Zjednoczenie Włoch, Ćwiczenia z Historia

Pobierz Zjednoczenie Włoch i więcej Ćwiczenia w PDF z Historia tylko na Docsity! Zjednoczenie Włoch - podsumowanie Wprowadzenie Przeczytaj Gra edukacyjna Sprawdź się Dla nauczyciela Bibliografia: Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, Warszawa 1960, nr 36, s. 27–28. Rozbudzone podczas Wiosny Ludów nadzieje Włochów na niepodległe i zjednoczone państwo w końcu miały szansę się ziścić. Ruch jednoczenia Włoch rozpoczęło Królestwo Sardynii, zwane również Piemontem. Po wygranej w 1859 r. wojnie z Austrią udało się mu przyłączyć tereny Lombardii, rozpoczynając tym samym proces jednoczenia ziem włoskich. Wybuchło powstanie, a pogrążona w kryzysie monarchia Habsburgów zaczęła tracić w Północnych Włoszech swoje wpływy. Źródło: licencja: CC BY-SA 3.0. Twoje cele Scharakteryzujesz przyczyny społeczne i gospodarcze, które doprowadziły do zjednoczenia licznych państw włoskich w jeden organizm polityczny. Garibaldi w Mentana, 3. listopad 1867 Źródło: Garibaldi at Mentana, 3rd November 1867, wikimedia.org, domena publiczna. Zjednoczenie Włoch - podsumowanie Giuseppe Garibaldi (1807-1882) – bohater narodowy Włoch, rewolucjonista, republikanin i bojownik o zjednoczenie ziem włoskich, członek tajnego stowarzyszenia karbonariuszy. Był wrogiem papiestwa i Austrii. W latach 30. Garibaldi walczył o wolność południowoamerykańskiej Republiki Rio Grande, a w 1842 r. objął dowodzenie nad niewielką flotą urugwajską. W Urugwaju, gdzie licznie zamieszkiwali emigranci z Włoch, powołał do życia legion „czerwonych koszul”. Zwróć uwagę na strój Garibaldiego, w którym pokazywał się do końca życia. Ma on na sobie południowoamerykańskie poncho, które narzucone na czerwone koszule nosili również żołnierze Garibaldiego. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna. Pierwszą nieudaną próbę zjednoczenia Włoch podjęto w czasie Wiosny Ludów. Risorgimento – włoski ruch ideowy i polityczny - dążył do budzenia świadomości narodowej i walki z obcym panowaniem oraz do zjednoczenia państwa. Dzielił się na dwa nurty: pierwszy reprezentowali republikanie (Giuseppe Mazzini, Giuseppe Garibaldi), drugi - monarchiści (Camillo Cavour, Wiktor Emanuel II). Do zjednoczenia dążyła lepiej rozwinięta gospodarczo północ, która chciała opanować rolnicze południe i znieść cła wewnętrzne. Istotną rolę w tym procesie odegrał Piemont i jego władca Wiktor Emanuel II, a także premier Camille Cavour, który wspierał rozwój gospodarczy i społeczny państwa. Etapy zjednoczenia Włoch Wojska francusko‐piemonckie pokonały Austrię (czerwiec 1859 r.) pod Magentą i Solferino. Na mocy pokoju w Villafranca (lipiec 1859 r.) Lombardia i Toskania zostały przyłączone do Piemontu, a Sabaudia i Nicea do Francji. Austriacy zatrzymali Wenecję. Napoleon III pod Solferino. Po bitwie pod Solferino francuski cesarz Napoleon III wjechał do Mediolanu i wezwał Włochów do walki z Austrią. Ten moment uznaje się za początek drogi do zjednoczenia państw włoskich. Wyjaśnij, na co patrzy cesarz. Źródło: Jean-Louis-Ernest Meissonier (1815–1891), 1863 r., Musée d’Orsay, Wikimedia Commons, domena publiczna. Po zwycięskich powstaniach ludności Toskanii, Parmy i Modeny państwa te uchwaliły przyłączenie do Piemontu (1859 r.). Chęć zjednoczenia w plebiscycie (1860 r.) wyraziła ludność środkowych Włoch. Garibaldi, nieoficjalnie popierany przez Piemont, z wyprawą tysiąca ochotników w czerwonych koszulach (tzw. czerwone koszule) wyruszył drogą morską w maju 1860 r. do Królestwa Obojga Sycylii, gdzie wybuchło powstanie chłopskie. Bojownicy Garibaldiego zyskali poparcie miejscowej ludności i wkrótce opanowali całą wyspę. Rządy tamtejszych Burbonów zostały obalone, a Garibaldi ogłosił się dyktatorem Sycylii. Następnie ruszył na południe – przeprawił się do Kalabrii, a 7 września wkroczył wraz z królem Wiktorem Emanuelem do Neapolu. Do pełnego zjednoczenia Włoch brakowało już tylko Wenecji i Państwa Kościelnego. Zjednoczenie Włoch. Wskaż państwa włoskie, które wykazały tendencje zjednoczeniowe. Źródło: Krysan Chariza i zespół, licencja: CC BY-SA 3.0. W obawie przed wzrostem znaczenia republikanina Garibaldiego Wiktor Emanuel II wysłał na spotkanie z nim swoje wojska. Garibaldi nie podjął walki i podporządkował się królowi. Spotkanie Giuseppe Garibaldi z królem Wiktorem Emanuelem pod Teano. To tutaj 26 października 1860 r. spotkali się Garibaldi, stojący na czele „wyprawy tysiąca”, i król Wiktor Emanuel maszerujący z północy z oddziałami lombardzkimi. Zwycięski wódz miał uścisnąć dłoń Wiktora Emanuela i ogłosić go królem całych zjednoczonych Włoch, porzucając tym samym swoje nadzieje na stworzenie republiki włoskiej. Ta scena jest częstym motywem włoskich obrazów i pomników o tematyce patriotycznej. Wskaż na obrazie Garibaldiego i wyjaśnij, co świadczy o tym, że jest to dowódca „wyprawy tysiąca”. Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna. pierwszy władca zjednoczonych Włoch. domena publiczna, Wikimedia Commons Napoleon III (1808 - 1873) - prezydent Francji 1848 - 1852, następnie w latach 1852 - 1870 cesarz Francji. Bratanek Napoleona I. 3 4 Słownik plebiscyt (łac. plebiscitium - decyzja ludu) powszechne głosowanie ludności na danym terytorium w celu określenia jego przynależności państwowej lub ustalenia międzynarodowego statusu tego terytorium Risorgimento domena publiczna, Wikimedia Commons Giuseppe Garibaldi (1807 - 1882) - włoski wojskowy, rewolucjonista i polityk, przyczynił się do zjednoczenia Włoch, przywódca wyprawy "tysiąca czerwonych koszul". domena publiczna, Wikimedia Commons Giuseppe Mazzini (1805 - 1872) - włoski rewolucjonista, prawnik, założyciel organizacji Młode Włoch, stał na czele włoskiej Wiosny Ludów. 5 (wł. odradzanie się), ruch polityczny i ideowy, związany z walką o wyzwolenie narodowe i zjednoczenie Włoch; Piemont region w północno‐zachodnich Włoszech, przy granicy z Francja i Szwajcarią; zamienne określenie Królestwa Sardynii, we władaniu dynastii sabaudzkiej; federacja państwo o złożonej strukturze, w którego skład wchodzą kraje związkowe, zachowujące swoją suwerenność; Czerwone Koszule (wł. camicie rosse), określenie nadane ochotnikom, walczącym pod dowództwem Giuseppe Garibaldiego. Słowa kluczowe zjednoczenie Włoch, Giuseppe Garibaldi, Camillo Cavour, świat w II połowie XIX wieku, Europa w II połowie XIX wieku Bibliografia Historia 1789‐1990. Wybór tekstów źródłowych dla szkół średnich, J. Eisler, M. Sobańska‐Bodnaruk, Warszawa 1995. Europa i świat w epoce restauracji, romantyzmu i rewolucji, 1815‐1849, pod red. W. Zajewskiego, Warszawa 1991. P. Kennedy, Mocarstwa świata. Narodziny, rozkwit, upadek, Warszawa 1994. Sprawdź się Pokaż ćwiczenia: 輸醙難 Ćwiczenie 1 Zaznacz na osi czasu wydarzenia związane ze zjednoczeniem Włoch. Połącz wydarzenia z datami 1852, 1870, 1860, 1861, 1859 Objęcie urzędu premiera przez C. Cavoura w Królestwie Sardynii. Układ w Plombieres Wyprawa „tysiąca czerwonych koszul” na Sycylię Powstanie Królestwa Włoch Włączenie Rzymu do Królestwa Włoch 輸 Ćwiczenie 2 Rozstrzygnij, czy wylosowane elementy, dotyczące zjednoczenia Włoch, pasują do siebie. H. Dunant Czerwony Krzyż Solferino C. Cavour Czerwone koszule Królestwo Obojga Sycylii G. Garibaldi Piemont 1859 r. Napoleon III Magenta Premier Ćwiczenie 3 Oceń prawdziwość poniższych zdań. Zaznacz P, jeśli zdanie jest prawdziwe, albo F – jeśli jest fałszywe. Stwierdzenie Prawda Fałsz Królestwem Obojga Sycylii w 1859 roku rządziła dynasa Burbonów. Na mocy układu w Plombieres Królestwo Sardynii zobowiązało się przekazać Napoleonowi III Sabaudię i Niceę. W 1861 r. ogłoszono powstanie Królestwa Włoch ze stolicą w Rzymie. Na mocy pokoju w Villafranca Francja uzyskała Toskanię i przekazał ją Królestwu Sardynii.         輸 醙 Ćwiczenie 4 Zaznacz poprawne dokończenia zdania. Po klęsce wojsk austriackich w wojnie z Prusami do Królestwa Włoch została włączona Wenecja. Lombardia. Modena. Parma.     