Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Termodynamika Techniczna -Teoria "Ściąga", Notatki z Termodynamika

Podstawowe pojęcia termodynamiczne. Zasady termodynamiki i ich interpretacja dla układów zamkniętych i otwartych. Równania potencjałów termodynamicznych. Relacje Maxwella. Termodynamiczne równania stanu. Gazy doskonałe, półdoskonałe i rzeczywiste, mieszaniny gazowe. Przemiany politropowe gazu doskonałego. Obiegi porównawcze prawobieżne (Carnota, Joule'a, Otta, Diesla), sprawność silników cieplnych. Dławienie gazu - efekt Joule'a-Thomsona. Obiegi porównawcze lewobieżne (Carnota, suchy i mokry Lin

Typologia: Notatki

2019/2020

Załadowany 11.04.2020

agahtl
agahtl 🇵🇱

4.8

(3)

6 dokumenty

1 / 3

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
0 zasada termodynamiki
Jeżeli dwa układy nie graniczące ze sobą znajdują
się w równowadze cieplnej z trzecim układem z
którym graniczą, to są one również w
równowadze cieplnej między sobą.
I zasada termodynamiki
W odosobnionym układzie, tj. w układzie ciał
który jest otoczony osłoną adiabatyczną
wykluczającą jakąkolwiek wymianę energii z
otoczeniem, całkowita energia w nim zawarta jest
wielkością niezmienną. W układzie takim może
zachodzić wzajemna przemiana jednego rodzaju
energii w drugi, ale suma tych energii nie zmienia
się.
I zasada termodynamiki dla ukł. otwartego:
Redukuje ona bilans zasobu energii wewnętrznej
dla układu otwartego do warunków procesu
termodynamicznie odwracalnego czyli do procesu
termodynamicznego
przebiegającego w warunkach równowagi
termodynamicznej bez tarcia. Zatem zasada ta
jest opisana równaniem:
1
1
XdFpdVidmQ
I
dE
Jeżeli na układ bilansowania nie działają siły
zewnętrzne to otrzymamy:
dEI=dQ+idm-pdV
II zasada termodynamiki (Classiusa)
Żadna pracująca cyklicznie maszyna nie może,
bez jakichś dodatkowych efektów, przenosić w
sposób ciągły ciepła z jednego ciała do d rugiego,
mającego wyższą temperaturę.
II zasada termodynamiki (Kelvina (i Plancka))
Niemożliwa jest przemiana, któ rej jedynym
wynikiem byłaby zamiana na pracę ciepła
pobranego ze źródła mającego wszędzie tę samą
temperaturę.
wnioski wynikające z II zas. termod.
Nie istnieje maszyna cieplna pracująca
cyklicznie, wykonująca pracę bez zmian w
otoczeniu: ds = dQ/T
Druga zasada termodynamiki dla przemian
odwracalnych
We wszystkich przemianach odwracalnych
sumaryczny zasób entropii układu i otoczenia jest
stały.
TdS = δQQ
Druga zasada termodynamiki dla przemian
nieodwracalnych
We wszystkich przemianach nieodwracalnych
sumaryczny zasób entropii i otoczenia stale
rosnie, aż do osiągnięcia stanu równowagi, w
którym osiąga wartość maksymalną.
dEI = TdS – pdV dI = TdS + Vdp
Trzecia zasada termodynamiki
Zasób entropii każdego układu złożonego z
substancji czystej w stanie kryształu doskonałego
w temperaturze zera bezwzględnego równy jest
zeru.
S(0) = 0
III zasadę termodynamiki dla przemian
odwracalnych.
W układzie nie adiabatycznym w procesie
odwracalnym iloczyn temperatury bezwzględnej
