



Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Podstawy mechaniki płynów - teoria
Typologia: Notatki
1 / 5
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Filtracja to zjawisko przepływu płynu przez ośrodek porowaty (np. wody przez grunt). W większości
przypadków przepływ odbywa się ruchem laminarnym, wyjątkiem może być przepływ przez pokłady
grubego żwiru lub kamieni. Aby uprościć obliczenia wprowadzono pojęcie prędkości filtracji, czyli takiej
prędkości, podczas której ciecz płynęłaby pełnym przekrojem ośrodka porowatego:
Q – strumień objętości,
A – przekrój całkowity,
Przedstawiona zależność, zwana prawem filtracji, została podana przez Darcy’ego w postaci
równania:
J – spadek linii ciśnień (spadek hydrauliczny),
k – współczynnik filtracji, zależny od średnicy ziaren, porowatości gruntu oraz lepkości cieczy
Wartość liczbowa współczynnika filtracji wyznaczyć można doświadczalnie na podstawie pomiaru
różnicy zwierciadeł cieczy w dwu przekrojach oddzielonych od siebie warstwą ośrodka porowatego. W
praktyce w przybliżeniu można obliczyć wartość współczynnika filtracji dla drobnego żwiru lub piasku z
następującej formuły:
ଶ
δ – przeciętna grubość ziaren w cm
Orientacyjne wartość współczynnika przepuszczalności zestawia się tabelarycznie dla
poszczególnych rodzajów gruntów.
Praktyczne obliczenia dotyczące wydajność złóż, przepływu przez nasyp, dopływu wody do rowów lub
studzien oparte są na równaniu krzywej dopływu. Jest to linia, według której układa się swobodne
zwierciadło cieczy na gruncie. Obliczenia polegają przede wszystkim na wyznaczeniu prędkości i
strumienia objętości dopływu wód oraz zasięgu depresji.
Najbardziej typowe zagadnienia dotyczące filtracji wód gruntowych:
1. Przepływ przez nasyp
Podczas przepływu wody przez nasyp (stanowiący warstwę przepuszczalną na poziomym
nieprzepuszczalnym podłożu) następuje obniżenie się powierzchni swobodnej strugi wzdłuż krzywej,
którą określa równanie:
ଶ
ଵ
ଶ
ଶ
ଶ
ଵ
ଶ
ଶ
ଶ
ଶ
ଵ
Gdzie jednostkowy strumień objętości:
ଵ
ଶ
ଶ
ଶ
Dla długości nasypu B, strumień objętości:
ଵ
ଶ
ଶ
ଶ
Rysunek 1. Przepływ przez nasyp
2. Dopływ wody do rowu
Powierzchnia depresji określona jest równaniem:
ଶ
ଵ
ଶ
ଵ
h i h 1
od osi rowu,
q – jednostkowy strumień objętości,
Gdy x 1
= b, h 1
= h 0
, wówczas wzór określający krzywą depresji przyjmuje postać:
ଶ
ଶ
Rysunek 2. Dopływ wody do rowu
Zasięg depresji jest określony zależnością:
ଶ
ଶ
Jednostronny strumień dopływu do rowu szerokości B:
ଶ
ଶ
W obliczeniach praktycznych wprowadza się pojęcie średniego spadku hydraulicznego, określonego
formułą Sichardta:
௦
Współczynnik filtracji k wyrażony jest w m/s.
Zasięg depresji:
൬
ଶ∙∙గ∙∙(ுି )
ொ
൰
Rysunek 4. Studnia artezyjska
5. Studnia górnicza
Równanie krzywej depresji studni wywierconej w gruncie nieprzepuszczalnym, stanowiącym powałę
warstwy wodonośnej, ma postać:
w którym zasięg depresji:
Strumień dopływu:
Rysunek 5. Studnia górnicza
6. Grupy studzien
Podczas jednoczesnej pracy zespołu studzien położonych dostatecznie blisko siebie następuje ich
wzajemne oddziaływanie na siebie. Znając łączny strumień dopływu wszystkich studzien można
wyznaczyć głębokość wody gruntowej (np. w studniach zwykłych) w dowolnym punkcie z zależności:
ଶ
ଶ
∙ ln
ଵ
ଶ
− ln(ܴ )
Gdzie:
l i
n – liczba studzien,
R – promień zasięgu działania grupy studzien, gdy H = h
Promień zasięgu działania grupy studzien z formuły Kusakina:
௦
t 0s
Rysunek 6. Grupa studzien