Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Przypomnisz sobie utwory literackie, w których obecny jest motyw buntu. Scharakteryzujesz ujęcia motywu buntu w literaturze i sztuce.
Typologia: Streszczenia
1 / 12
Wprowadzenie Przeczytaj Mapa myśli Mapa myśli Dla nauczyciela
Gdyby prześledzić dzieje naszej cywilizacji, można by wyciągnąć wniosek, że bunt jest wpisany w naturę człowieka. Postawa sprzeciwu towarzyszy nam niemal od chwili narodzin. Mówią o tym mity (np. opowieść o Prometeuszu), jak również opowieści religie (np. biblijna historia Adama i Ewy). Bunt bywa wyrazem wolności i indywidualizmu wtedy, gdy jest podnoszony w słusznej sprawie. Ale może także zamienić się w anarchię i przemoc. Dowodów na to dostarcza nie tylko literatura, ale również (a może przede wszystkim) historia – dzieje powstań i rewolucji.
Twoje cele
Przypomnisz sobie utwory literackie, w których obecny jest motyw buntu. Scharakteryzujesz ujęcia motywu buntu w literaturze i sztuce. Wyjaśnisz, z czego wynika różnorodne przedstawianie motywu buntu.
Eugène Delacroix, szkic do obrazu Wolność wiodąca lud na barykady, 1830 Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.
Motywy literackie: bunt
sztuki, docierają wojska wrogich Maurów. Roderyk, chcąc uciec przed gniewem króla i odpokutować swój czyn, rzuca się w wir walki, w której wykazuje się wielką odwagą i dokonuje niezwykłych czynów. Król przebacza Roderykowi i pragnie, aby to samo uczyniła Ximena. Dziewczyna jest jednak nieprzejednana, występuje przeciwko życzeniu władcy i skłania Sanktego, aby w jej imieniu bronił honoru rodziny. Pojedynek kończy się zwycięstwem Roderyka i tryumfem miłości, ponieważ Ximena oddaje w końcu Cydowi swoją rękę. Najważniejszym problemem tragikomedii jest konfl ikt pomiędzy honorem a miłością. Roderyk i Ximena kochają się, jednak w ich systemie wartości to nie miłość, ale honor i dobre imię rodziny stoją na pierwszym miejscu. I kiedy sytuacja zmusza ich, aby dali świadectwo zasadom, które wyznają, nie wahają się wystąpić przeciw królowi (Ximena), ani poświęcić osobistego szczęścia.
Romantyzm – Johan Wolfgang Goethe Faust
Dramat niemieckiego pisarza został oparty na historii życia autentycznej postaci – naukowca i szarlatana z przełomu XV i XVI w., doktora Fausta. W utworze Goethego jest on wybitnym uczonym, który zgłębił wszystkie dostępne człowiekowi tajniki wiedzy. Zdaje sobie sprawę, że w poszukiwaniu prawdy zaszedł najdalej spośród wszystkich ludzi, ale ma także bolesną świadomość, że nie posiadł prawdziwej wiedzy. Aby to osiągnąć, zawiera pakt z szatanem – Mefistofelesem, nie zdając sobie sprawy, że zostaje wplątany w walkę między dobrem a złem. Bóg zawarł bowiem zakład z Mefistofelesem o duszę Fausta. Podpisanie cyrografu zdaje się otwierać przed Faustem nieograniczone możliwości poznania i szczęścia, ale równocześnie oznacza sprzeniewierzenie się Bogu, bunt wobec Jego zamysłu, który dotyczy wszystkich ludzi mierzących się ze swoją ograniczoną naturą.
Faust nie osiąga spełnienia ani w miłości, ani w twórczych dążeniach. Jego związek z Małgorzatą prowadzi do nieszczęścia (dziewczyna zabija własne dziecko i zostaje za to powieszona), a posiadanie najpiękniejszej kobiety świata, Heleny Trojańskiej, także okazuje się mrzonką. Również w niwecz obracają się praca dla innych i projekt zbudowania idealnego społeczeństwa. A jednak, mimo błędów Fausta i jego buntowniczej postawy Bóg wybacza mu, ocala go i zbawia. Dzieje się tak dlatego, że żył on według zasady: „Kto wiecznie dążąc się trudzi, tego możemy wybawić”.
Młoda Polska – Stanisław Wyspiański Wesele
Dzieło Wyspiańskiego przedstawia szczególną realizację interesującego nas motywu, ponieważ obserwujemy w nim... bunt bez buntu.
Oparty na autentycznych wydarzeniach dramat rozgrywa się podczas nocy weselnej (Lucjana Rydla i Jadwigi Mikołajczykówny) w podkrakowskich Bronowicach. Realne wydarzenia i postaci stają się dla autora kanwą do zbudowania dramatu symbolicznego. Jego głównym tematem jest swoista wiwisekcja polskiego społeczeństwa na progu XX w.
Polacy, których przedstawia Wyspiański, są zniewoleni zarówno w wymiarze politycznym, jak i duchowym. Dotyczy to szczególnie inteligencji, która powinna przewodzić innym klasom i pchnąć je do działania. Symbolem walki o wolność polityczną jest złoty róg, który Wernyhora oddaje w ręce Gospodarza. Dźwięk tego rogu ma być sygnałem do walki. Gospodarz przekazuje instrument Jaśkowi, aby zwołał wici, ten jednak gubi go. Chłopi bezskutecznie czekają na sygnał do walki. Konkluzja autora jest druzgocąca: ani chłopi, ani inteligencja nie są zdolni do podjęcia walki‐buntu. Marzenie o wolności pozostaje mrzonką.
Współczesność – Andrzej Bursa Nauka chodzenia
Podmiot liryczny wiersza opowiada o swojej nauce chodzenia, o tym, jak pozbył się „fałszywego” przekonania, że najlepsza jest postawa stojąca. Kontrast pomiędzy zachowującym pionową postawę podmiotem a innymi ludźmi (wybierającymi postawę poziomą) podprowadza nas ku zrozumieniu sensu wiersza. To opowieść o buncie i chęci zachowania swojej indywidualności, niezgodzie na bylejakość i przyziemność, na postawę, którą wyrażają słowa „w życiu trzeba się czołgać czołgać”. Zakończenie jest ironiczne, bowiem podmiot liryczny „kładzie się na płask” i na nowo uczy się „chodzić po świecie”. Bunt okazał się chwilowy, zwyciężył konformizm.
Słownik
konformista
(łac. conformo – nadaję kształt) człowiek, który bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie
Polecenie 2
Wyjaśnij, z czego wynika i czemu służy tak różnorodne przedstawianie motywu buntu w literaturze różnych okresów i kręgów kulturowych.
Mapa myśli
Polecenie 1
Na podstawie mapy myśli zapisz cechy wspólne i różnice pomiędzy poszczególnymi rodzajami buntu, odwołując się do podanych przykładów literackich i filmowych.
Konteksty pozaliterackie
malarstwo
"Wolność wiodąca lud na^ Eugène Delacroix - barykady"
Francisco Goya - "3 maja1808. Rozstrzelanie powstańców madryckich" Jan Matejko - "Rejtan.Upadek Polski"
muzyka
Ludwig van Beethoven IIISymfonia - „Eroica” (Bohaterska) op. 54, Claude Joseph Rouget deLisle - "Marsylianka"
Jacek Kaczmarski - "Mury"
film
Andrzej Wajda - "Człowiekz marmuru" (1977), "Człowiek z żelaza" (1981)
Steven Soderbergh - "ErinBrockovich" (2000) Gus Van Sant - "Buntownikz wyboru" (1997)
filozofia
Francuski filozof i pisarzAlbert Camus w książce zbuntowany" analizował"Człowiek istotę buntu oraz jego różneodmiany (m.in. bunt metafizyczny ihistoryczny). Wyraźnie od rewolucji, przyznającodróżniał bunt wartość tylko temupierwszemu: „Bunt oparcie w , rewolucja odwychodzi od , które ma absolutnej i zgody na każdąnegacji niewolę, byle powstałoodniesione do końca czasów; pierwszyjest twórczy, druga pierwszy oddany kreacjinihilistyczna, potęgującej istnienie, drugaprodukcji”.
Dla nauczyciela
Autor: Anna Grabarczyk
Przedmiot: Język polski
Temat: Motywy literackie: bunt
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy
Podstawa programowa: Zakres podstawowy Treści nauczania – wymagania szczegółowe I. Kształcenie literackie i kulturowe.
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji; kompetencje w zakresie wielojęzyczności; kompetencje cyfrowe; kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się; kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne. Uczeń:
przypomni sobie utwory literackie, w których obecny jest motyw buntu; scharakteryzuje ujęcia motywu buntu w literaturze i sztuce; wyjaśni, z czego wynika różnorodne przedstawianie motywu buntu.
Strategie nauczania:
konstruktywizm; konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
z użyciem e‐podręcznika; z użyciem komputera; WebQuest.
Formy pracy:
praca indywidualna; praca w parach; praca w grupach; praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
e‐podręcznik; tablica interaktywna lub rzutnik; komputery z dostępem do internetu dla uczniów.
Przebieg lekcji
Przed lekcją: