Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Inżynieria srodowiska, Notatki z Inżynieria środowiska

Podstawy inżynierii środowiska.

Typologia: Notatki

2019/2020

Załadowany 06.12.2021

kasia-kobielarz
kasia-kobielarz 🇵🇱

1 dokument

1 / 31

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Inżynieria krajobrazu
Inżynieria krajobrazu. Jako interdyscyplinarny przedmiot czerpie dane z różnych dziedzin,
najważniejsze z nich to:
- Ochrona środowiska;
-Nauki przyrodnicze m.in. ekologia, gleboznawstwo i edafologia, botanika, zoologia itd.;
- Nauki techniczne m.in. inżynieria środowiska (ekologiczna), inżynieria lądowa i wodna,
geotechnika, hydrotechnika itd.
Inżynieria krajobrazu zajmuje się wpływem działalności człowieka na środowisko
przyrodnicze i krajobraz.
Jej zadaniem jest znalezienie biologicznych i technicznych metod zapobiegania
zniekształceniom środowiska naturalnego oraz wskazanie biologicznych i technicznych
sposobów „naprawy” negatywnych skutków działalności człowieka w krajobrazie.
Definicje krajobrazu
W zależności od stopnia przekształcenia stosunków naturalnych w środowisku przyrodniczym
wyróżnia się następujące rodzaje krajobrazu:
1. Pierwotny,
2. Naturalny,
3. Kulturowy
3a. kulturowy harmonijny
3b. kulturowy dysharmonijny (zdewastowany)
Komisja Krajobrazu Kulturowego PTG dzieli krajobraz kulturowy na:
-Krajobraz rolniczy
-Krajobraz miejski
-Krajobraz przemysłowy (industrialny, inżynieryjny),
-Krajobraz pogórniczy (poeksploatacyjny),
-Krajobraz turystyczny (sztuczny)
Środowisko- w szerokim pojęciu- to dynamiczna, wzajemnie sprężona całość elementów
przyrodniczych, technicznych i społeczno-ekonomicznych
Środowisko
- środowisko społeczne
- środowisko geograficzne, w tym środowisko przyrodnicze (naturalne)
Skuteczne działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego wymagają:
1. Wiedzy o strukturze i funkcjonowaniu środowiska,
2. Umiejętności przełożenia tej wiedzy na praktykę,
3. Możliwości technicznych, prawnych i ekonomicznych realizacji działań ochronnych.
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18
pf19
pf1a
pf1b
pf1c
pf1d
pf1e
pf1f

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Inżynieria srodowiska i więcej Notatki w PDF z Inżynieria środowiska tylko na Docsity!

Inżynieria krajobrazu

Inżynieria krajobrazu. Jako interdyscyplinarny przedmiot czerpie dane z różnych dziedzin,

najważniejsze z nich to:

- Ochrona środowiska;

-Nauki przyrodnicze m.in. ekologia, gleboznawstwo i edafologia, botanika, zoologia itd.;

- Nauki techniczne m.in. inżynieria środowiska (ekologiczna), inżynieria lądowa i wodna,

geotechnika, hydrotechnika itd.

Inżynieria krajobrazu zajmuje się wpływem działalności człowieka na środowisko

przyrodnicze i krajobraz.

Jej zadaniem jest znalezienie biologicznych i technicznych metod zapobiegania

zniekształceniom środowiska naturalnego oraz wskazanie biologicznych i technicznych

sposobów „naprawy” negatywnych skutków działalności człowieka w krajobrazie.

Definicje krajobrazu

W zależności od stopnia przekształcenia stosunków naturalnych w środowisku przyrodniczym

wyróżnia się następujące rodzaje krajobrazu:

1. Pierwotny,

2. Naturalny,

3. Kulturowy

3a. kulturowy harmonijny

3b. kulturowy dysharmonijny (zdewastowany)

Komisja Krajobrazu Kulturowego PTG dzieli krajobraz kulturowy na:

-Krajobraz rolniczy

-Krajobraz miejski

-Krajobraz przemysłowy (industrialny, inżynieryjny),

-Krajobraz pogórniczy (poeksploatacyjny),

-Krajobraz turystyczny (sztuczny)

Środowisko- w szerokim pojęciu- to dynamiczna, wzajemnie sprężona całość elementów

przyrodniczych, technicznych i społeczno-ekonomicznych

Środowisko

  • środowisko społeczne
  • środowisko geograficzne, w tym środowisko przyrodnicze (naturalne) Skuteczne działania na rzecz ochrony środowiska naturalnego wymagają:

1. Wiedzy o strukturze i funkcjonowaniu środowiska,

2. Umiejętności przełożenia tej wiedzy na praktykę,

3. Możliwości technicznych, prawnych i ekonomicznych realizacji działań ochronnych.

Ustawy:

1. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska.

2. Ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego

ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

3. Ustawa z dnia 20 lipca 1991r. o Inspekcji Ochrony Środowiska.

4. Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich

naprawie.

5. Ustawa z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach.

6. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody.

7. Ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

8. Ustawa z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych.

9. Ustawa z dnia 9 czerwca 2011r. Prawo geologiczne i górnicze.

10. Ustawa z dnia 10 lipca 2008 o odpadach wydobywczych.

11. Ustawa z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne.

12. Ustawa z dnia 28 września z 1991r. o lasach.

13. Ustawa z dnia 25 czerwca 2009r. o rolnictwie ekologicznym.

14. Ustawa z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Użytkowanie środowiska

Użytkowanie środowiska- to proces bezpośredniego i pośredniego wykorzystywania jego

elementów przez człowieka.

Dzieje ludzkości na tle przekształceń środowiska można podzielić następująco:

1. Okres względnej równowagi, oddziaływanie z dominacją przystosowanie człowieka

do środowiska.

Obejmuje cały paleolit od momentu powstania hominidów do 10-12 tys. Lat p.n.e.

Główne formy oddziaływania na środowisko to zbieractwo, łowiectwo. Rybołówstwo.

2. Oddziaływanie z dominacją przekształcania środowiska.

-obejmuje neolit, epokę brązu i żelaza od 10 tys. P.n.e. do XVIII wieku; główny czynnik

oddziaływania: rolnictwo;

- szybkie przemiany przyrody od XVIII do połowy XX wieku; główny czynnik

oddziaływania: spalanie paliw kopalnych.

3. Próby harmonizowania rozwoju społeczno-gospodarczego z poznanymi prawami

przyrody

-początki w drugiej połowie XX wieku;

4. Hipotetyczna epoka neosfery- harmonijnego, symbiotycznego współżycia ludzkości z

biosferą.

- zasoby niezbędne biologicznie,

-zasoby pozaprodukcyjne,

-warunki przyrodnicze.

2. zasoby stanowiące postawę produkcji materialnej:

-zasoby wykorzystywane bezpośrednio w produkcji (surowce)

-zasoby wykorzystywane w procesie produkcji (np. woda w transporcie rzecznym lub w

procesach chłodniczych).

Usługi ekosystemowe (funkcje/usługi środowiska)

- to warunki i procesy, dzięki którym naturalne ekosystemy i gatunki podtrzymują życie

ludzkie.

Klasyfikacja usług ekosystemowych wg Millennium Ecosystem Assessment (MEA):

W 2000 roku Organizacja Narodów Zjednoczonych rozpoczęła na poziomie

ogólnoświatowym inicjatywę Millennium Ecosystem Assessment (Millenijna Ocena

Ekosystemów). Pierwszą klasyfikację usług środowiska opublikowano w 2005 roku.

Współtwórcami opracowania było ponad 1300 autorów z 95 krajów.

1. Usługi zasobowe, oznaczające dostarczanie przez przyrodę produktów, takich jak:

-żywność,

-włókna.

