

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Dokument ten prezentuje znajomość treści mitów omawianych na zajęciach oraz fragmentów Iliady i Odysei Homera. Zawiera on szczegółowe streszczenia kluczowych wydarzeń z tych dzieł, takich jak śmierć Hektora czy podróż Odyseusza na tratwie. Ponadto, dokument wyjaśnia podstawowe pojęcia i cechy charakterystyczne eposu antycznego, takie jak pisanie wierszem, paralelizm światów ziemskiego i boskiego, styl podniosły czy rozbudowane porównania homeryckie. Dodatkowo, autor dokumentu wykazuje zrozumienie znaczenia ważnych związków frazeologicznych zaczerpniętych z mitologii greckiej, np. 'koń trojański', 'koszula Dejaniry' czy 'lot Ikara'. Całość stanowi kompleksowe omówienie znajomości mitologii greckiej i eposu antycznego, co może być przydatne dla studentów kierunków humanistycznych, takich jak filologia klasyczna, historia czy kulturoznawstwo.
Typologia: Streszczenia
1 / 2
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Znam treść mitów omawianych na zajęciach. Znam treść fragmentów Iliady i Odysei Homera (fragmentów zawartych w podręczniku). Iliada księga XXII : - Śmierć Hektora Dotarłszy do murów Troi, gdzie czeka na niego jako jedyny waleczny Hektor. W ostatniej chwili, ogarnięty paniką, chce jednak uciekać. Podstęp Ateny dopiero powoduje, że staje do walki. Odbywa się ona najpierw na włócznie, potem zaś na miecze. Z pomocą Ateny Achilles wygrywa. Umierający Hektor prosi Achillesa o poszanowanie dla jego ciała, ale heros drwi z jego naiwności. Na oczach zrozpaczonych rodziców przebija pięty zmarłego i włóczy go po polu walki za rydwanem. Odyseja : V. Tratwa Odyseusza Podczas kolejnej narady bogów Zeus wzywa Hermesa, by zaniósł Kalipso jego rozkaz. Nimfa niechętnie oznajmia Odyseuszowi, że jest wolny i może wrócić do domu. Każe mu zbudować tratwę. Obiecuje, że na drogę otrzyma pożywienie i odzież. Podkreśla, że pragnie dobra Odyseusza. Odys tłumaczy Kalipso, że tęskni za Penelopą, chociaż jest ona zwykłą śmiertelniczką. Po czterech dniach pracy przy budowie tratwy Odys opuszcza wyspę nimfy. Po siedemnastu dniach podróży zbliża się do Scherii, wyspy Feaków. Jednak zawzięty Posejdon rozpętuje burzę, która rozbija tratwę. Odysowi pomaga boginka morska, Leukotea, która daje mu czarodziejską przepaskę. Dzięki niej Odyseusz płynie wpław przez dwie doby, aż dobija do brzegu Scherii i zmęczony zasypia w gęstych zaroślach na brzegu rzeki. VI. Przybycie Odyseusza do Feaków Atena udaje się do córki Alkinoosa, króla Feaków, Nauzykai, i we śnie napomina ją, aby zajęła się praniem szat, jako że niedaleki jest dzień zaślubin. Królewna prosi ojca o wóz, wiezie wraz ze służebnicami bieliznę do ujścia rzeki, tam ją piorą, potem posilają się i grają w piłkę. Zbudzony hałasem Odyseusz prosi Nauzykaę o pomoc, otrzymuje szaty, pożywienie i wskazówki, jak ma się udać na dwór królewski. Nauzykaa informuje Odysa, że z prośbą o pomoc ma się zwrócić najpierw do królowej Arete.
pisany wierszem opowiada o bohaterach w przełomowym momencie historycznym wydarzenia toczą się na dwóch płaszczyznach: ziemskiej i boskiej, płaszczyzny te się przenikają (paralelizm światów) narrator w trzeciej osobie, wszechwiedzący, znajduje się wewnątrz świata przedstawionego i jest obiektywny rozpoczęcie utworu inwokacją – rozbudowana apostrofa, apel do bóstwa z prośbą o natchnienie styl podniosły – wysoki (patos) rozbudowane porównania (homeryckie), w których drugi człon jest rozbudowany tak, że stanowi odrębną epizodyczną scenkę, przedstawiają zjawiska przyrody duża ilość realistycznych opisów epizodyczność akcji sceny batalistyczne heroizacja bohaterów – ich wyolbrzymienie i wyidealizowanie dawca epitetów stałych – stałe określenie rzeczownika, np. Achilles – boski , prędkonogi , Zeus
fatum – los przeznaczony człowiekowi, od którego nie można uciec fatalizm - wiara w przeznaczenie, tzn. w nieuchronność przyszłości. Pogląd ten mówi, że przyszłość i wydarzenia, które dopiero się mają wydarzyć, są już ustalone przez siły wyższe archetyp - pierwowzór jakiegoś działania; to prastary symbol ukryty w podświadomości człowieka, który jest wytworem doświadczeń ludzkości topos - powtarzający się motyw i temat, sposób obrazowania, stały motyw. Inwokacja - rozbudowana apostrofa otwierająca utwór literacki, w której zwykle autor zwraca się do muzy, bóstwa lub duchowego patrona z prośbą o natchnienie, pomoc w tworzeniu dzieła. porównanie homeryckie - jest jednym z rodzajów porównania poetyckiego, którego jeden człon jest rozbudowanym opisem czynów dokonanych przez człowieka, zestawionych z zachowaniem zwierząt lub ze zjawiskami przyrody. epitet stały - jest to przymiotnik lub wyrażenie, które jest regularnie i powtarzalnie używane w odniesieniu do określonej osoby, rzeczy lub idei, dodając jej pewne charakterystyczne cechy lub atrybuty, np. "Bóg Wszechmogący". Retrospekcja - w utworze epickim przywołanie wcześniejszych wydarzeń przez bohatera bądź bohaterów. Retardacja - jedna z figur retorycznych; jej celem jest zwiększenie napięcia u czytelnika poprzez opóźnienie bądź zatrzymanie akcji utworu. Patos - Polega na ukazywaniu zjawisk o charakterze monumentalnym i wzniosłym, o wysokich walorach uczuciowych powodujących stany napięcia emocjonalnego u odbiorców.