Wprowadzenie
Rozsądek jest rzeczą najsprawiedliwiej rozdzieloną na świecie:
każdy bowiem mniema, iż jest weń tak dobrze zaopatrzony, że
nawet ci, których najtrudniej zadowolić w innych sprawach,
nie zwykli pożądać go więcej, niż posiadają.
René Descartes (Kartezjusz),
Rozprawa o metodzie właściwego kierowania rozumem
i poszukiwania prawdy w naukach.
Ekonomia jest dziedziną wiedzy o racjonalnych sposobach wykorzystania
zasobów przez jednostkę lub społeczeństwo w celu wytwarzania dóbr i usług
oraz ich podziału między jednostki i grupy tworzące w danym czasie określone
społeczeństwo.
Termin „ekonomia” został po raz pierwszy użyty przez Ksenofonta. Według
niektórych pochodzi on od greckich słów:
oκoς
(
oikos
) – dom, gospodarstwo domo-
we i
νoµoς
(
nomos
) – prawo, reguła, i oznacza zasady prowadzenia gospodarstwa
domowego. Według innych słowo „ekonomia” jest połączeniem słów oikos – dom,
gospodarstwo domowe i
nomeus
– człowiek, który nim zarządza, kieruje. Tym
samym pojęcia
oikonomeo
i
oikonomikos
należy wiązać z zarządzaniem lub kierowa-
niem gospodarstwem domowym.
Współczesny sposób rozumienia ekonomii uległ znacznemu rozszerzeniu. Stało
się tak dlatego, że od czasów starożytnej Grecji niezmiernie wzrósł zasób doświad-
czeń i wiedzy o sposobach i efektach prowadzenia działalności gospodarczej przez
różnych aktorów procesów gospodarowania: jednostki, gospodarstwa domowe,
grupy społeczne, społeczeństwa, a także cywilizacje, podlegających różnorodnym
procesom ewolucji w takich sferach, jak: technologia, organizacja, zarządzanie,
informacja, komunikacja, instytucje, polityka gospodarcza.
Istnieje wiele różnych kryteriów klasyfikacji obszarów wiedzy ekonomicznej.
Jednym z nich jest podział ekonomii ze względu na rodzaj podmiotu, z punktu
widzenia którego prowadzona jest zarówno analiza procesów gospodarowania, jak
i procesy gospodarowania.
9
