces technologiczny (zamrożone środki).
Typizacja procesów technologicznych
Typizację procesów technologicznych musi poprzedzić podział części maszyn na klasy i typy technologicznie
podobne zgodnie z przyjętym klasyfikatorem (np. Jednolitym Klasyfikatorem Konstrukcyjno-
Technologicznym Przedmiotów Produkcji).
Podział taki umożliwia pogrupowanie części w zbiory, w przypadku, których można opracować proces
technologiczny.
Wszystkie części jednego typu mogą być obrabiane na takich samych obrabiarkach, przy zastosowaniu
jednakowych metod, na przykład: przy jednakowej liczbie ustawień, jednakowych uchwytach i jednakowymi
narzędziami.
Do podstawowych zalet typizacji procesów technologicznych można zaliczyć:
• ujednolicenie w praktyce warsztatowej procesów technologicznych części podobnych technologicznie,
a opracowanych przez różnych technologów;
• ujednolicenie norm czasowych w przypadku części podobnych technologicznie;
• utworzenie podstaw do unifikacji oprzyrządowania specjalnego, uporządkowania gospodarki
narzędziowej;
• zmniejszenie czasu technologicznego przygotowania produkcji przez zastosowanie typowego procesu
oraz zunifikowanego oprzyrządowania;
• umożliwienie porównania poziomu technologii w różnych zakładach w przypadku części
technologicznie podobnych;
• opracowanie podstaw naukowych do podnoszenia kwalifikacji technologów.
Proces typowy w konkretnym przypadku powinien być dostosowany do danej części przy uwzględnieniu
wielkości produkcji, mającej wpływ na liczbę operacji (ze wzrostem programu produkcyjnego przeważnie
zwiększa się liczba operacji).
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Zasady projektowania operacji i więcej Streszczenia w PDF z Analiza danych tylko na Docsity!

Zasady projektowania operacji Zasada różnicowania operacji – polega na projektowaniu operacji technologicznych jako jednozabiegowych i realizacji obróbki na znacznej liczbie obrabiarek. Zalety:  możliwość zastosowania obrabiarek prostych i tanich;  możliwość zastosowania obrabiarek starszych typów które mogą pracować ekonomicznie w określonym zakresie;  wykorzystanie robotników o niskich kwalifikacjach;  duża wydajność produkcji. Wady:  długi proces technologiczny (zamrożone środki). Typizacja procesów technologicznych Typizację procesów technologicznych musi poprzedzić podział części maszyn na klasy i typy technologicznie podobne zgodnie z przyjętym klasyfikatorem (np. Jednolitym Klasyfikatorem Konstrukcyjno- Technologicznym Przedmiotów Produkcji ). Podział taki umożliwia pogrupowanie części w zbiory , w przypadku, których można opracować proces technologiczny. Wszystkie części jednego typu mogą być obrabiane na takich samych obrabiarkach , przy zastosowaniu jednakowych metod , na przykład: przy jednakowej liczbie ustawień, jednakowych uchwytach i jednakowymi narzędziami. Do podstawowych zalet typizacji procesów technologicznych można zaliczyć:

  • ujednolicenie w praktyce warsztatowej procesów technologicznych części podobnych technologicznie, a opracowanych przez różnych technologów;
  • ujednolicenie norm czasowych w przypadku części podobnych technologicznie;
  • utworzenie podstaw do unifikacji oprzyrządowania specjalnego, uporządkowania gospodarki narzędziowej;
  • zmniejszenie czasu technologicznego przygotowania produkcji przez zastosowanie typowego procesu oraz zunifikowanego oprzyrządowania;
  • umożliwienie porównania poziomu technologii w różnych zakładach w przypadku części technologicznie podobnych;
  • opracowanie podstaw naukowych do podnoszenia kwalifikacji technologów. Proces typowy w konkretnym przypadku powinien być dostosowany do danej części przy uwzględnieniu wielkości produkcji, mającej wpływ na liczbę operacji (ze wzrostem programu produkcyjnego przeważnie zwiększa się liczba operacji).

