









Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Czy renesans monarchii absolutnej? ... terium, na monarchie konstytucyjne i monarchie absolutne. Do tych ... Tylko jedna z nich jest monarchią absolutną.
Typologia: Prezentacje
1 / 16
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Marcin Łukaszewski U niwersytet im. AdAmA mickiewiczA w P oznAniU Czy renesans monarchii absolutnej? Zmiany w Konstytucji Księstwa Liechtensteinu z 2003 roku wstęp
e współczesnym świecie istnieje prawie 50 państw o ustroju mo- narchicznym. Możemy je podzielić, biorąc zakres władzy za kry- terium, na monarchie konstytucyjne i monarchie absolutne. Do tych ostatnich można zaliczyć: Królestwo Arabii Saudyjskiej, Państwo Bru- nei Darussalam, Królestwo Suazi, Królestwo Tonga, Państwo Ka- tar, Sułtanat Omanu^1. W Europie mamy do czynienia aż z 12 monar- chiami^2. Tylko jedna z nich jest monarchią absolutną. Jest nią Pań- stwo Miasto Watykańskie^3. Pozostałe państwa w swoich konstytucjach (bądź jak to jest w przypadku Wielkiej Brytanii – w prawie zwycza- jowym, konwenansach konstytucyjnych i aktach prawnych) określa- ją pozycję ustrojową głowy państwa i ograniczony zakres jej władzy w stosunku do innych organów państwa. Od 2003 roku największy za- kres władzy głowy państwa spośród europejskich monarchii konstytu- cyjnych posiada władca Liechtensteinu. Zmiany z 2003 roku przyjęte przez obywateli w referendum zosta- ły bardzo skrytykowane przez Radę Europy. Czy, wobec tego, następu- je odwrót od monarchii konstytucyjnej i mamy do czynienia z renesan- (^1) Współcześnie, poza monarchiami absolutnymi i monarchiami konstytucyjnymi, część autorów wyróżnia jeszcze monarchie ograniczone, które de iure są monarchia- mi konstytucyjnymi, a de facto monarchiami absolutnymi. Zob. R. Herbut , Monarchia , [w:] Leksykon politologii , red. A. Antoszewski, R. Herbut, Wrocław 2004, s. 237 – 238. (^2) Są nimi: Księstwo Andory, Królestwo Belgii, Królestwo Danii, Królestwo Hiszpa- nii, Królestwo Niderlandów, Księstwo Liechtensteinu, Wielkie Księstwo Luksemburga, Księstwo Monako, Królestwo Norwegii, Królestwo Szwecji, Państwo Miasto Watykań- skie oraz Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. (^3) Zgodnie z Ustawą Zasadniczą Państwa Miasta Watykańskiego, Najwyższy Pa- sterz, Suweren Państwa Miasta Watykańskiego, piastuje pełnię władzy ustawodaw- czej, wykonawczej i sądowniczej. Ustawa Zasadnicza Państwa Miasta Watykańskiego z dnia 26 listopada 2000 roku, art. 1.
sem monarchii absolutnej? Autor stawia tezę, zgodnie z którą obawy podnoszone przez instytucje Rady Europy są nieuzasadnione. dziewiętnastowieczne konstytucje księstwa liechtensteinu historycy wskazują, że początek państwa powstałego z połączenia ziem Schellenberg i Vaduz jako księstwo Rzeszy miał miejsce 23 stycznia 1719 roku. Wcześniej księstwa znajdowały się w luźnym związku z in- nymi państwami niemieckimi i pod silną władzą cesarza. Państwo to nie posiadało własnej konstytucji. Jednak zgodnie z Aktem Związku Niemieckiego, każde z państw członkowskich unii musiało posiadać własną ustawę zasadniczą^4 , co w przypadku Liechtensteinu nastąpiło w 1818 roku. Jednak zanim do tego doszło, książę Jan I wysłał do swo- jego kraju inspekcję, która miała na celu sporządzenie raportu o sta- nie państwa. W związku z zawartą tam krytyką, monarcha doprowa- dził do zniesienia urzędu landmanna i zastąpił go kilkoma urzędnika- mi, którym powierzył większość jego kompetencji. Kolejne kroki w re- formowaniu księstwa polegały między innymi na likwidacji poddań- stwa (1808) i wprowadzeniu austriackiego