-paliwo,

- zasoby genetyczne,

-substancje lecznicze,

-zasoby zdobnicze,

-świeża woda.

2. usługi kulturowe, czyli niematerialne korzyści osiągane dzięki przyrodzie:

- wpływ na różnorodność kulturową ( jako skutek różnorodności ekosystemów, w których

żyją ludzie).

- wartości religijne i duchowe.

- wartości edukacyjne.

- inspiracja twórcza,

- wartości estetyczne,

- wpływ na relacje społeczne,

- poczucie przynależności,

-wartości dziedzictwa kulturowego (krajobraz kulturowy).

-wypoczynek i turystyka przyrodnicza.

3. Usługi regulacyjne oznaczające korzyści z regulacyjnego działania układów

przyrodniczych

- regulacje jakości powietrza,

-regulacje klimatu,

- regulacje przepływów wód,

- zapobieganie erozji,

- oczyszczanie wody i utylizacja odpadów,

- kontrola patogenów,

- kontrola szkodników,

- zapylanie,

-zapobieganie konsekwencjom naturalnych katastrof.

4. usługi wspierające niezbędne do dostarczania przez przyrodę pozostałych kategorii usług:

-tworzenie gleb,

-fotosyntezę (jako źródło tlenu),

-produkcję pierwotną,

-krążenie substancji odżywczych,

-krążenie wody.

Międzynarodowa klasyfikacja usług ekosystemowych CICES

Common International Classification of Ecosystem Services, opracowaną na zlecenie

Europejskiej Agencji Środowiska EEA (European Environment Agency).

Wyróżniono tutaj trzy sekcje:

1.zaopatrzenie,

2. Regulacja i utrzymanie.

3. Kultura (interakcje z przyrodą).

Konsekwencje użytkowania środowiska

Antopopresja jest to całość oddziaływań człowieka na środowisko naturalne związane z jego

użytkowaniem.

Czynniki antropopresji

Są to pojedyncze czynności człowieka, które powodują w miarę jednorodne skutki w

środowisku.

Zanieczyszczenia dzieli się w zależności od elementów środowiska ulegających

zanieczyszczeniu:

- zanieczyszczenia powietrza,

-zanieczyszczenia wody,

-zanieczyszczenia gleby itd.

Czasami używa się pojęcia zanieczyszczenia w szerokim zakresie, zaliczając do nich również

takie oddziaływania jak:

-termiczne,

-akustyczne,

-wibracje,

-promieniowanie radioaktywne i elektromagnetyczne,

-a niekiedy zanieczyszczenie wizualne przestrzeni.

Zakłócenia środowiska- to wszelkiego rodzaju hałasy, wibracje, promieniowanie i wyziewy o

przykrych zapachach, uciążliwe lub szkodliwe dla człowieka, zwierząt, roślin.

Poszczególne czynniki antropopresji nie występują pojedynczo, lecz w różnych

zestawieniach, w zależności od formy działalności człowieka.

Zespół czynników związanych z jednym typem działalności człowieka nazywamy formą

antropopresji np. presja turystyczno-rekreacyjna, presja gospodarki leśnej.

Skażenie środowiska- to suma zanieczyszczeń środowiska substancjami toksycznymi lub

promieniotwórczymi, natomiast obciążenie środowiska jest sumą wszelkich oddziaływań w

danym miejscu i czasie.

Wzrost obciążenia środowiska prowadzi do degradacji środowiska, czyli różnych zaburzeń w

strukturze i funkcjonowaniu środowiska wyrażających się pogorszeniu stanu środowiska i

spadkiem jego pojemności i potencjału.

Pojemność środowiska to wielkość poszczególnych zaburzeń (od eksploatacji poszczególnych

gatunków po zanieczyszczenia), które mogą zostać zaabsorbowane bez znaczących i trwałych

zmian w strukturze i funkcjonowaniu układu przyrodniczego.

Potencjał środowiska (ekologiczny) oznacza sumę przyrodniczych możliwości (warunki

środowiska) zaspokajania potrzeb społeczeństwa oraz zdolność ekosystemów do ponoszenia

antropogenicznych obciążeń.

Degradacja środowiska to także zespół zjawisk prowadzących do obciążenia wartości lub

pogorszenia stanu środowiska naturalnego.

Stan środowiska- to określona cechami ilościowymi i jakościowymi sytuacja danego

środowiska pozwalająca ocenić stopień wykorzystania (i zmian) pojemności i potencjału

środowiska.

Rozróżniamy następujące stany środowiska:

-stan normalny,

-stan zagrożenia,

-stan kryzysowy,

-stan katastroficzny (katastrofa ekologiczna).

Skutki przyrodnicze antropopresji określa się mianem bezpośrednich, natomiast pośrednie

skutki antropopresji są to: straty gospodarcze, czyli szkody wymierne finansowo powstające

w działalności gospodarczej, oraz straty społeczne związane z pogorszeniem warunków życia,

pracy i wypoczynku ludzi.

Przyczyny degradacji środowiska.

1. Przyczyny demograficzne. Prognozy wzrostu liczby ludzi zakładają, że w 2050 roku liczba

ludzi na Ziemi przekroczy 9 miliardów.

Stan populacji na sierpień 2020 to ok. 7.8 mld

Liczebność populacji ludzkiej w latach 1900- Kontynenty 1900 1950 2000 2050 Afryka 120 224 821 1998 Azja 915 1411 3705 5266 Europa 423 548 729 664 Ameryka Łacińska 63 168 523 769 Ameryka Północna

Oceania 6 13 431 489 Świat 1608 2536 6125 9631

  1. Przyczyny kulturowe i ekonomiczne: -Etyka władztwa nad przyrodą, -Konsumpcjonizm, -Technokratyzm, -Ekonomizm. Globalizacja to przyspieszenie trwającego już od dawna umiędzynarodowienia procesu gospodarowania i scalania gospodarek, przejawiającego się w dynamicznym wzroście obrotów handlowych, przepływów kapitałowych i usługowych, będącego efektem rosnącej tendencji do traktowania całego świata jako rynku zbytku. Najczęściej spotykana forma neokolonializmu ekologicznego to wykorzystywanie pojemności środowiska krajów rozwijających się. Polega na lokowaniu tam tzw. brudnych technologii. Drugim przejawem neokolonializmu ekologicznego jest eksport i deponowanie odpadów niebezpiecznych, toksycznych i promieniotwórczych, na terenie państw rozwijających się a powstałych w krajach rozwiniętych.
  1. Zagrożenia genetyczne. Organizmy Zmodyfikowane Genetycznie GMO Modyfikacje, jakim podlegają organizmy można podzielić na trzy grupy: a. Zmieniona zostaje aktywnośc genów naturalnie występujących w danym organizmie, b. Do organizmu wprowadzone zostają dodatkowe kopie jego własnych genów. c. Wprowadzany gen pochodzi z organizmu innego gatunku (organizmy transgeniczne). Monitoring środowiska w Polsce
  2. Na podstawie Ustawy o Inspekcji Środowiska z 1981 roku z późn. Zm. Został powołany Państwowy Monitoring Środowiska (PMŚ).
  3. Państwowy Monitoring stanowi system pomiarów, ocen i prognoz stanu środowiska oraz gromadzenia, przetwarzania i rozpowszechniania informacji o stanie środowiska.
  4. Państwowy Monitoring Środowiska jest podstawowym źródłem danych i informacji o stanie środowiska w Polsce.
  5. PMŚ wspomaga działania na rzecz ochrony środowiska poprzez systematyczne informowania społeczeństwa i organów administracji publicznej o: a. stanie elementów przyrodniczych, dotrzymaniu standardów jakości środowiska określonych przepisami prawa i poziomów, o których mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r.- Prawo ochrony środowiska, oraz obszarach występowania przekroczeń tych standardów i poziomów; b. występujących zminach stanu elementów przyrodniczych i przyczynach tych zmian, w tym powiązanych przyczynowo-skutkowych występujących pomiędzy emisjami i stanem elementów przyrodniczych.
  6. W państwowym monitoringu środowiska są gromadzone, uzyskana na podstawie badań monitoringowych, dane i informacje o stanie elementów przyrodniczych w zakresie:
  1. powietrza oraz wpływu zanieczyszczenia powietrza na ekosystemy;
  2. wód podziemnych i wód powierzchniowych wraz z osadami dennymi, wód przejściowych, a także wód morza terytorialnego, wód wyłącznie strefy ekonomicznej Rzeczypospolitej Polskiej i wód przybrzeżnych, w tym dna i skały macierzystej znajdującej się na obszarze tych wód;
  3. gleby i ziemi;
  4. klimatu akustycznego;
  5. promieniowania jonizującego i pól elektromagnetycznych;
  6. elementów różnorodności biologicznej, w tym lasów, siedlisk przyrodniczych i gatunków.
  1. Dane i informacje, o których mowa w ust. 11, pozyskuje się na podstawie:
  1. badań monitoringowych prowadzonych przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska;
  2. pomiarów emisji lub innych warunków korzystania ze środowiska, a także ewidencji, do których prowadzenia z mocy przepisów prawa lub na mocy decyzji obowiązane są podmioty korzystające ze środowiska.
  1. badań monitoringowych innych niż wymienione w pkt. 1 oraz danych i informacji innych niż wymienione w pkt. 2, uzyskanych odpłatnie lub nieodpłatnie od podmiotów niezbędnych organami administracji publicznej;
  2. danych i informacji uzyskanych od organów administracji publicznej w związku z prowadzoną przez nie działalnością;
  3. danych i informacji uzyskanych od innych podmiotów. Zgodnie z ust. 18 art. 23 Ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska PMŚ realizowany jest na podstawie programów wieloletnich: Zakres zadań państwowego monitoringu środowiska jest określony w wieloletnich strategicznych programach państwowego monitoringu środowiska i wykonawczych programach państwowego monitoringu środowiska. Art. 3 Organami Inspekcji Ochrony Środowiska są:
  1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska;
  2. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska jako organ rządowej administracji zespolonej w województwie. 5.Główny Inspektor Ochrony Środowiska wykonuje zadania przy pomocy Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
  3. w skład Głównego Inspektora Ochrony Środowiska mogą wchodzić departamenty, wydziały, zespoły terenowe, samodzielne stanowiska oraz laboratoria. Główny Inspektor Ochrony Środowiska Główny Inspektor Ochrony Środowiska, kierujący działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska jest centralnym organem administracji rządowej- powoływanym i odwoływanym przez Prezesa Rady Ministrów. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przy pomocy Głównego Inspektoriatu Ochrony Środowiska oraz wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska, jako kierownicy wojewódzkich inspekcji ochrony środowiska wykonują zadania inspekcji. Podstawowe zadania Inspekcji Ochrony Środowiska to kontrola przestrzegania przepisów prawa o ochronie środowiska, badanie stanu środowiska w ramach programu Państwowego Monitoringu Środowiska. Do zadań Inspekcji Do zadań Inspekcji Ochrony Środowiska należy:
  4. Kontrola podmiotów korzystających ze środowiska w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia r. - Prawo ochrony środowiska w zakresie: -przestrzegania przepisów o ochronie środowiska, -przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania te środowiska oraz przestrzegania zakresu, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji i jej wpływu na stan środowiska, -przestrzegania przepisów dotyczących zawartości siarki w ciężkim oleju opałowym stosowanym w instalacjach energetycznego spalania paliw oraz w oleju do silników statków żeglugi śródlądowej,
  1. udział w przekazywaniu do użytkowania obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco lub potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko;
  2. wykonywanie zadań w zakresie zapobiegania szkodom w środowisku i ich naprawy;
  3. wykonywanie zadań określonych w przepisach o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów;
  4. wykonywanie zadań określonych w ustawie 10 lipca 2008r. o odpadach wydobywczych;
  5. kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu lub oddanych do użytku, podlegających ocenie zgodności w zakresie spełniania przez nie zasadniczych lub innych wymmagań dotyczących ochrony środowiska;
  6. wykonywanie zadań z zakresu zagrożeń dla środowiska określonych w odrębnych przepisach;
  7. przeprowadzanie kontroli spełniania przez farby i lakiery przeznaczone do malowania budynków i ich elementów wykończeniowych, wyposażeniowych oraz związanych z budynkami i tymi elementami konstrukcji oraz mieszaniny do odnawiania pojazdów pod kątem zawartości lotnych związków organicznych;
  8. wykonywanie pomiarów wielkości emisji oraz poziomu substancji lub energii występującuch w środowisku;
  9. prowadzenie badań referencyjnych i porównawczych;
  10. prowadzenie interkalibracyjnych porównań międzylaboratoryjnych;
  11. współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontroli, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości, innymi organami administracji państwowej i organami samorządu terytorialnego oraz obrony cywilnej, a także organizacjami społecznymi. … i inne… Główny Inspektor Ochrony Środowiska opracowuje, nie rzadziej niż raz na 4 lata, raport o stanie środowiska w Polsce, uwzględniając w szczególności dane z Państwowego Monitoringu Środowiska. Monitoring siedlisk oraz gatunków roślin i zwierząt Prowadzony od 2006 roku w cyklach: 2006-2008, 2008-2011, 2013-2014, 2015-2018, 2020-2021. Założeniem mmonitoringu siedlisk przyrodniczych i gatunków jest gromadzenie informacji pozwalającej na określenie ich aktualnego stanu ochrony w kontekście zmian zachodzących na skutek różnego rodzaju antropogenicznych i naturalnych oddziaływań i prognozowanych zagrożeń, a także dotychczasowych sposobów ochrony. Najważniejsze efekty monitoringu:
  • w przypadku siedlisk przyrodniczych- stan i zmiany zachodzące w zasięgu ich występowania, zajmowanej powierzchni oraz strukturze i funkcji, -w przypadku gatunków- stan i zmiany zachodzące w ich zasięgach, wielkości i strukturze populacji oraz powierzchni i jakości siedlisk, z którymi są związane.

Przy realizacji monitoringu należy liczyć się z koniecznością dopracowywania metodyki dla monitorowanych jednostek- gatunków i siedlisk, a zwłaszcza weryfikacji proponowanych wstępnie waloryzacji wskaźników. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przedkłada co roku władzom państwowym sprawozdanie z działalności Inspekcji Ochrony Środowiska za rok miniony. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska Art. 5.

  1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska kierują działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa.
  2. Wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska powołuje i odwołuje wojewoda, za zgodą Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 4.Wojewódzki inspektor ochrony środowiska, kierując działalnością Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa. Przedkłada Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje o realizacji zadań Inspekcji Ochrony Środowiska na obszarze województwa za dany rok w terminie do 15 lutego roku następnego oraz na żądanie, w każdym czasie. Wojewódzkie Inspektoraty Ochrony Środowiska pełnią te same zadania co GIOŚ. W Polsce istnieje 16 Wojewódzkich Inspektoratów Ochrony Środowiska wykonujących swoje zadania na obszarach poszczególnych województw. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w Lublinie: mgr inż. Leszek Żelazny Publikacja efektów działania WIOŚ w Lublinie odbywa się głównie przez Raporty o stanie środowiska, a także przez takie publikacje jak Ocena jakości powietrza. Publikacje te dostępne są na stronie internetowej WIOŚ. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska powstała na mocy Ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska jest instytucją, która odpowiada za realizację polityki ochrony środowiska w zakresie: -zarządzania ochroną przyrody, w tym m.in. obszarami Natura 2000,
  • kontroli procesu inwestycyjnego. Podstawowe zadania Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska:
  1. Współudział w realizacji polityki ochrony środowiska w zakresie ochrony przyrody i kontroli procesu inwestycyjnego, w tym:
  • strategicznych ocen oddziaływania na środowisko, -postępowań w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko,
  1. wykonywanie zadań związanych z:

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Lublinie Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Lublinie: dr Arkadiusz Iwaniuk Publikacja efektów działania RDOŚ w Lublinie

  • Na stronie internetowej RDOŚ w Lublinie znajduje się publicznie dostępny wykaz danych o dokumentach zawierających informacje o środowisku i jego ochronie oraz dokumantacja przeprowadzonych kontroli. Centrum Informacji o Środowisku Centrum Informacji o Środowisku- w internecie istniejące jako Ekoportal jest miejscem, które ułatwia dotarcie do kluczowych informacji znajdujących się na serwerach jednostek resortu środowiska. Celem portalu jest przedstawienie najistotniejszych, wiarygodnych informacji o środowisku i jego ochronie w sposób najbardziej czytelny, umożliwiający szybkie dotarcie do poszukiwanych treści. Ekoportal adresowany jest do wszystkich zainteresowanych środowiskiem grup społeczeństwa. Użytkownikami tej witryny są urzędnicy, biznesmeni, specjaliści, kadra kierownicza, pracownicy naukowi, studenci, uczniowie i inni zainteresowani. Europejska Agencja Środowiska -Jest to agencja Unii europejskiej zajmująca się monitorowaniem stanu środowiska naturalnego. -Jest kierowana przez zarząd złożony z przedstawicieli Komisji Europejskiej oraz naukowców wyznaczonych przez Parlament Europejski wspomaganych przez komitet naukowy. Europejska Agencja Środowiska -Jednym z najważniejszych celów EEA jest wspieranie znaczącej i widocznej poprawy stanu środowiska naturalnego w Europie poprzez dostarczanie rzetelnych i obiektywnych informacji dotyczących ochrony środowiska. -Jest głównym źródłem informacji dla podmiotów związanych z opracowywaniem, przyjmowaniem, wdrażaniem i ocenianiem polityki ochrony środowiska oraz dla opinii publicznej. -Do Europejskiej Agencji Środowiska należą obecnie 33 kraje członkowstwa i 6 państw współpracujących. -W skład 33 krajów członkowskich wchodzi 28 państw członkowskich Unii Europejskiej, oraz Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Szwajcaria i Turcja. -Kraje współpracujące to Albania, Bośnia i Hercegowina, Macedonia, Czarnogóra, Serbia oraz Kosowo. EEA prowadzi działania w ramach: 1.Air & Climat: -Air pollution, -Climate change adaptation,

-Climate change mitigation,

  1. Nature: -Biodiversity- Ecosystem, -Land use, -Soil, -Water and marine environment,
  2. Sustainability and well- being: -Environment and health, -Policy instruments, -Resource efficiency and waste, -Sustainability transitions.
  3. Economic sectors: -Agriculture, -Energy, -Industry, -Transport. Europejska sieć informacji i obserwacji środowiska. -Europejska sieć informacji i obserwacji środowiska-EIONET- to sieć partnerska EEA oraz jej krajów członkowskich i współpracujących. -EEA odpowiada za rozbudową sieci oraz koordynację działań podejmowanych w jej ramach. -W tym celu EEA ściśle współpracuje z krajowymi punktami kontaktowymi, którymi są zazwyczaj krajowe agencje środowiska lub ministerstwa środowiska. Krajowe punkty kontaktowe odpowiadają za prowadzenie krajowych sieci informacji o środowisku. INSPIRE -EEA zajmowała się również zbieraniem danych, które zgromadzono w ramach wdrażania Dyrektywy INSPIRE, czyli INfrastructure for SPatial InfoRmation in Europe IInfrastruktura Informacji Przestrzennej w Europie). CORINE -CORINE czyli Coordination od Information on the Environment- system informacji na temat środowiska przyrodniczego nadzorowany przez Europejską Agencję Środowiska. -Celami programu są realizacja polityki ekologicznej Unii Europejskiej, która obejmuje ochronę bioróżnorodności we wszystkich wymiarach oraz określenie kierunków polityki ochrony przyrody, jej wdrażania i aktywizacji służb państwowych w tym zakresie. CORINE Land Cover

Czynniki wpływające na powstanie erozji wodnej. NATURALNE: -przebieg i skutki erozji zależą od czynników klimatycznych takich jak wielkość i rozkład opadów oraz temperatura. -szkodliwość spływu podczas roztopów, która zależy od ilości wody w śniegu czy przebiegu tajania, -natężenie erozji jest zależne od spadku i długości zbocza. -budowa geologiczna i rodzaj gleby.

ANTROPOGENICZNE:

-skład przestrzenny użytków, -uprawa płużna, -układ dróg na terenach rolniczych i inne czynniki. Skutki erozji wodnej:

  1. Rolnictwo: -zmniejszanie miąższości gleby, -wymywanie składników pokarmowych, -pogorszenie struktury gleby, -straty powierzchni uprawnej (wąwozy, żłobiny itd.) -niszczenie roślin uprawnych,
  2. gospodarka wodna: -pogorszenie stosunków hydrologicznych -pogorszenie warunków eksploatacji urządzeń hydrotechnicznych -wzrost spływu powierzchniowego, -spadek retencji -zmiany przepływu rzek, -wzrost sedymentacji rzecznej (zagrożenie powodziowe) -wzrost zanieczyszczenia wód (rumowisko samo w sobie i jako nośnik zanieczyszczeń takich jak pestycydy czy nawozy- fosfor i azot). EROZJA ŚNIEŻNA=NIWELACJA= EROZJA ŚNIEGOWA. -Proces geologiczny degradacji powierzchni ziemi obejmujący przeobrażenie rzeźby terenu, pokrywy glebowej i stosunków wodnych, zachodzący w warunkach naturalnych, wyłącznie pod wpływem mechanicznego, niszczącego działania topniejącego i osuwającego się śniegu.

Erozja Śnieżna -Erozje niweo-eoliczne-proces niszczenia podłoża polegający na szorowaniu dna i odrywaniu od niego fragmentów skalnych pod wpływem mechanicznego oddziaływania przemieszczającego się śniegu, w wyniku wielokrotnego zamrażania i rozmrażania bez przekształcenia go w lód. -Lawiny- bardzo gwałtowne przemieszczenia śniegu i mas glebowo-zwietrzeliniowych. -Zasuwy- powolne przemieszczenie się masy śniegu wraz z gruntem i okrychami skalnymi po powierzchni stoku. CZYNNIKI NASILAJĄCE EROZJĘ: A) Czynniki naturalne: -zmienny klimat, -Pokrywa glebowa,

  • rzeźba terenu, -Klęski żywiołowe. B) Czynniki antropogeniczne: -Wycinanie i wypalanie lasów, -źle prowadzone osuszanie terenów, -likwidacja miedz, -usuwanie murków, żywopłotów, zakrzewień i zadrzewień śródpolnych, -zbyt intensywny wypas zwierząt, -zła lokalizacja dróg, -uprawa stromych stoków i dolinek śródzboczych, -uprawa wzdłuż stoku. Zapobieganie erozji -Istnieje wiele sposobów zapobiegania erozji. -Ze względu na swój charakter działania ochronne mogą być zabiegami przyrodniczymi (rolniczymi), jak też czysto technicznymi. -Zespalają się one w jedną uzupełniającą się całość. Przeciwdziałanie erozji gleb Zabiegi rolnicze: -Zapobieganie erozji gleb wymaga stosowania zabiegów przeciwerozyjnych rolniczych i melioracyjnych.