Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opis prawa naturalnego i kanoniczego
Typologia: Schematy
1 / 3
[Koncepcje PRAWA]
Stoicy, Arystoteles, Platon, Cyceron, św. Augustyn, św. Tomasz z Akwinu, Hugo Grocjusz, Rudolph Stammler, L.L. Fuller, R. Dworkin, Jan Paweł II. J. Bentham, J. Austin, H.L.A. Hart, G. Jellinek, H. Kelsen, J. Raz. L. Petrażycki, O.W. Holmes, R. Pound, K. Llewellyn, R. Posner, A. Ross A. Kaufmann, Ch. Perelman, J. Habermas
Ujęcie religijne: to Bóg jest źródłem (dawcą) norm prawa. Ujęcie racjonalistyczne: to ludzka natura (rozum, przyrodzona godność) są źródłem norm prawa. Ujęcie statyczne: normy prawa naturalnego są niezmienne. Ujęcie prawa natury o zmiennej treści: zmienny (historycznie, kulturowo) jest sposób interpretacji idei słusznego prawa jako nakazu ludzkiego rozumu. Ujęcie dynamiczne: normy prawa natury są niezmienne, ale ich interpretacja ma charakter dynamiczny (kształtujący się). Klasyczny pozytywizm anglosaski (jurysprudencja analityczna). Klasyczny pozytywizm kontynentalny (jurysprudencja pojęciowa). Współczesny pozytywizm pojmowany jako miękki (prawo znajduje swoje uznanie w społeczeństwie). Współczesny pozytywizm pojmowany jako twardy (prawo jako rozkaz suwerennej władzy o wysokim autorytecie społecznym). Podejścia w kwestii rozdziału prawa i moralności:
czyli przeważnie w pewnych wzorcach działania, a nie w
Realizm amerykański, realizm skandynawski. Szkoła wolnego prawa. Ekonomiczna szkoła prawa. Hermeneutyka prawnicza. Teoria argumentacji. Teoria komunikacji społecznej.
Istnieje dualizm norm: obowiązywanie porządku prawa pozytywnego (stanowionego przez ludzi; niższego) oraz prawa naturalnego (odwołującego się do samej natury; wyższego). Normy prawa natury mają swoje źródła albo w porządku ludzkiego rozumu, albo w porządku Wszechświata (Bóg lub panteistyczna przyroda). Człowiek jest w stanie poznać (odkryć) na drodze rozumowej te prawa. Normy prawa naturalnego powinny stanowić wzór dla prawa stanowionego i być przez nie realizowane. Trzy podstawowe tezy (współczesnego) pozytywizmu prawniczego:
Pozwala na wyjście po za ciasne pozytywistyczne ramy, aby móc szerzej spojrzeć na prawo w kontekście fundamentalnych wartości. Pozwala na ujęcie prawa takim,
Prawo natury stało się inspiracją przy tworzeniu aktów normatywnych chroniących podstawowe prawa człowieka i wolności, tak więc prawo pozytywne może czerpać z doktryny prawa natury. Pozytywizm prawniczy jest doktryną filozoficzno-prawną, która jest najbliższa prawnikom z uwagi na przyjmowaną koncepcję prawa, rozumianego jako zespół norm ustanowionych lub uznanych przez państwo, posługujące się odpowiednimi środkami przymusu, by je chronić. Obecnie jest to jeden z najbardziej wpływowych kierunków w prawie. Pozwala ująć normy prawne w hierarchiczny, jednolity, całościowy system prawa o konkretnych regułach postępowania. Realizm prawny stał się inspiracją dla szeroko rozumianej polityki prawa czy „inżynierii społecznej”, która skupiała się na znalezieniu na drodze empirycznej skutecznych środków do osiągania zamierzonych przez państwo celów. Zwrócenie uwagi na czynniki pozaprawne, które nieraz mają wpływ na proces stosowania prawa (decyzje sędziego, postawę stron…). Liczne badania dotyczące prawa jako faktu społecznego. Zwrócenie szczególnej uwagi na przebieg (proces) tworzenia, a przede wszystkim stosowania i wykładni prawa w kontekście zagadnienia rozumienia i interpretacji, procesu argumentacyjnego oraz dyskursu. Sformułowanie „topików prawniczych” – opracowania zasad prawa.