systemu prawa cywilnego i karnego (1812). Konstytucja z 9 września 1818 roku była pierwszą ustawą zasad- niczą Księstwa. Akt ten nie zmieniał zasadniczo ustroju księstwa, bo oktrojowana konstytucja utrzymywała ustrój monarchii absolutnej. Zgodnie z ustawą zasadniczą miało zostać powołane ciało kolegial- ne – Landtag. Prawo zasiadania w tych organie miały dwie klasy: kler i chłopi^5. Landtag zbierał się co najmniej raz w roku. Przewodniczył mu komisarz książęcy. Organ tworzył swego rodzaju namiastkę de- mokracji, gdyż kompetencje Landtagu były bardzo ograniczone: mo- narcha miał prawo odrzucania projektów ustaw proponowanych przez parlament, Landtag nie mógł się zajmować polityką zagraniczną, pra- wem karnym i cywilnym oraz sprawami dotyczącymi księcia i jego do- chodami. Organ doradzał w zasadzie jedynie w sprawach podatko- wych^6. Zgodnie z ustawą zasadniczą książę: reprezentował kraj na ze- (^4) Zgodnie z art. 13, w każdym z państw członkowskich będą lokalne konstytucje (In allen Bundesstaaten wird eine Landständige Verfassung stattfinden). Akt Związku Nie- mieckiego z 8 czerwca 1815 roku (Deutsche Bundesakte vom 8. Juni 1815), http://www. documentarchiv.de/nzjh/dtba.html, 28.02.2010. (^5) Było to spowodowane tym, że w Księstwie żadna z miejscowości nie mogła uzyskać statusu miasta, wobec czego nie mógł wykształcić się stan mieszczański, szlachecki (je- dynym stanem szlacheckim była rodzina panująca). (^6) A. Jureczko, E. Wac, Historia Liechtensteinu , [w:] Historia małych krajów Euro- Marcin Łukaszewski
Konstytucja z 26 września 1862 roku była bardzo nowoczesnym aktem wprowadzającym ustrój monarchii konstytucyjnej. W ustawie zasadniczej proklamowano niepodzielność Księstwa w ramach Związ- ku Niemieckiego. Jedynym suwerenem władzy państwowej był ksią- żę. Posiadał on następujące uprawnienia: prowadzenie polityki za- granicznej Księstwa, reprezentowanie państwa na zewnątrz, sprawo- wanie zwierzchnictwa nad armią (w odniesieniu do wojska książę nie podlegał jakiejkolwiek kontroli parlamentu)^9 , delegowanie trzech re- prezentantów do piętnastoosobowego Landtagu, prawo do zwoły- wania i rozwiązywania parlamentu, a także skracania i przedłużania jego sesji, powoływanie i odwoływanie członków rządu oraz urzędni- ków państwowych, mianowanie sędziów sądów pierwszej i drugiej in- stancji, prawo udzielania prawa sądzenia sędziom, stosowanie prawa sankcji wobec wszystkich uchwał podejmowanych przez parlament, wydawanie aktów wykonawczych do aktów stanowionych przez parla- ment oraz wydawanie dekretów w sytuacjach kryzysowych^10. Monarsze przysługiwały również klasyczne uprawnienia głowy państwa, takie jak prawo łaski, prawo nadawania tytułów i odzna- czeń, a także obywatelstwa Liechtensteinu. Książę nie mógł już sta- nowić prawa niezgodnego z ustawą zasadniczą – nie był ponad kon- stytucją. Wszyscy wyżsi urzędnicy musieli składać przysięgę, zgod- nie z którą byli zobowiązani postępować zgodnie z konstytucją i ak- tami prawnymi w oparciu o nią stanowionymi^11. Zanim suweren ode- brał od członków Landtagu przysięgę wierności, musiał zobowiązać się na piśmie, iż będzie rządził zgodnie z konstytucją^12. Parlament posia- dał ważne uprawnienie polegające na kontroli zawierania umów mię- dzynarodowych w trzech sprawach: terytorium państwa, nakładania na budżet państwa nowych obciążeń oraz w kwestiach dotyczących praw suwerennych Księstwa^13. Landtag uzyskał ponadto prawo wno- szenia na ręce księcia skarg na działalność administracji oraz oskarże- nia członków rządu o naruszenie prawa, a także obowiązek przedsta- wienia przez książęcego