układu i elementarnego przyrostu zasobu entropii,
równy jest elementarnemu przyrostowi zasobu
ciepła wymienionego między u kładem a
otoczeniem. TdS=δQQ
I Równanie Maxwella;
du=Tds-pdν-Σ(y)(α=1)(Fα*dxα)α*dxα)dxα)α)
xα)α=const; du=Tds-pdν;
(diT/diν)s=-(dip/dis)ν;
ν=const; du=Tds+ Σ(y)(α=1)(Fα*dxα)α*dxα)dxα)α)
(diT/dixα)α)s, ν=(diFα*dxα)α/diS)xα)α,ν
II równanie Maxwella;
di*dxα)=Tds/Jdp- Σ(y)(α=1)(xα)α*dxα)dtα);
Fα*dxα)α=const; (diT/dip)s=(diν/dis)p;
Fα*dxα)i=/α=const; -(diT/diFα*dxα)α)s,p=(dixα)α/dis)p
III równanie Maxwella;
df=-sdT+pdν/Σ(y)(α=1)(Fα*dxα)α*dxα)dxα)α); f=u-Ts
xα)α=const; (dis/diν)T=(dip/dif)ν;
xα)i=/α=const; -(dis/dixα)α)T,ν=(dis/dip)xα)α,ν;
IV równanie Maxwella;
dg*dxα)=-sdT+νdp-Σ(y)(α=1)(xα)α*dxα)dFα*dxα)α);
Fα*dxα)α=const; (diν/diT)p=(dis/dip)T;
Fα*dxα)i=/α=const; (dis/diFα*dxα)α)T,p=(dixα)α/diT)Fα*dxα)α,p;
Adiabatyczne rozprężanie promieniowania:
constpV
3
4
Jeśli ciśnienie promieniowania jest opisane
związkiem: p= (1/3) – ε to: T3V = const
aksjomat bilansowy dla wielkości
ekstensywnej.
Aksjomat bilansowy głosi, zmiana zasobu
wielkości ekstensywnej zmagazynowanej w
układzie bilansowania może być dokonana tylko
bądź za przyczyną produkcji zasobu WE
wewnątrz układu bilansowania, bądź za
przyczyną wymiany zasobu wielkości
ekstensywnej poprzez granice układu
bilansowania lub w wyniku jednoczesnego
przebiegu obu tych procesów.
Bilans energii wewnętrznej dla układu
zamkniętego
I zas. term. jest substancjalnym bilansem
energii,wewnetrznej przeprow. w warunkach
odwracalności procesu,termodynamicznego, czyli
warunkach równowagi termodynamicznej
procesu przebiegającego bez tarcia. Innymi słowy
I zas. term. jest substancjalnym bilansem,energii
wewnętrznej dla procesów kwazistatycznych
przebiegających bez tarcia. dU=dQ-dL;
di=dq+Vdp
Ciepło parowania i sublimacji
r=+; =1p-1c =ps(p-c)
rs=rtop+rpar
Ciepło spalania-q-ciepło wydzielone w reakcji
spalania przypadające na jednostkę masy paliwa
przy wykropieniu się wody ze spalin
Ciepło właściwe uogólnione;(Pojemność
cieplna)
C*dxα)=(dq/dT)T dq=TdS; Cz*dxα)=T(dis/dit)z;
Cz*dxα)=d(u+l-l*dxα))/dT=(du+pdv-dl*dxα))/dT= (di-vdp-
pl*dxα))/dT; dl=pdv-elementarna masowa gęstość
zasobu pracy bezwzględnej; h=i=u+pdv; dq=di-
vdp-dl*dxα); du=dq-pdv+dl*dxα); C*dxα)-praca zewnętrzna
lub ciepłem właściwym substancji, które ozn.
literą C,
nazywamy iloraz E lementarnego przyrostu
masowej gęstości zasobu ciepła do elementarnego
przyrostu temperatury bezwzględnej wywołanej
przyrostem tego ciepła.
dla gazu doskonałego C
,Cp= const.
Ciepło właściwe gazów rzeczywistych przy
Stała objętość,
d
T
p
TTcTc
2
2
)(),(
stałe ciśnienie
dp
T
TTcpTc
p
p
pp
02
2
)(),(
Ciśnienie
Jeżeli pole Fα*dxα) oddziałujące na powierzchnię A nie
ma gradientu to ciśnienie można określić
zależnością
A
F
p
Cisnienie dynamiczne przepływającego płynu
pd = ξ(Ū²/2)
ciśnienie gazu działającego na powierzchnię
padania.
Ciśnienie parcjalne na powierzchni AB: pi
=Fi/AB
Przyrost ciśnienia cząstek poruszających się z