輸 Ćwiczenie 7 Zapoznaj się z treścią tekstu źródłowego i na jego podstawie zdecyduj czy podane zdania są P - prawdziwe albo F - fałszywe. Preliminaria pokojowe […] [fragment] Pomiędzy Jego Cesarską Mością Cesarzem Francuzów a Jego Cesarską Mością Cesarzem Austrii ułożone zostało co następuje: Obaj monarchowie popierać będą utworzenie konfederacji włoskiej. […] Cesarz Austrii odstępuje Cesarzowi Francuzów swoich praw do Lombardii […]. Cesarz Francuzów przekaże terytorium odstąpione Królowi Sardynii. Wenecja tworzyć będzie część konfederacji włoskiej, pozostając własnością koronną Cesarza Austrii. Teksty źródłowe do nauki historii w szkole, Warszawa 1960, nr 36, s. 27–28. “ Stwierdzenie Prawda Fałsz Sygnatariuszami układu, którego fragmenty przytoczono byli Napoleon III i Wiktor Emanuel II. Na mocy powyższego porozumienia Lombardia z Mediolanem stała się częścią Piemontu. Powyższy traktat podpisano po przegranych przez Austrię bitwach pod Solferino i Custozą. Ćwiczenie 8 Przyporządkuj podane informacje do właściwej mapy.       難 醙 Dla nauczyciela Autor: Martyna Wojtowicz Przedmiot: Historia Temat: Zjednoczenie Włoch - podsumowanie Grupa docelowa: Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum Podstawa programowa: Zakres podstawowy Treści nauczania – wymagania szczegółowe Zakres podstawowy XXXIII. Europa i świat w II połowie XIX i na początku XX wieku. Uczeń: 1) porównuje procesy zjednoczeniowe Włoch i Niemiec w XIX w.; Kształtowane kompetencje kluczowe: kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji; kompetencje cyfrowe; kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się; kompetencje obywatelskie. Cele operacyjne: Uczeń: charakteryzuje przyczyny społeczne i gospodarcze, które doprowadziły do zjednoczenia licznych państw włoskich w jeden organizm polityczny. przeanalizuje poszczególne etapy jednoczenia Włoch. weryfikuje swój stan wiedzy dotyczący wydarzeń na Półwyspie Apenińskim w XIX w., wykonując zestaw ćwiczeń. Strategie nauczania: konstruktywizm; konektywizm. Metody i techniki nauczania: rozmowa nauczająca z wykorzystaniem ćwiczeń interaktywnych; analiza materiału źródłowego (porównawcza); dyskusja. Formy pracy: praca indywidualna; praca w parach; praca w grupach; praca całego zespołu klasowego. Środki dydaktyczne: komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu; zasoby multimedialne zawarte w e‐materiale; tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda. Przebieg lekcji Faza wstępna: 1. Wyświetlenie tematu i celów zajęć oraz wspólne z uczniami ustalenie kryteriów sukcesu. 2. Nauczyciel poleca uczniom, aby zgłaszali swoje propozycje pytań do wspomnianego tematu. Jedna osoba może zapisywać je na tablicy. Gdy uczniowie wyczerpią swoje pomysły, a pozostały jeszcze jakieś ważne kwestie do poruszenia, nauczyciel uzupełnia informacje. Faza realizacyjna: 1. Praca indywidualna z treścią e‐materiału. Uczniowie na podstawie przeczytanego tekstu w medium w sekcji „Gra edukacyjna” układają indywidualnie pytania. Nauczyciel wraz z uczniami określa zasady rywalizacji i punktowania dobrych odpowiedzi (np. gra na czas lub na ilość poprawnych odpowiedzi). Przeprowadzenie gry w klasie. Nauczyciel lub wybrany uczeń dba o prawidłowy przebieg quizu zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Nauczyciel nagradza najlepiej odpowiadających, np. ocenami z aktywności. 2. Praca z multimedium („Gra edukacyjna”). Uczniowie zapoznają się z e‐materiałem i wykonują polecenie nr 1: „Wymień polityków włoskich, którzy przyczynili się w II połowie XIX wieku do zjednoczenia Włoch”. Tworzą notatkę w formie mapy myśli. 3. Utrwalanie wiedzy i umiejętności. Uczniowie wykonują indywidualnie następujące ćwiczenia w sekcji „Sprawdź się”: 1‐4, a następnie porównują swoje odpowiedzi z kolegą lub koleżanką. 4. Uczniowie w parach wykonują kolejne zadanie nr 5. Nauczyciel obserwuje postęp pracy i udziela uczniom informacji zwrotnej. 5. Nauczyciel udostępnia uczniom za pomocą rzutnika lub tablicy interaktywnej ćwiczenie 6. Uczniowie pracują indywidualnie. Po zalogowaniu się na telefonie,