zarządcę na każdym posiedzeniu parlamentu raportu o stanie finansów państwa. (^9) Konstytucja Księstwa Liechtensteinu z 26 września 1862 roku (Verfassung des Fürstenthums Liechtenstein vom 26. September 1862), par. 38. (^10) M. Śmigasiewicz, System polityczny… , op.cit., s. 32. (^11) Konstytucja Księstwa Liechtensteinu z 26 września 1862…, op. cit., par. 123 – 124. (^12) A. Jureczko, E. Wac, Historia Liechtensteinu …, op. cit., s. 94. (^13) Konstytucja Księstwa Liechtensteinu z 26 września 1862…, op. cit., par. 23. Marcin Łukaszewski
konstytucja księstwa z 1921 roku i jej zmiany w xx wieku konstytucja z 1862 roku przetrwała ponad pół wieku prawie niezmie- niona^14 , jednak początek XX wieku przyniósł ze sobą wzrost poczu- cia podmiotowości przez obywateli Księstwa. W 1918 roku zwolenni- cy rozluźnienia związków z monarchią austro-węgierską założyli Par- tię Ludową. Kilka miesięcy później, w odpowiedzi na ten ruch politycz- ny, pojawiła się Postępowa Partia Obywatelska^15. Podczas pierwszych wolnych i bezpośrednich wyborów do Landtagu największe poparcie uzyskała Partia Ludowa, która opowiadała się za przeorientowaniem polityki zagranicznej na zachód – w stronę Szwajcarii. Poza powsta- niem partii i możliwością głosowania bezpośredniego po raz pierw- szy w historii Księstwa, A. Jureczko i E. Wac, genezę obecnie obowią- zującej konstytucji upatrują w wielu wzajemnie powiązanych czynni- kach: „mieszkańcy księstwa nagle poczuli, że sytuacja, w jakiej znajdo- wali się przez niemal 100 lat, była nienormalna (…). Rewolucja w 1848 roku niczego nowego w zasadzie nie wniosła. Konstytucja z 1862 roku unowocześniła państwo i przyznała ludności udział w rządzeniu, ale księstwo pozostawało nadal w rękach austriackich urzędników. Sta- re powiązania, łączące terytorium Liechtensteinu z księciem, ulega- ły rozluźnieniu i były już anachronizmem. Układ taki był możliwy do utrzymania dopóty, dopóki był korzystny dla społeczeństwa, ale sy- tuacja zmieniała się. Upadek austriackiego imperium stworzył możli- wość przyspieszenia reform ustrojowych. Urzędnicy pokonanego pań- stwa stracili władzę, a mieszkańcy słusznie sądzili, że teraz sami będą mogli zarządzać swoim krajem”^16. Wydaje się, że właśnie to było powo- (^14) Czterokrotnie dokonano zmian w ustawie zasadniczej. Ustawami nowelizują- cymi Konstytucję Księstwa były: ustawa z 19 lutego 1878 roku w sprawie zmiany try- bu wyboru Landtagu, (Gesetz vom 19. Februar 1878 über Abänderung des Landtags- Wahlmodus), ustawa z 29 grudnia 1895 roku o dodatkowych przepisach w sprawie za- kresu Komitetu Krajowego (Gesetz vom 29. Dezember 1895 betreffend ergänzende Be- stimmungen über den Wirkungskreis des Landesausschusses), ustawa z dnia 11 paź- dzernika 1901 w sprawie zmiany § 92 Konstytucji (Gesetz vom 11. Oktober 1901 betref- fend die Abänderung des § 92 der Verfassung) oraz ustawa z dnia 21 stycznia 1918 roku w sprawie zmiany zasad wyborów Landtagu (Gesetz vom 21. Januar 1918 betreffend die Abänderung der Landtagswahlordnung). Przyjęte nowele przyniosły znaczące zmia- ny w prawie wyborczym (kadencję Landtagu skrócono do 4 lat, kraj podzielono na obo- wiązujące do dzisiaj dwa okręgi wyborcze). Zob. M. Śmigasiewicz, System polityczny… , op. cit., s. 34 – 35. Ponadto książę znacząco przekształcił ustrój państwa rozdzielając ad- ministrację i sądownictwo w 1871 roku. (^15) FBP Liechtenstein – Gründerjahre, http://www.fbp.li/fbp/geschichte/gruender- jahre, 28.02.2010. (^16) A. Jureczko, E. Wac, Historia Liechtensteinu …, op. cit., s. 105 – 106. Czy renesans monarchii absolutnej? Zmiany w Konstytucji...
ro w 1992 roku wpisano do Konstytucji Księstwa zapis, w myśl które- go przedstawiciele obu płci mają równe prawa^19. referendum i konstytucja księstwa po przyjęciu poprawek z 2003 roku obecnie obowiązująca ustawa zasadnicza księstwa była wielokrotnie no- welizowana^20. Wynikało to przede wszystkim z chęci demokratyzowa- nia ustroju tej monarchii. Od końca 1992 roku obserwatorzy i sami po- litycy zaczęli głosić, że ustawa zasadnicza musi zostać poddana rewizji. I o ile doprowadzano do wielokrotnych nowelizacji Konstytucji Księ- stwa (w latach 90. było ich aż 10^21 ), to zdawano sobie sprawę, że nie- wielkie nowelizacje ustawy zasadniczej nie przyniosą radykalnej zmia- ny funkcjonowania systemu politycznego państwa. Brano pod uwagę dwie możliwości: albo dokonanie radykalnej zmiany ówcześnie obo- wiązującej konstytucji, albo przyjęcie nowej ustawy zasadniczej. Ksią- (^19) Ibidem, art. 31 b). (^20) Zmiany do Konstytucji Księstwa Liechtensteinu przyjmowano w latach: 1932, 1938 1939, 1947, 1949, 1958, 1963, 1965, 1971, 1973, 1976, 1981, 1984, 1985, 1989, 1992, 1994, 1995, 1996, 1998 i 1999. Stanowiono również ustawy konstytucyjne w latach: 1929, 1939, 1940, 1970, 1978 i 1980. (^21) Akty prawne, które nowelizowały Konstytucję Księstwa to: ustawa konstytucyjna z 15 marca 1992 roku w sprawie zmiany Konstytucji Księstwa (Verfassungsgesetz vom
żę Jan Adam II włączył się w tę dyskusję i w trakcie przemówienia in- augurującego sesję parlamentu wiosną 1993 roku, wyraził gotowość podjęcia debaty konstytucyjnej. W efekcie tego Landtag stosunkiem głosów 23 do 2 podjął uchwałę powołującą do życia komisję, której ce- lem było opracowanie tez konstytucyjnych oraz późniejsze skonstru- owanie projektu ustaw nowelizujących konstytucję^22. W trakcie deba- ty konstytucyjnej poza zmianami ustroju państwa pojawiały się rów- nież problemy, takie jak np. konkordat^23. Książę starał się udowadniać wyższość ustroju monarchicznego nad republikańskim poprzez wskazywanie, że państwo o monarchicz- nej formie rządu lepiej sobie radzi w dłuższej perspektywie, gdy pań- stwo zostaje dotknięte kryzysem^24 , w szczególności, gdy państwo to posiada niewielkie terytorium. W przemówieniu z okazji otwarcia se- sji parlamentu 16 lutego 2000 roku książę Jan Adam II wskazał na swoją wizję ustroju państwa. Monarcha wskazał, że celem propono- wanych zmian w Konstytucji Księstwa nie jest umocnienie jego wła- dzy. Zdaniem księcia nie istnieje podejrzenie lub obawa co do tego, że w Liechtensteinie może zapanować zalegalizowana dyktatura. W ge- ście dobrej woli książę stwierdził, że może zrzec się prawa mianowa- nia urzędników państwowych, jednak rząd powinien ustąpić, zdaniem księcia, jeżeli nie posiada poparcia w parlamencie. Monarcha zapew- nił też o swoim pozytywnym stosunku do instytucji wotum nieufności wobec głowy państwa przyjmowanej przez obywateli. Książę podob- nie wypowiedział się co do możliwości referendum w sprawie zniesie- nia monarchii (i wyłączenia możliwości zawetowania decyzji obywate- li przez monarchę) oraz zwiększenia niezależności sądów^25. (^22) Constitution – A New Constitution for the Principality of Liechtenstein, http:// www.fuerstenhaus.li/en/verfassung/index.html, 27.02.2010. (^23) Książę Jan Adam II w swej przemowie do Landtagu zwrócił uwagę, że debata kon- stytucyjna i debata w sprawie zawarcia konkordatu ze Stolicą Apostolską muszą być prowadzone równocześnie, bo są względem siebie komplementarne. Zob. szerzej: Prze- mówienie Księcia Jana Adama II z okazji otwarcia sesji parlamentu z 12 lutego 1998 roku (12. Februar 1998 – Rede zur Landtagseröffnung), http://www.liechtenstein.li/ eliechtenstein_main_sites/portal_fuerstentum_liechtenstein/fl-med-infos-medien/fl- med-reden/fl-med-pia-reden-1998.htm?rid=30975, 28.02.2010. (^24) Przemówienie Księcia Jana Adama II z okazji Święta Narodowe- go z 15 sierpnia 2000 roku (15. August 2000 – Ansprache zum Staatsfeiertag), http://www.liechtenstein.li/eliechtenstein_main_sites/portal_fuerstentum_ liechtenstein/fl-med-infos-medien/fl-med-reden/fl-med-pia-reden-2000. htm?rid=30993, 27.02.2010. (^25) Przemówienie Księcia Jana Adama II z okazji otwarcia sesji parlamen- tu z 16 lutego 2000 roku (16. Februar 2000 – Rede zur Landtagseröffnung), Marcin Łukaszewski
