Pobierz Depresja - prezentacja i więcej Prezentacje w PDF z Psychologia tylko na Docsity! DEPRESJA PIELĘGNIARSTWO OPIEKI DŁUGOTERMINOWEJ DEPRESJA • Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest wiodącą przyczyną niesprawności i niezdolności do pracy na świecie oraz najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym. Choruje na nią w ciągu całego życia kilkanaście procent populacji osób dorosłych. Choroba ta dotyka dwa razy częściej kobiet. Co dziesiąty pacjent zgłaszający się do lekarza pierwszego kontaktu z powodu innych dolegliwości ma pełnoobjawową depresję, a drugie tyle osób cierpi z powodu pojedynczych objawów depresyjnych. ZADANIA PIELĘGNIARKI PSYCHIATRYCZNEJ • Zadania diagnostyczno-terapeutyczne = to czynności rozszerzające i kontynuujące aktywność lekarską • Zadania organizacyjne = pacjent w kontakcie ze służbą zdrowia powinien czuć się bezpieczny i mieć zapewnioną dobrą opiekę • Zadania psychoterapeutyczne • Przebywanie, wsparcie i akceptacja pacjenta ROLA PIELĘGNIARKI • Aktywator = pomaga w planowaniu czynności dnia • Zachęcacz = sprawdza wykonywanie tych czynności • Motywator = pomaga i koordynuje już dziejącą się czynność • Współpracownik = towarzyszy pacjentowi z głęboką depresją • Obserwator = ocenia z pacjentem wyniki, licząc w skali ile brakuje do doskonałości DEKALOG PIELĘGNIAREK WEDŁUG R. L. MESSNER • 1. Wysłuchaj mnie. • 2. Zapytaj o moje zdrowie. • 3. Zawsze patrz na mnie, a nie na moją chorobę; nie lekceważ moich skarg. • 4. Mów do mnie, a nie przy mnie. • 5. Zachowaj dyskrecję. • 6. Nie każ mi czekać na siebie. • 7. Nie mów mi, co mam robić, zanim nie powiesz, jak mam to robić. • 8. Informuj mnie zawsze. • 9. Pamiętaj, kim byłem. • 10. Pozwól mi doznać i przeżyć ciepło twojej opieki. KOMUNIKACJA Z RODZINĄ PACJENTA • Informowanie na bieżąco o stanie chorego = o perspektywach leczniczych, o przewidywalnych konsekwencjach leczenia. W wielu przypadkach rodzina czuje się zagubiona w nowej sytuacji. Potrzebuje przystępnie podanej informacji dotyczącej tego na czym polega zaburzenie psychiczne, które dotknęło jednego z jej członków, na czym ma polegać leczenie, gdzie szukać pomocy. Oczywiście, w przypadku lżejszych zaburzeń psychicznych często właściwą placówką jest gabinet lekarza POZ, jednak w przypadku wystąpienia cięższych zaburzeń psychicznych należy umieć pokierować do lekarza psychiatry. KOMUNIKACJA Z RODZINĄ PACJENTA • Edukacji – są rodziny, które wyraźnie potrzebują wiedzieć więcej niż tylko to, co dotyczy aktualnej sytuacji ich chorego. Lekarz, który wielokrotnie doświadczał nieprzewidywalności leczenia może mieć trudność w „uśrednianiu” wypowiedzi, a z kolei rodzina może wtedy nabywać przekonania, że lekarz coś przed nimi ukrywa. KOMUNIKACJA Z RODZINĄ PACJENTA • Umiejętności wspierania chorego. Dotyczy to przede wszystkim możliwości podtrzymania nadziei. Personel medyczny ma za zadanie przedstawić rodzinie w jaki sposób przekazać choremu informacje o stanie zdrowia, żeby umacniać w nim nadzieje na wyleczenie. • Jedynie schemat prawda – prawda, czyli wszyscy wiedzą to samo o stanie zdrowia pacjenta, daje możliwość porozumiewania się, podejmowania decyzji i wspierania emocjonalnego. DIETA W LECZENIU DEPRESJI • jak najmniej węglowodanów, a w szczególności żadnych zbóż, które na wiele sposób sprzyjają depresji, • jak najwięcej kwasów tłuszczowych omega-3 – ryby, owoce morza, • unikaj przemysłowych olei z nasion – nie jedz olei: rzepakowego, słonecznikowego, arachidowego, sojowego i podobnych – są najczęściej utlenione i wywołują stany zapalne, • więcej witamin z grupy B, kwasu foliowego, cynku, magnezu, selenu i chromu – najlepsze ich źródła to mięso i warzywa, • więcej tryptofanu, aminokwasu z którego produkujemy serotoninę – jedz mięso, ryby, jajka – badania jasno pokazują, że kobiety unikające czerwonego mięsa chorują częściej na depresję, • mało nabiału (albo w ogóle) – nabiał powoduje wielkie skoki insuliny, niszczy jelita i działa prozapalnie, • zdrowy styl życia – umiarkowany wysiłek, ekspozycja na słońce (witamina D), wystarczająco dużo snu (braki snu skutkują negatywnym myśleniem), mało stresu, • dużo probiotyków i prebiotyków – kefir (najlepiej wodny), kiszonki, dużo zróżnicowanych warzyw, • głoduj od czasu do czasu – głodówki znacznie lepiej redukują stres oksydacyjny niż najlepsze przeciwutleniacze, • suplementacja – może przydać się suplementacja tłuszczów omega-3 oraz witamin: A, D, E i K2. ZDROWIE PSYCHICZNE W UNII EUROPEJSKIEJ • W 2011 r. European College of Neuropsychopharmacology (ECNP) i European Brain Council (EBC) opublikowały raport pt. „Zakres i częstotliwość występowania chorób i zaburzeń psychicznych w Europie w 2010 r.”2. który aktualizował i rozszerzał raport z 2005 r. Jest on wynikiem trzyletniego wielowymiarowego projektu, który miał na celu pokazanie skali zaburzeń psychicznych w Europie. Badaniem objęto wszystkie państwa Unii Europejskiej oraz Szwajcarię, Islandię i Norwegię o łącznej populacji 514 milionów ludzi. Analiza dotyczyła zaburzeń psychicznych, w tym: depresji, zaburzeń dwubiegunowych, zaburzeń lękowych, bezsenności, uzależnień oraz schizofrenii, a także szeregu zaburzeń neurologicznych, w tym udaru, epilepsji, choroby Parkinsona i stwardnienia rozsianego. ZDROWIE PSYCHICZNE W UNII EUROPEJSKIEJ • Badanie wykazało, że każdego roku 164,8 miliona mieszkańców Unii Europejskiej (38,2%) cierpiało z powodu zaburzeń zdrowia psychicznego. Jak wynika z wyników badań, najczęstszymi zaburzeniami zdrowia psychicznego były: zaburzenia lękowe (14%), bezsenność́ (7%), depresja (6,9%), zaburzenia somatyczne (6,3%), zaburzenia spowodowane używaniem alkoholu oraz substancji psychoaktywnych (>4%), ADHD u dzieci i młodzieży (5%), demencja (1-30% w zależności od wieku). Raport stawia diagnozę że zaburzenia psychiczne stały się największym wyzwaniem zdrowotnym w Europie w XXI wieku.