prędkością Vi w kierunku powierzchni padania
pod kątem θ:
dpi=2mVi2cos2θdn dn lub dpi=nimVi2sinθdn dθdn
Ciśnienie cząstek gazu padających na
powierzchnię padania Ap
2
3
1vmnp
Ciśnienie wywierane przez fotony na ścianki
pudła izotermicznego
3
1
p
Częstość zderzeń cząstek
- średni czas między zderzeniami
vdn
v
l
2
2
1
- średnia ilość zderzeń, których cząstka gazu
doznaje w jednostce czasu
vdn
l
v
z
2
2
1
- całkowita liczba zderzeń przypadająca na
jednostkę zasobu objętości i czasu jest równa
22
2
1
2
22 nvd
l
vnn
n
z
z
n
Dławienie
Jest to przemiana nieodwracalna polegająca na
spadku ciśnienia bez wykonania pracy.
Droga przebyta przez cząstkę gazu w czasie Δtt
Efekt zjawiska Joule’a-Thomsona
Zjawisko to wiąże się z odstępstwem gazu
rzeczywistego od praw obowiązujących dla gazu
doskonałego;
u=(diT/dip)i=((dii/dip)T)/(dii/diT)p=
=-1/Cp(diu/dip)T+(dip/dip)T
Efekt zjawiska Joule’a-Thomsona
Jest to całkowita zmiana temperatury ΔT, T,
uzyskiwaną na skutek dławienia gazu
rzeczywistego, od ciśnienia p1 do p2.
dpptdp
p
T
TTT
p
p
i
p
p
IT
2
1
2
1
,
12
Efektywna sprawność termiczna;
Nazywamy tak stosunek masowej gęstości zasobu
pracy efektywnej do wartości opałowej paliwa
ηet=Le/Wu=ηm*ηt.et=Le/Wu=ηet=Le/Wu=ηm*ηt.m*dxα)ηet=Le/Wu=ηm*ηt.t.
Emisyjność
Jest to stosunek gęstości strumienia emisji energii
promieniowania RT ciała promieniującego do
gęstości strumienia emisji energii
promieniowania RTc, ciała doskonale czarnego
C
T
T
R
R
Emisyjność selektywna
)(
)(
C
T
T
R
R
Entropia
Jest to ciepło zredukowane układu w przemianie
odwracalnej
dS=δQQ/T = 0
Entropia jest to zjawisko samorzutnego
dochodzenia układów nie równoważonych
termodynamicznie w procesach nieodwracalnych
do stanu równowagi termodynamicznej.
Entropia jest równa iloczynowi stałej Boltzmana i
logarytmu gęstości prawdopodobieństwa
wystąpienia stanu układu.
Ze statystycznego punktu widzenia największemu
stopniu nie uporządkowania układu
przyporządkowane jest największe
prawdopodobieństwo wystąpienia tego stanu.
Inne parametry stanu: temp. ciśnienie. Entropia
izolowanego układu osiąga wartość maxα) dla wart.
zmiennej losowej X równej xα) odpowiadającej
stanowi równowagi układu. Entropia układu
złożonego z „n” słabo oddziaływujących na siebie
podukładów równa jest sumie entropii tych
podukładów.
Energia wewnętrzna gazu doskonałego;
E1=CνT+a; a=-CνT0
doskonałego: u=całka(T0 do T)CνdT=Cν(T-T0)
ν-średnie ciepło właściwe przy stałej obiętości.
Energia wewn gazów rzeczywistych
du=Tds-pdV dS=CvdT/T+(p/
T)VdV, ,du= Cv(T,V)dT+(T(p/T)V-p)dv
T(p/T)V=(RT/v)-p ,
u(T,V)=u(T0+TTOCV(T)DT
Entalpia gazów rzeczywistych
di=Tds+Vdp ds.=CpdT/T-((V/T)pdp
di=Cp(T,p)dT-T-(V/T)p-V)dp
i(T,p)=i(To) +TTO Cp(T)dT
funkcję rozkładu widmowego objętościowej
gęstości zasobu ilości oscylatorów w polu
długości fal pudła izotermicznego:
3
2
8
)(
c
V
Vn
Funkcja rozkładu widmowego objętościowej
gęstości zasobu ilości oscylatorów
promieniowania elektromagnetycznego w polu
częstotliwości fal
3
2
8
c
n

Gestość strumienia emisji energi promieniowania
ciała doskonale czarnego.
RT¯=Ī0π
Gazy półdoskonałe
W odróznieniu od gazów
doskonałychcharakteryzuja się tym, iz ciepła
własciwe przy stałym cisnieniu i objętosci nie są
stałe, lecz są funkcjami temperatury.
cp = c(T)
Gęstość strumienia wymiany ilości cząstek
gazu
4
vn
Kinetyczna teoria promieniowania;
Każda powierzchnia zewnętrzna ciala o
temperaturze wyższej od temperatury zera
bezwzględnego wypromieniowuje ciepło w
postaci fal elektromagnetycznych. Główna część
promieniowania przypada na podczerwień tzn. na
długość fal w zakresie 0,7-100μm.m.
Klasyfikacja energii układu.
Całkowita energia układu jest równa sumie
energii ruchu wszystkich cząstek substancji
wypełniających układ, czyli energii kinetycznej
szeroko rozumianej oraz pól siłowych w obszarze
układu, czyli energii potencjalnej szeroko
rozumianej.
Klasyfikacja energii wewnętrznej:
• En. ruchu postępowego i obrotowego drobin
• En. ruchu drgającego atomów w drobinach,
En. potencjalna w polu w zajemnego,
przyciągania drobin,
En. chemiczna z możliwością przebudowy
drobin,
• En. stanów elektronowych,
• En. jądrowa.
Klasyfikacja transportu energii:
• poprzez wymianę ciepła,
• poprzez wymianę pracy,
• poprzez wymianę masy.
Koncentracja składnika mieszaniny;
Definiujemy jako stosunek objętościowej gęstości
zasobu masy składn ika mieszaniny do
objętościowej gęstości zasobu masy mieszaniny i
oznaczamy Ci=ρi/ρ.i/ρi/ρ..
Koncentracja molowa składnika mieszaniny;
Cni=ρi/ρ.ni/ρi/ρ.n; Suma wszystkich objętościowych
gęstości zasobu ilości moli składu mieszaniny
równa jest objętościowej gęstości zasobu ilości
moli mieszaniny.
Konsekwencje trzeciej zasady termodynamiki
- zasób entropii każdej substancji jest dodatni
- przyrost zasobu entropii układu wraz ze
zbliżaniem się temperatury układu do zera
bezwzględnego, dąży do zera
- pojemność cieplna substancji czystej wraz ze
zbliżaniem się do zera bezwzględnego, zbliża się
do zera i osiąga wartość zerową dla wartości
temperatury równej zeru bezwzględnemu
Kwantowa hipoteza Planca;
Średnia energia promieniowania En oscylatora
promieniowania o częstotliwości v (długość fal λ))
przypadająca na poziom energetyczny En
przyjmuje postać En=f(En)En=EnBexα)p(-En/kT)
Liczba Avogadra.
Liczba Avogadra określa ilość cząstek zawartych
w jednym molu dowolnej substancji.
NA=6,023•1023[1/mol]
masową gęstość zasobu ciepła dla przemiany
izotermicznej:
Dla przemiany izotermicznej masowa gęstość
zasobu ciepła = pracy bezwzględnej = pracy
technicznej.
ΔT, qτ=ΔT, l=ΔT, lt=Rtln/1=RTln(p1/p)
Masowa gęstość zasobu entalpii i = u + pV
pf3

