Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Optyka geometryczna i instrumentalna: Głębia ostrości, Interferencja, Dyfrakcja, Schematy z Optyka

Optyka falowa - interferencja. 7. Interferencja: nakładanie się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej.

Typologia: Schematy

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

ares_89
ares_89 🇵🇱

4.9

(15)

94 dokumenty

1 / 22

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Optyka geometryczna i instrumentalna: Głębia ostrości, Interferencja, Dyfrakcja i więcej Schematy w PDF z Optyka tylko na Docsity!

OPTYKA GEOMETRYCZNA

I INSTRUMENTALNA

dr hab. Rafał Kasztelanic

Wykład 9

1100 - 1BO15, rok akademicki 2019/

Głębia ostrości

mała duża

głębia ostrości

Głębia ostrości

(^4) photographylife.com/what-is-depth-of-field

Głębia ostrości

photography.tutsplus.com

pl.pinterest.com/pin/816347869928675932/

Optyka falowa - interferencja

Interferencja: nakładanie się fal prowadzące do zwiększania lub zmniejszania amplitudy fali wypadkowej. yP   A 1 sin 1 t  1   A 2 sin 2 t   2 

Optyka falowa - interferencja

Pojedyncza szczelina Propagację fali elektromagnetycznej za przeszkodą możemy sobie wyobrażać za Huygensem jako falę pochodzącą ze zbioru punktowych źródeł światła umieszczonych w płaszczyźnie przesłony.

Optyka falowa - dyfrakcja

Doświadczenie Younga – 2 szczeliny Dyfrakcja – ugięcie na przeszkodzie

𝑑 𝑠𝑖𝑛𝛼𝑘 = 𝑘λ 𝑘 ∈ ℤ, 𝑘 ∈ − 𝑑 λ , 𝑑 λ

𝑑 𝑠𝑖𝑛𝛼𝑘 = 2𝑘 + 1 2 λ^ 𝑘^ ∈^ ℤ,^ 𝑘^ ∈^ −^

2𝑑 − λ 2 λ ,^

2 𝑑 − λ 2 λ

maksimum:

minimum:

Optyka falowa - dyfrakcja

Doświadczenie Younga – 2 szczeliny

-0.1^0 -0.08 -0.06 -0.04 -0.02 0 0.02 0.04 0.06 0.08 0.

1

2

3

4

Optyka falowa – siatka dyfrakcyjna

0

(^1) Da Iasiatka dyfrakcyjna

Optyka falowa – siatka dyfrakcyjna

Przykładowa siatka – płyta CD Odległość między ścieżkami: d = 1,6 μm Liczba linii na mm: N = 625 Długość fali (laser He-Ne):  = 632,8 nm k arcsin^ k d

  ^ 

1 2 3

23, 52, nie ma

  

Nd sin^ ^ sin 0  

   gdzie: θ 0 – kąt padania wiązki na siatkę

Rozdzielczość siatki dyfrakcyjnej: Określa możliwość rozdzielenia dwóch długości fali różniących się o  Maksimum od jednej wypada w pierwszym minimum od drugiej (kryterium Rayleigha)

Rzędy ugięcia:

Czyli:

   0,506 nm (2 rząd)

Optyka falowa – pierścienie Newtona

  • Pierścienie Newtona prążki interferencyjne w kształcie pierścieni, w świetle przechodzącym (lub odbitym) przez cienkie warstwy w pobliżu styku powierzchni wypukłej i płaskiej rozdzielonych substancją o innym niż stykające się współczynniku załamania.
  • Dla światła białego powstają wielobarwne prążki, dla monochromatycznego – jasne i ciemne prążki.

Optyka falowa – pierścienie Newtona

  • Światło przy odbiciu zmienia swoją fazę o π/2 gdy odbija się od ośrodka o wyższym współczynniku załamania
  • Przy odbiciu od ośrodka o niższym współczynniku załamania faza się nie zmienia
  • Przy przejściu przez granicę między ośrodkami faza się nie zmienia

en.wikipedia.org/wiki/Newton%27s_rings

Rozdzielczość – obraz punktu

19

  • Obraz punktu po przejściu światła przez układ optyczny bez aberracji z

kołową przesłoną aperturową.

  • W dużej odległości od apertury kąt, pod jakim jest widziane pierwsze

minimum, mierzony od kierunku padania światła, jest dany przybliżonym

wzorem (kryterium Rayleigha):

  • λ – długość fali światła, d – średnica apertury.

Plamka Airy’ego

d

 sin   1. 22

www.microscopyu.com/tutorials/imageformation-airyna

Rozdzielczość

(^20) www.microscopyu.com/tutorials/imageformation-airyna

2 a

f

rA 1,

Kryterium rozdzielczości Rayleigha:

rA

100%

81%

  • W optyce instrumentalnej przyjęło się za taką umowną granicę uznać sytuację, gdy maksimum natężenia w jednej plamce przypada na pierwsze minimum natężenia w drugiej plamce. W środku wypadkowego rozkładu natężenia światła występuje wtedy niewielkie minimum pozwalające orzec, że pochodzi ono w istocie od dwóch punktów. Określa się to mianem kryterium Rayleigha. W przypadku, gdy aberracje są zaniedbywalnie małe w porównaniu z wpływem dyfrakcji graniczna wartość dwupunktowej (kątowej) zdolności rozdzielczej według Rayleigha wynosi, zgodnie ze wzorem.
  • Im mniejszy kąt graniczny tym większa (lepsza) zdolność rozdzielcza.