Metodyka projektowania procesu technologicznego obróbki

Uszeregowanie prac związanych z projektowaniem procesu technologicznego

  1. Analiza danych wejściowych (konstrukcyjnych i technologicznych).
  2. Wybór półfabrykatu, sposobu jego wykonania, określenie naddatków na obróbkę.
  3. Określenie wstępnego planu operacyjnego.
  4. Wybór baz obróbkowych.
  5. Opracowanie operacji technologicznych:  wybór środków technologicznych (obrabiarek i pomocy warsztatowych);  określenie naddatków i wymiarów obróbkowych;  określenie liczby i kolejności przejść;  wybór parametrów obróbki.
  6. Określenie normy czasu dla poszczególnych operacji, liczby obrabiarek i robotników potrzebnych do realizacji procesu.
  7. Analiza ekonomiczna procesu technologicznego.
  8. Ostateczne opracowanie planu operacyjnego.
  9. Wykonanie dokumentacji technologicznej. Dane wejściowe do projektowania procesu technologicznego Podstawą do opracowania procesu technologicznego są:
  • dokumentacja konstrukcyjna wyrobu;
  • dane o programie produkcyjnym;
  • dane o parku maszynowym, jego obciążeniu produkcją i bieżącej dokładności poszczególnych maszyn;
  • informacje o możliwościach kooperacji i zakupu elementów handlowych do danego wyrobu. Kompletna dokumentacja konstrukcyjna składa się z:
  • rysunków zestawieniowych całej maszyny, jej zespołów i podzespołów;
  • rysunków wykonawczych poszczególnych elementów;
  • charakteru wyrobu,
  • kwalifikacji pracowników,
  • dysponowanego parku maszynowego.

Dokumenty technologiczne

  • dokumenty podstawowe : karta technologiczna, karty instrukcyjne do poszczególnych operacji, karta normowania czasów roboczych, wykaz pomocy warsztatowych oraz karta (norma) zużycia materiału;
  • rysunki materiałów wejściowych: odlewów, odkuwek, wyprasek, wytłoczek itp.;
  • rysunki pomocy specjalnych: narzędzi specjalnych, przyrządów i uchwytów specjalnych, pomocy mierniczych itp.,
  • dokumenty organizacji produkcji: rozplanowanie stanowisk pracy, zestawienie pracochłonności wyrobu, obciążenie stanowisk, wykresy cykliczne obróbki lub montażu, dokumenty pomocnicze: zbiory norm państwowych, resortowych i innych, klasyfikatory części itp.;
  • dokumenty związane z dyscypliną technologiczną: protokół sprawdzenia operacji, dokumenty dotyczące zmian w procesie technologicznym, karta zmiany procesu. Karta technologiczna Kartę technologiczną ( KT ) sporządza się w przypadku każdego konkretnego przedmiotu (procesu technologicznego). W karcie podaje się kolejność operacji, z przypisanymi do nich: stanowiskami roboczymi, pomocami specjalnymi, czasem przygotowawczo-zakończeniowym, czasem jednostkowym, a także łączny czas wykonania operacji w przypadku całej partii przedmiotów. Najczęściej stosuje się dziesiętny system numeracji operacji. W produkcji jednostkowej karta technologiczna stanowi całość dokumentacji i dlatego poszczególne operacje opisane są w niej dokładniej, wraz z wymienionym oprzyrządowaniem. W takich przypadkach na stanowisko pracy dostarcza się oprócz karty technologicznej rysunek wykonawczy obrabianej części. Karta technologiczna w produkcji seryjnej i masowej stanowi uporządkowany zapis operacji. Szczegółowe opracowanie każdej operacji zawarte jest w karcie instrukcyjnej obróbki skrawaniem, do której odwołanie następuje w karcie technologicznej. Karta instrukcyjna W zależności od przeznaczenia wyróżnia się następujące rodzaje kart instrukcyjnych:
  • karta instrukcyjna obróbki skrawaniem,
  • karta instrukcyjna obróbki cieplnej,
  • instrukcja uzbrojenia obrabiarki,
  • karta instrukcyjna montażu,
  • karta instrukcyjna kontroli technicznej. Karta instrukcyjna obróbki skrawaniem (KIOS) zawiera szkic i opis operacji w celu podania wytycznych i danych obróbkowych pracownikowi obsługującemu stanowisko pracy. W karcie wyróżnia się : stanowisko pracy, liczbę i kolejność zabiegów, warunki obróbki poszczególnych zabiegów oraz wszystkie pomoce niezbędne do wykonania danej operacji (uchwyty, narzędzia, sprawdziany, oprawki).