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Termodynamika Techniczna -Teoria "Ściąga" i więcej Notatki w PDF z Termodynamika tylko na Docsity!

0 zasada termodynamiki Jeżeli dwa układy nie graniczące ze sobą znajdują się w równowadze cieplnej z trzecim układem z którym graniczą, to są one również w równowadze cieplnej między sobą. I zasada termodynamiki W odosobnionym układzie, tj. w układzie ciał który jest otoczony osłoną adiabatyczną wykluczającą jakąkolwiek wymianę energii z otoczeniem, całkowita energia w nim zawarta jest wielkością niezmienną. W układzie takim może zachodzić wzajemna przemiana jednego rodzaju energii w drugi, ale suma tych energii nie zmienia się. I zasada termodynamiki dla ukł. otwartego: Redukuje ona bilans zasobu energii wewnętrznej dla układu otwartego do warunków procesu termodynamicznie odwracalnego czyli do procesu termodynamicznego przebiegającego w warunkach równowagi termodynamicznej bez tarcia. Zatem zasada ta jest opisana równaniem:

 

dEI  Q idm pdV F  dX 

Jeżeli na układ bilansowania nie działają siły zewnętrzne to otrzymamy: dEI=dQ+idm-pdV II zasada termodynamiki (Classiusa) Żadna pracująca cyklicznie maszyna nie może, bez jakichś dodatkowych efektów, przenosić w sposób ciągły ciepła z jednego ciała do drugiego, mającego wyższą temperaturę. II zasada termodynamiki (Kelvina (i Plancka)) Niemożliwa jest przemiana, której jedynym wynikiem byłaby zamiana na pracę ciepła pobranego ze źródła mającego wszędzie tę samą temperaturę. wnioski wynikające z II zas. termod. Nie istnieje maszyna cieplna pracująca cyklicznie, wykonująca pracę bez zmian w otoczeniu: ds = dQ/T Druga zasada termodynamiki dla przemian odwracalnych We wszystkich przemianach odwracalnych sumaryczny zasób entropii układu i otoczenia jest stały. TdS = δQQ Druga zasada termodynamiki dla przemian nieodwracalnych We wszystkich przemianach nieodwracalnych sumaryczny zasób entropii i otoczenia stale rosnie, aż do osiągnięcia stanu równowagi, w którym osiąga wartość maksymalną. dEI = TdS – pdV dI = TdS + Vdp Trzecia zasada termodynamiki Zasób entropii każdego układu złożonego z substancji czystej w stanie kryształu doskonałego w temperaturze zera bezwzględnego równy jest zeru. S(0) = 0 III zasadę termodynamiki dla przemian odwracalnych. W układzie nie adiabatycznym w procesie odwracalnym iloczyn temperatury bezwzględnej układu i elementarnego przyrostu zasobu entropii, równy jest elementarnemu przyrostowi zasobu ciepła wymienionego między układem a otoczeniem. TdS=δQQ I Równanie Maxwella; du=Tds-pdν-Σ(y)(α=1)(Fαdxα)αdxα)dxα)α) xα)α=const; du=Tds-pdν; (diT/diν)s=-(dip/dis)ν; ν=const; du=Tds+ Σ(y)(α=1)(Fαdxα)αdxα)dxα)α) (diT/dixα)α)s, ν=(diFαdxα)α/diS)xα)α,ν II równanie Maxwella; didxα)=Tds/Jdp- Σ(y)(α=1)(xα)αdxα)dtα); Fαdxα)α=const; (diT/dip)s=(diν/dis)p; Fαdxα)i=/α=const; -(diT/diFαdxα)α)s,p=(dixα)α/dis)p III równanie Maxwella; df=-sdT+pdν/Σ(y)(α=1)(Fαdxα)αdxα)dxα)α); f=u-Ts xα)α=const; (dis/diν)T=(dip/dif)ν; xα)i=/α=const; -(dis/dixα)α)T,ν=(dis/dip)xα)α,ν; IV równanie Maxwella; dgdxα)=-sdT+νdp-Σ(y)(α=1)(xα)αdxα)dFαdxα)α); Fαdxα)α=const; (diν/diT)p=(dis/dip)T; Fαdxα)i=/α=const; (dis/diFαdxα)α)T,p=(dixα)α/diT)Fαdxα)α,p; Adiabatyczne rozprężanie promieniowania: pV^3  const 4 Jeśli ciśnienie promieniowania jest opisane związkiem: p= (1/3) – ε to: T^3 V = const aksjomat bilansowy dla wielkości ekstensywnej. Aksjomat bilansowy głosi, iż zmiana zasobu wielkości ekstensywnej zmagazynowanej w układzie bilansowania może być dokonana tylko bądź za przyczyną produkcji zasobu WE wewnątrz układu bilansowania, bądź za przyczyną wymiany zasobu wielkości ekstensywnej poprzez granice układu bilansowania lub w wyniku jednoczesnego przebiegu obu tych procesów. Bilans energii wewnętrznej dla układu zamkniętego I zas. term. jest substancjalnym bilansem energii,wewnetrznej przeprow. w warunkach odwracalności procesu,termodynamicznego, czyli warunkach równowagi termodynamicznej procesu przebiegającego bez tarcia. Innymi słowy I zas. term. jest substancjalnym bilansem,energii wewnętrznej dla procesów kwazistatycznych przebiegających bez tarcia. dU=dQ-dL; di=dq+Vdp Ciepło parowania i sublimacji r=+; =1p-1c =ps(p-c) rs=rtop+rpar Ciepło spalania-q- ciepło wydzielone w reakcji spalania przypadające na jednostkę masy paliwa przy wykropieniu się wody ze spalin Ciepło właściwe uogólnione;(Pojemność cieplna) Cdxα)=(dq/dT)T dq=TdS; Czdxα)=T(dis/dit)z; Czdxα)=d(u+l-ldxα))/dT=(du+pdv-dldxα))/dT= (di-vdp- pldxα))/dT; dl=pdv-elementarna masowa gęstość zasobu pracy bezwzględnej; h=i=u+pdv; dq=di- vdp-dldxα); du=dq-pdv+dldxα); Cdxα)-praca zewnętrzna lub ciepłem właściwym substancji, które ozn. literą C, nazywamy iloraz Elementarnego przyrostu masowej gęstości zasobu ciepła do elementarnego przyrostu temperatury bezwzględnej wywołanej przyrostem tego ciepła. dla gazu doskonałego C,Cp= const. Ciepło właściwe gazów rzeczywistych przy Stała objętość,  

