









Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Przedstawienie zjawiska magnetyzmu w fizyce
Typologia: Prezentacje
1 / 15
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Magnetyzm to nauka o magnesach i prądzie elektrycznym wytwarzających pole magnetyczne i elektromagnetyczne. Magnetyt - magnes w postaci naturalnej, minerał: ruda żelaza. Magnes stały - magnes wytwarzający wokół siebie stałe pole magnetyczne. Typy magnesów stałych: sztabkowy i podkowiasty.
Ziemia zachowuje się jak wielki magnes. Południowy biegun magnetyczny Ziemi jest w okolicach północnego bieguna geograficznego, a północny biegun magnetyczny w okolicach południowego bieguna geograficznego Ziemi. Ziemskie pole magnetyczne wykorzystuje się w działaniu kompasów, których najważniejszym elementem jest igła magnetyczna. Igła magnetyczna to mała blaszka w kształcie dwustronnej wskazówki, wskazująca kierunki północ-południe.
W przyrodzie występują różne substancje, które wykazują różne własności magnetyczne. Substancje, które wykazują najsilniejsze własności magnetyczne nazywają się ferromagnetykami. W ich budowie wewnętrznej można wyróżnić małe obszary namagnesowania, tzw. domeny magnetyczne , które zachowują się jak małe magnesy. Są one najczęściej ułożone chaotycznie. Uporządkowanie domen nazywamy namagnesowaniem , ferromagnetyk staje się wtedy trwałym magnesem. Substancjami ferromagnetycznymi są np. żelazo, kobalt, nikiel.
W 1820 roku Oersted pokazał, że prąd elektryczny może być źródłem pola magnetycznego. Pole magnetyczne istnieje nad i pod przewodnikiem. Jego kierunek ulega zmianie, gdy zmienia się kierunek przepływu prądu. Jeżeli przewodnik nie jest podłączony do źródła napięcia (np. baterii) albo obwód jest otwarty, to w przewodniku nie płynie prąd elektryczny i taki przewodnik nie wykazuje właściwości magnetycznych.
Zwojnica z prądem wytwarza pole magnetyczne takie jak pole magnesu sztabkowego (pojedynczy zwój nazywamy przewodnikiem kołowym ). Ułożenie biegunów magnetycznych takiej zwojnicy zależy od kierunku przepływu prądu
Biegunowość magnetyczną przewodnika kołowego, przez który płynie prąd można wyznaczyć przez:
1. Metoda prawej dłoni Prawą dłonią obejmujemy zwojnicę tak, aby palce wskazywały kierunek prądu w poszczególnych zwojach, a odchylony kciuk wskaże wtedy biegun północny zwojnicy. 2. Metoda śruby prawoskrętnej Śruba wkręcana w środek przewodnika kołowego zgodnie z kierunkiem płynącego w nim prądu wskaże swoim czubkiem biegun N. 3. Reguła S i N Jeżeli strzałki oznaczające kierunek przepływu prądu układają się w kształt litery S, przed obserwatorem jest biegun S. Jeżeli w kształt litery N to jest to biegun N.
Pierwszy elektromagnes zbudował Wiliam Sturgeon w 1823 roku. Zwinął on wokół żelaznej sztabki izolowany drut miedziany. W czasie przepływu prądu układ ten stawał się silnym magnesem. Od tamtej pory elektromagnes znalazł mnóstwo zastosowań praktycznych.
Przykłady zastosowań elektromagnesów: