Komunikacja werbalna, Ćwiczenia z Komunikacja masowa

Pobierz Komunikacja werbalna i więcej Ćwiczenia w PDF z Komunikacja masowa tylko na Docsity! Podstawy komunikacji personalnej Komunikacja werbalna Formy komunikowania Efektywność wszystkich procesów komunikowania, bez względu na poziom i sposób porozumiewania, zależy od dwóch podstawowych form: - komunikacji werbalnej, - komunikacji niewerbalnej. Z reguły obie formy występują jednocześnie, uzupełniając się. Konotacja i denotacja znaków werbalnych Denotacja – bezpośrednie (słownikowe) znaczenie słów. słowa (np. w różnych słownikach) mogą być odmiennie definiowane; mogą mieć kilka znaczeń; mogą zmieniać znaczenie w zależności od kontekstu Konotacja – ujawnia obszar emocji, uczuć i wartości związanych z poszczególnymi słowami. Czynniki determinujące procesu komunikacji werbalnej Komunikowanie werbalne jest zdeterminowane przez pewne czynniki, z których najważniejsze to: kultura i płeć. kultura: społeczeństwa cywilizacji wschodniej a społeczeństwa cywilizacji zachodniej np. Azjaci mają problemy z wyrażaniem swoich uczuć, są podejrzliwi wobec rozmówcy np. społeczeństwa związane z zachodnią cywilizacją, np. Europejczycy czy Amerykanie cenią jednoznaczność i precyzję językową w bezpośrednim komunikowaniu płeć: mężczyźni i kobiety np. mężczyźni dominują w grupach, narzucają swój głos, są zdecydowani, nastawieni na osiągnięcie celu np. kobiety są grupą przytłumioną, preferują porozumienie, budowę wspólnych więzi, są w większym stopniu niezdecydowane Formy komunikacji werbalnej komunikacja ustna wzmocniona przez środki przekazu niewerbalnego ma znacznie większe możliwości ekspresji uczuć i myśli komunikacja pisemna komunikacja interpersonalna: list klasyczny, e-mail, fax, telex komunikacja instytucjonalna, publiczna, polityczna: oficjalne pisma, polecenie, rozkaz, instrukcja działania, akt prawny, rozporządzenie, decyzje komunikacja masowa: media drukowane, Internet Parajęzyk komunikacja niewerbalna Parajęzyk – dźwiękowe składniki wypowiedzi, które niosą w sobie znaczenie niezależnie od treści zawartej w słowach Parajęzyk: - wysokość dźwięku, - rezonans, - artykulacja, - tempo, - siła głosu, - rytm. Parajęzyk, czy tego chcemy czy nie, zdradza nasz nastrój i nastawienie. Wysokość dźwięku parajęzyk Wysokość dźwięku: ton, muzyczna nuta, jaką wytwarza głos Komunikujący się posiadają ton modalny. Na ton modalny wypływają emocje. Smutek obniża ton głosu, radość podwyższa. Wysokie dźwięki (napięte struny głosowe) : intensywne uczucia: radość, lęk, groza Niskie dźwięki (rozluźnione struny głosowe) : depresja, zmęczenie, relaks Jeśli znasz osoby, które mają wysoki głos to z pewnością zauważyłeś, że to co mówią może być trochę drażniące. I tak faktycznie jest. Za wysokie głosy nie tylko wpływają na nasz komfort, ale też są mało wiarygodne. Dlatego warto mówić niżej, gdyż badania dowodzą, że właściciele niższych głosów są postrzegani wiarygodniej. Im się po prostu wierzy. Rezonans parajęzyk Rezonans: faktura i barwa głosu Faktura i barwa głosu jest trudna do precyzyjnego zdefiniowania. Faktura i barwa głosu odnoszą się do tych dominujących właściwości głosowych, które pozwalają rozróżnić głos jednej osoby od drugiej. Barwa głosu wpływać może na wrażenie, jakie dana osoba wywiera. np. mężczyzna z ciężkimi strunami głosowymi będzie miał prawdopodobnie głęboki i pełny głos, kobieta z napiętymi i cienkimi strunami – cienki i wysoki głos np. tony głębokie, płynące z klatki piersiowej są oznaką stałości, pewności i siły tony wysokie i cienki głos sugerują niepewność, słabość, brak zdecydowania Można nauczyć się panować nad wysokością tonu i rezonansem – śpiewacy, mówcy publiczni. Siła głosu parajęzyk Siła głosu: głośność (intensywność głosu, siła użycia głosu) Definiowana w kategoriach decybeli. Cichy szept na poziomie 10 decybeli może być tak samo zakłócający dla komunikacji interpersonalnej jak pracownik budowy walący młotem w metalową płytę z siłą 114 decybeli. Za niewystarczającą głośność odpowiada brak pewności siebie i swojego głosu. Ludzie, dla których wystąpienia publiczne są czymś nowym albo nie mówią wystarczająco głośno, albo wyciszają głos na końcu zdań. Osoby, które mają silniejszy głos z większą łatwością są w stanie zapanować nad grupą. Rytm parajęzyk Rytm: decyduje o tym, które słowa w zdaniu będą akcentowane Rozważmy zdania: Która godzina? Czy ja jestem szczęśliwa? Jak zmienia się znaczenie zdania po zmianie akcentu? Zmiana parajęzyka Gdybyśmy nie zmieniali wysokości i siły głosu, rezonansu, tempa i rytmu, mówilibyśmy jak roboty. Ćwiczenie: Chcąc ocenić swój parajęzyk i dowiedzieć się co on mówi o nas samych, można nagrać swój głos podczas jakiejś rozmowy. Czy twój głos odzwierciedla to, co chcesz powiedzieć? Czy twój głos jest spójny ze słowami? Czy jest w twoim głosie coś, co ci się nie podoba? Modyfikatory werbalne w metakomunikatach Modyfikatory werbalne – wyrazy modalne: słowa, które dodają do wypowiedzi niuanse znaczeniowe. Najczęściej używane: naprawdę, rzeczywiście, tylko, jedynie, po prostu, ciągle jeszcze, naturalnie, znów, teraz, odrobinkę, ostatnio, przypuszczalnie. Każde wyrażenie określające ilość można zręcznie zamienić w sarkastyczną uwagę: Jesteś troszkę niezorganizowany. Odrobinkę zmokłam, kiedy czekałam na ciebie. Modyfikatory werbalne w metakomunikatach Przykłady zdań zawierających modyfikatory (jakie jest dodatkowe znaczenie, jakie wnoszą one do komunikatów?) Powiedziałam po prostu to, co myślę. To tylko żart. Jeszcze tu jesteś? Z całą pewnością robiłeś co mogłeś. A teraz czego chcesz? Jak radzić sobie z metakomunikatem? Podstawową funkcją metakomunikatów jest przekazanie nie wprost czegoś, co boimy się powiedzieć bezpośrednio. Jak radzić sobie z wrogim metakomunikatem? - Powtórz komunikat w myślach, wschłuchując się w rytm i intonację, zauważ jakie zawiera modyfikatory werbalne. - Wypowiedz na głos domniemany metakomunikat i spytaj, czy rzeczywiście twój rozmówca miał na myśli to, co usłyszałeś i jakie są jego uczucia.