  d T p c T c T T  (^) ^           

( , ) ( ) stałe ciśnienie dp T c T p c T T

p

p

p p ^ ^           

( , ) ( )  Ciśnienie Jeżeli pole Fα*dxα) oddziałujące na powierzchnię A nie ma gradientu to ciśnienie można określić zależnością A F pCisnienie dynamiczne przepływającego płynu pd = ξ(Ū²/2) ciśnienie gazu działającego na powierzchnię padania. Ciśnienie parcjalne na powierzchni AB: pi =Fi/AB Przyrost ciśnienia cząstek poruszających się z prędkością Vi w kierunku powierzchni padania pod kątem θ: dpi=2mVi^2 cos^2 θdn dn lub dpi=nimVi^2 sinθdn dθdn Ciśnienie cząstek gazu padających na powierzchnię padania Ap 2 3 1 pmnv Ciśnienie wywierane przez fotony na ścianki pudła izotermicznego  3 1 pCzęstość zderzeń cząstek

  • średni czas między zderzeniami v n d v l 2 2 1    
  • średnia ilość zderzeń, których cząstka gazu doznaje w jednostce czasu n d v l v z 2 2 1     
  • całkowita liczba zderzeń przypadająca na jednostkę zasobu objętości i czasu jest równa 2 2 2 1 (^2 ) d vn l n n v n z zn       Dławienie Jest to przemiana nieodwracalna polegająca na spadku ciśnienia bez wykonania pracy. Droga przebyta przez cząstkę gazu w czasie Δtt 2 n d^2 N l   Efekt zjawiska Joule’a-Thomsona Zjawisko to wiąże się z odstępstwem gazu rzeczywistego od praw obowiązujących dla gazu doskonałego; u=(diT/dip)i=((dii/dip)T)/(dii/diT)p= =-1/Cp(diu/dip)T+(dip/dip)T Efekt zjawiska Joule’a-Thomsona Jest to całkowita zmiana temperatury ΔT, T, uzyskiwaną na skutek dławienia gazu rzeczywistego, od ciśnienia p 1 do p 2. dpt pdp p T T T T

p

i^ p

p

p

IT (^)               2 1 2 1 2 1 ^ , Efektywna sprawność termiczna; Nazywamy tak stosunek masowej gęstości zasobu pracy efektywnej do wartości opałowej paliwa ηet=Le/Wu=ηmηt.et=Le/Wu=ηet=Le/Wu=ηmηt.mdxα)ηet=Le/Wu=ηmηt.t. Emisyjność Jest to stosunek gęstości strumienia emisji energii promieniowania RT ciała promieniującego do gęstości strumienia emisji energii promieniowania RTc, ciała doskonale czarnego