Poszczególne zabiegi oznacza (nie wymagane) się liczbami i liniami odnoszącymi zaopatrzonymi w strzałki. Grube linie przed kółkami określają kierunek posuwu narzędzia. W przypadku zabiegów wykonywanych posuwem wzdłużnym będą to linie poziome, a poprzecznym – linie pionowe. Ogólny znak obróbki z prawej strony szkicu u góry odnosi się do chropowatości powierzchni po dokonanych zabiegach. Jeżeli nie wszystkie powierzchnie wykonywane w poszczególnych zabiegach mają tę samą chropowatość, to obok ogólnego znaku umieszcza się w nawiasie znaki pozostałe. Instrukcja uzbrojenia obrabiarki Instrukcję uzbrojenia obrabiarki sporządza się tylko w przypadku niektórych typów obrabiarek , których uzbrojenie na podstawie instrukcji obróbki mogłyby przedstawić dużą trudność: tokarki wielonożowe, półautomaty tokarskie, automaty tokarskie, centra obróbkowe (uzbrojenie magazynu narzędziowego). Instrukcja uzbrojenia obrabiarki stanowi nieodzowne uzupełnienie instrukcji obróbki. Formularz, na jakim sporządza się instrukcję uzbrojenia, nie jest dotąd znormalizowany. Instrukcja uzbrojenia obrabiarki jest wykonywana przede wszystkim do użytku ustawiacza, który uzbraja obrabiarkę do pracy. Częstym uzupełnieniem instrukcji uzbrojenia jest szkic obrabianego przedmiotu, na którym za pomocą odnośników podaje się kolejność zabiegów. Orientuje on ustawiacza i umożliwia szybsze uzbrojenie obrabiarki Karta normowania zużycia materiału Karta normowania zużycia materiału ( KNZM ) to dokument technologiczny zawierający informacje niezbędne do określenia jednostkowej normy zużycia materiału. Karta normowania czasu Karta normowania czasu ( KNC ) do obróbki skrawaniem na stronie tytułowej zawiera dane o obrabianym przedmiocie oraz składowe normy czasu z uwzględnieniem czasu jednostkowego i czasu na wykonanie partii przedmiotów. Wyznaczone czasy są wpisywane w odpowiednich rubrykach karty technologicznej Spis pomocy warsztatowych Wykaz pomocy warsztatowych i specjalnych sporządza się na podstawie informacji umieszczonych w instrukcjach obróbki. Wykazy te są podstawą do zakupu i wykonania pomocy warsztatowych niezbędnych do uruchomienia produkcji.

Wzory kart technologicznych do pobrania: http://wm.pollub.pl/pl/wydzial-mechaniczny/jednostki-

organizacyjne/katedra-informatyzacji-i-robotyzacji-produkcji/dydaktyka/pliki-do-pobrania

Bazy Bazy są to powierzchnie linie lub punkty służące do ustalenia przedmiotu (nadania mu określonego położenia w kierunkach mających wpływ na wyniki obróbki w danej operacji). Jako bazy do pierwszej operacji są wybierane powierzchnie:

  • które są możliwie najdokładniej rozmieszczone względem pozostałych. Na przykład, w odlewach za bazę do pierwszej operacji wybierana jest zwykle powierzchnia zewnętrzna, a nie otwór, który jest wykonany za pomocą rdzeni i może być skrzywiony lub przesunięty;
  • możliwie równe i czyste , bez śladu po odciętych nadlewach, wypływkach itp. W odlewach należy wybierać, jako bazę powierzchnie znajdujące się w czasie zalewania na dole , które są mniej porowate i bardziej gładkie od pozostałych. Powierzchnie te powinny być wystarczająco duże , aby zniwelować wpływ miejscowych niedokładności; w przypadku części obrabianych niecałkowicie , te, które pozostaną nieobrobione. W ten sposób zapewnia się najmniejsze przesunięcie w stosunku do powierzchni obrobionych;
  • w przypadku części obrabianych całkowicie powierzchnie o najmniejszych naddatkach. Ułatwia to obróbkę pozostałych powierzchni, ponieważ na kompensację możliwych błędów pozostają większe naddatki. Ustalenie struktury procesu technologicznego obróbki Na tym etapie należy określić:
  • występowanie w procesie obróbki cieplnej lub cieplno-chemicznej;
  • liczbę i rodzaje etapów procesu;
  • złożoność operacji technologicznych obróbki;
  • maszyny technologiczne zastosowane w procesie obróbki (wstępnie). Do każdego etapu obróbki (operacji) należy dobrać bazy (powierzchnie, linie lub punkty) służące do ustalenia części z uwzględnieniem następujących wytycznych:
  • jako bazy należy wybierać powierzchnie już obrobione i najdokładniejsze (o najmniejszych błędach wymiaru, kształtu i położenia);
  • baza stosowana przy obróbce części, jeżeli to możliwe, powinna pokrywać się z bazami wykorzystywanymi przy konstrukcji i montażu (baza właściwa);
  • wszystkie operacje obróbki powierzchni dokładnych powinny być wykonywane przy ustaleniu części według tej samej bazy (zasada jedności baz), powierzchnia bazowa powinna zapewniać najmniejsze

Schemat budowy normy czasu Elementy składowe normy czasu Czas przygotowawczo-zakończeniowy tpz jest przeznaczony na zapoznanie się dokumentacją zadania roboczego, pobranie i oddanie narzędzi oraz pomocy warsztatowych, uzbrojenie i rozbrojenie obrabiarki, rozliczenie się z wykonanej pracy, środków oraz doprowadzenie stanowiska roboczego do stanu wyjściowego. Czas główny tg jest to czas, kiedy, w zależności od rodzaju operacji, następuje zmiana kształtu, wymiarów, właściwości wykonywanego elementu lub zmiana wzajemnego położenia i zamocowania części w wyrobie (przy montażu). Czas pomocniczy tp , dotyczy elementów pracy, które tylko towarzyszą przemianom technologicznym, takim jak: zamocowanie i odmocowanie części, ustawienie narzędzia na głębokość skrawania, ustawienie wartości posuwu, pomiar obrabianego elementu, zmiana warunków obróbki itd. Czas obsługi technicznej tot jest uwarunkowany sposobem eksploatacji maszyny, narzędzi pracy oraz utrzymaniem na odpowiednim poziomie ich jakości w zakresie sprawności technicznej: wymiana stępionych narzędzi, regulacja zderzaków ustawczych, ostrzenie (obciąganie) ściernicy, usuwanie wiórów, itp. Czas obsługi organizacyjnej too jest niezbędny na czynności pracownika związane z organizacją pracy na stanowisku: wyłożenie i usuwanie narzędzi na początku i końcu każdej zmiany, przekazanie dokumentacji roboczej następnej zmianie, itp. Czas odpoczynku tfo jest konieczny w celu odpoczynku pracownika od ciężkiej pracy lub wytężonej uwagi. Czas potrzeb naturalnych tfn jest przewidziany na umożliwienie spożycia śniadania, posiłku regeneracyjnego oraz załatwienie potrzeb fizjologicznych. Opracowanie specjalnych pomocy technicznych Jeżeli jest to możliwe to do realizacji procesów technologicznych należy stosować znormalizowane narzędzia wytwórcze oraz kontrolne. W wielu przypadkach, zwłaszcza przy produkcji wielkoseryjnej i masowej, przy stosowaniu urządzeń technologicznych specjalnych i specjalizowanych często występuje konieczność projektowania i wykonania narzędzi specjalnych, na przykład: skrawających, kontrolnych, uchwytów lub przyrządów obróbkowych. Opracowanie dokumentów technologicznych uzupełniających Na tym etapie jest opracowywana dokumentacja dotycząca organizacji i ekonomiki procesu, taka jak: zestawienia pracochłonności i kosztów, projekty nowych stanowisk specjalnych, zestawienia zapotrzebowania na narzędzia i wyposażenie handlowe, oraz normatywy robót w toku. Sprawdzenie i zatwierdzenie opracowanych dokumentów technologicznych.