mocy doradztwa prawnego został utworzony nowy projekt konstytu- cji, w którym zawarte zostały postulaty monarchy, rządu, parlamentu i komisji konstytucyjnej. Z racji problemów z uzyskaniem większości trzech czwartych w parlamencie, konstytucyjny spór mógł zostać zaże- gnany jedynie w drodze ludowej inicjatywy ustawodawczej. Pojawił się jednak opór części polityków, którzy opowiadali się przeciwko zwięk- szeniu uprawnień monarchy. Na ich czele stanął Mario Frick, premier Liechtensteinu w latach 1993 – 2001. W 2003 r. książę Jan Adam II przeprowadził całoroczną debatę na temat pozycji monarchii w ustroju politycznym Księstwa. Jej skutkiem było przeprowadzone głosowanie ludowe w dniu 16 marca. Książę Jan Adam II zagroził, że jeżeli jego propozycja nie zostanie przyjęta, to zre- zygnuje z tronu i przeprowadzi się do jednego z państw sąsiednich. Czyniło to referendum z 2003 roku głosowaniem ludowym o charak- terze plebiscytowym, podobnym do referendów konstytucyjnych prze- prowadzanych we Francji podczas prezydentury de Gaulle’a. W refe- rendum 64% głosujących opowiedziało się za proponowaną przez Dwór Książęcy wersją konstytucji. Szczegółowe wyniki prezentuje ta- bela 1. Tabela 1. Wyniki referendum z 2003 roku. Dwie ostatnie kolumny zawierają kolejno wyniki: „za” zmianami proponowanymi przez Dom Książęcy oraz „za” zmianami pro- ponowanymi przez Inicjatywę Pokojową (Friedensinitiative)^30 MIEJSCE Podpisy inicjatywy ludowej Domu Książęcego (w %) Głosowanie za propozycją Domu Książęcego (w %) Głosowanie za propozycją Inicjatywy Pokojowej (w %) Gamprin/Bendern 48,0 73,0 11, Mauren/Schaanwald 48,6 72,1 11, Eschen/Nendeln 40,1 70,0 11, Schellenberg 45,7 69,0 17, Triesenberg 40,3 68,3 15, Ruggell 37,8 67,9 15. Vaduz 40,4 65,0 16, Triesen 32,9 63,7 15, Planken 21,5 62,5 22, (^30) Inicjatywa ta postulowała zmiany, które były w zgodzie z zaleceniami Rady Eu- ropy. Marcin Łukaszewski
Schaan 33,9 59,7 22, Balzers 23,8 51,8 21, ŁĄCZNIE 37,0 64,3 16, Źródło: Volksabstimmung, http://www.fuerstenhaus.li/en/verfassung/volksabstim- mung.html, 27.02.2010. Najważniejsze zmiany wprowadzone nowelą z 2003 roku to:
poprzez wystosowywanie zastrzeżeń dotyczących generalnego kierownictwa i poszczególnych działów administracji rządowej g) sformułowanie zarzutów przeciwko członkom rządu za naruszenie Konstytucji bądź innych aktów prawnych w trybie odpowiedzialności konsty- tucyjnej przed Trybunałem Stanu zarządzanie i przeprow- adzanie ogólnej kontroli względem rządu g) formułowanie zarzutów przeciwko członkom rządu za naruszenie Konsty- tucji bądź innych aktów prawnych w trybie odpowiedzialności konstytucyjnej przed Trybunałem Stanu h) decyzja w sprawie udzielenia wotum nieufności wobec rządu jako organu oraz jego członkom z osobna
6. Skarb państwa pieczę nad nim sprawował Landtag rząd zarządza aktywami finansowymi państwa zgodnie z zasadami, które uzgodniono z par- lamentem 7. Naruszanie prawa w pilnych sprawach, gdy naruszana jest Konsty- tucja, Komitet Krajowy zobowiązany był do przeka- zania skarg do monarchy w sprawach zagrożenia lub naruszenia praw konstytucyjnych, oświadczeń, protestów i skarg Komitet Krajowy zobowiązany jest to sporządzenia sprawozdania 8. Działanie rządu w sytuacji, gdyby podjęta decyzja byłaby sprzeczna z Konstytucją i innymi aktami prawnymi rząd mógł zaprzestać wykonania decyzji, ale powinien był złożyć skargę do komisji odwoławczej rząd mógłby zaprzestać wykonania decyzji, ale powinien złożyć skargę do odpowiedniego sądu administracyjnego Czy renesans monarchii absolutnej? Zmiany w Konstytucji...