T C

T

R R   Emisyjność selektywna

Entropia Jest to ciepło zredukowane układu w przemianie odwracalnej dS=δQQ/T = 0 Entropia jest to zjawisko samorzutnego dochodzenia układów nie równoważonych termodynamicznie w procesach nieodwracalnych do stanu równowagi termodynamicznej. Entropia jest równa iloczynowi stałej Boltzmana i logarytmu gęstości prawdopodobieństwa wystąpienia stanu układu. Ze statystycznego punktu widzenia największemu stopniu nie uporządkowania układu przyporządkowane jest największe prawdopodobieństwo wystąpienia tego stanu. Inne parametry stanu: temp. ciśnienie. Entropia izolowanego układu osiąga wartość maxα) dla wart. zmiennej losowej X równej xα) odpowiadającej stanowi równowagi układu. Entropia układu złożonego z „n” słabo oddziaływujących na siebie podukładów równa jest sumie entropii tych podukładów. Energia wewnętrzna gazu doskonałego; E1=CνT+a; a=-CνT doskonałego: u=całka(T 0 do T)CνdT=Cν(T-T 0 ) ν-średnie ciepło właściwe przy stałej obiętości. Energia wewn gazów rzeczywistych du=Tds-pdV dS=CvdT/T+(p/ T)VdV, ,du= Cv(T,V)dT+(T(p/T)V-p)dv T(p/T)V=(RT/v)-p , u(T,V)=u(T 0 +TTOCV(T)DT Entalpia gazów rzeczywistych di=Tds+Vdp ds.=CpdT/T-((V/T)pdp di=Cp(T,p)dT-T-(V/T)p-V)dp i(T,p)=i(To) +TTO Cp(T)dT funkcję rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu ilości oscylatorów w polu długości fal pudła izotermicznego:

c

n V ^ ^ V

Funkcja rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu ilości oscylatorów promieniowania elektromagnetycznego w polu częstotliwości fal   (^3) 8 2 c n     Gestość strumienia emisji energi promieniowania ciała doskonale czarnego. RT¯=Ī 0 π Gazy półdoskonałe W odróznieniu od gazów doskonałychcharakteryzuja się tym, iz ciepła własciwe przy stałym cisnieniu i objętosci nie są stałe, lecz są funkcjami temperatury. cp = c(T) Gęstość strumienia wymiany ilości cząstek gazu 4 n v   Kinetyczna teoria promieniowania; Każda powierzchnia zewnętrzna ciala o temperaturze wyższej od temperatury zera bezwzględnego wypromieniowuje ciepło w postaci fal elektromagnetycznych. Główna część promieniowania przypada na podczerwień tzn. na długość fal w zakresie 0,7-100μm.m. Klasyfikacja energii układu. Całkowita energia układu jest równa sumie energii ruchu wszystkich cząstek substancji wypełniających układ, czyli energii kinetycznej szeroko rozumianej oraz pól siłowych w obszarze układu, czyli energii potencjalnej szeroko rozumianej. Klasyfikacja energii wewnętrznej:

  • En. ruchu postępowego i obrotowego drobin
  • En. ruchu drgającego atomów w drobinach,
  • En. potencjalna w polu wzajemnego, przyciągania drobin,
  • En. chemiczna z możliwością przebudowy drobin,
  • En. stanów elektronowych,
  • En. jądrowa. Klasyfikacja transportu energii:
  • poprzez wymianę ciepła,
  • poprzez wymianę pracy,
  • poprzez wymianę masy. Koncentracja składnika mieszaniny; Definiujemy jako stosunek objętościowej gęstości zasobu masy składnika mieszaniny do objętościowej gęstości zasobu masy mieszaniny i oznaczamy Ci=ρi/ρ.i/ρi/ρ.. Koncentracja molowa składnika mieszaniny; Cni=ρi/ρ.ni/ρi/ρ.n; Suma wszystkich objętościowych gęstości zasobu ilości moli składu mieszaniny równa jest objętościowej gęstości zasobu ilości moli mieszaniny. Konsekwencje trzeciej zasady termodynamiki
  • zasób entropii każdej substancji jest dodatni
  • przyrost zasobu entropii układu wraz ze zbliżaniem się temperatury układu do zera bezwzględnego, dąży do zera
  • pojemność cieplna substancji czystej wraz ze zbliżaniem się do zera bezwzględnego, zbliża się do zera i osiąga wartość zerową dla wartości temperatury równej zeru bezwzględnemu Kwantowa hipoteza Planca; Średnia energia promieniowania En oscylatora promieniowania o częstotliwości v (długość fal λ)) przypadająca na poziom energetyczny En przyjmuje postać En=f(En)En=EnBexα)p(-En/kT) Liczba Avogadra. Liczba Avogadra określa ilość cząstek zawartych w jednym molu dowolnej substancji. NA=6,023•10^23 [1/mol] masową gęstość zasobu ciepła dla przemiany izotermicznej: Dla przemiany izotermicznej masowa gęstość zasobu ciepła = pracy bezwzględnej = pracy technicznej. ΔT, qτ=ΔT, l=ΔT, lt=Rtln/1=RTln(p1/p) Masowa gęstość zasobu entalpii i = u + pV