9. Skład Trybunału Stanu przewodniczący wraz z cz- terema członkami; dwóch członków musi posiadać obywatelstwo Liechten- steinu pięciu sędziów i pięciu sędziów zastępczych powoływanych przez Księcia Liechten- steinu; większość sędziów (a także sam przewodniczący) musi posiadać obywatelstwo Liechtensteinu Źródło: Opracowanie własne. krytyka zmian konstytucji księstwa przyjętych w 2003 roku PrzeProwAdzonA rewizjA konstytUcji została bardzo dobrze przyjęta przez strony debaty konstytucyjnej. Wskazano, że nowa konstrukcja ustrojowa powstała w 2003 roku zapewnia z jednej strony szeroki ka- talog praw obywatelskich, a z drugiej strony – wzmacniał i precyzował władzę monarchy. Książę Jan Adam II, w swoim przemówieniu z oka- zji otwarcia sesji Landtagu, stwierdził: „nie ma chyba żadnego kraju, który dawałby tak wiele praw demokratycznych obywatelom, jak Księ- stwo Liechtenstein (…). Książę sprawuje urząd głowy państwa tylko tak długo, jak większość obywateli tego sobie życzy. O ile mi wiado- mo, w historii ludzkości nie było monarchii, która byłaby oparta bez- pośrednio na woli narodu (…)”^32. Na zmiany przyjęte przez obywateli Liechtensteinu negatywnie za- reagowała Rada Europy. Działająca w jej ramach Europejska Komi- sja na rzecz Demokracji przez Prawo (Komisja Wenecka)^33 wskazała, że zmiany ustawy zasadniczej Księstwa oddalają omawianą monarchię od kręgu europejskich demokracji parlamentarnych. Kwestie, które wskazała Komisja Wenecka, to:
zakończenie zmiany w konstytucji księstwa, do jakich doszło w 2003 roku, niewąt- pliwie wzmocniły pozycję ustrojową księcia. Wydawałoby się więc, że obawy Rady Europy formułowane względem władz odpowiedzialnych za doprowadzenie do referendum są uzasadnione. Autor stoi jednak na stanowisku, że silna pozycja ustrojowa głowy państwa jest rów- noważona przez dwa artykuły liechtensteińskiej konstytucji, zgodnie z którymi obywatele mogą w głosowaniu ludowym opowiedzieć się za wnioskiem o udzieleniu monarsze wotum nieufności. Ponadto obywa- tele posiadają prawo do zniesienia monarchii w głosowaniu ludowym. Kolejnym zabezpieczeniem, jakie zastosował ustrojodawca, jest wyłączenie prawa weta w stosunku do decyzji, jaka zapadłaby w re- ferendum dotyczącym zmiany formy rządu z monarchii na republikę. Wobec tego, nieuzasadnione są, zdaniem autora, obawy co do wpro- wadzenia w Liechtensteinie dyktatury. sUmmAry in 2003 citizens of Liechtenstein adopted a package of amendments to the Constitution which allowed for a substantial strengthening of the monarch’s power. These changes have since been severely critici- zed by the Council of Europe, with concerns as to the possible retre- at from a constitutional monarchy leading to the possible renaissance of absolute monarchy. This question is answered in this article, which further proves that the concerns raised by the Council of Europe are unjustified. notA o AUtorze Marcin Łukaszewski [[email protected]] – student II roku studiów uzupełniających magisterskich na kierunku politologia oraz I roku studiów uzupełniających magisterskich na kierunku stosunki międzynarodowe na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM w Poznaniu. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wo- kół problematyki ewolucji systemów politycznych małych państw eu- ropejskich ze szczególnym uwzględnieniem ustrojów politycznych eu- ropejskich państw karłowatych. Marcin Łukaszewski