masowa gęstość zasobu entropii dla gazu doskonałego. W funkcji temp. i masowej gęstości zasobu objętości: S=ClnT+Rln+k W funkcji temperatury i ciśnienia: S=CplnT+Rlnp+k k’=k+RlnR Model gazu doskonałego

  • cząstki gazu mają rozmiar punktów materialnych
  • objętość zajmowana przez cząsteczki gazu jest pomijalnie mała
  • cząsteczki gazu wykazują cechy doskonale sprężystych kulek
  • między cząsteczkami gazu nie występują żadne inne oddziaływania poza zderzeniami doskonale sprężystymi
  • bezpośrednią miarą temperatury gazu jest średnia energia kinetyczna jego cząsteczek Molowa gęstość zasobu objętości vnt = 22,42 [m^3 /kmol] Obieg porównawczy Diesla Silnik wysokoprężny. 0-1 przemieszczenie się tłoka w dół i zasysanie powietrza 1-2 przemieszczanie się tłoka w górę a adiabatyczne sprężanie powietrza 2-3 wtrysk paliwa, zapłon mieszanki i izobaryczne dostarczenie ciepła w procesie spalania 3-4 adiabatyczne rozprężanie, przemieszczanie się tłoka w dół 4-1 wydech, izochoryczne oddawanie ciepła 1-0 usuwanie resztek spalin – tłok przemieszcza się w górę

1 1 1 4 1 T T T T Q k Q

d

w

tD

       Obieg porównawczy Otta Realizowany w silniku tłokowym spalinowym niskoprężnym. 0-1 przemieszczanie się tłoka w dół i zasysaniu mieszanki spalinowej 1-2 przemieszczanie się tłoka w górę i sprężanie adiabatyczne mieszanki 2-3 zapłon mieszanki, izochoryczne dostarczenie ciepła w procesie spalania 3-4 adiabatyczne rozprężanie, przemieszczanie tłoka w dół 4-1 wydech, izochoryczne oddawanie ciepła 1-0 usuwanie resztek spalin – tłok przemieszcza się w górę

d

d w

tO

Q QQ   Obieg porównawczy Joule’a Prawobieżny obieg Joule’a jest obiegiem porównawczym dla turbiny gazowej. 1-2 adiabatyczne sprężanie gazu 2-3 izobaryczne dostarczanie ciepła (komora spalania lub grzejnika) 3-4 adiabatyczne rozprężanie gazu w turbinie 4-1 izobaryczny odbiór ciepła (otoczenie lub chłodnica)

1 1 4 1 T T T T Q Q

d

w

tJ

       Obieg porównawczy Sabathego Zaproponował obieg mieszany w którym ciepło dostarczone jest częściowo izobarycznie, aczęściowo izochorycznie. Objętościowa gęstość zasobu energii oscylatorów w pudle izotermicznym

15 8 T h c k          Odwracalny obieg Carnota Składa się z dwóch izoterm, przez które ciepło jest doprowadzane i odprowadzane z układu oraz z dwóch izentrop.

d

d w

tC

T TT   Obszar substancjalny – obszar zawierający stale te same elementy substancji ( w sensie fenomenologicznym); brak przepływu masy przez granice. Obszar komponencjalny – obszar pokrywający się z obszarem substancjalnym zawierający mieszaninę jako całość, w którym prędkość refencjalna zastępuje prędkość komponencjalną ( obszarów komponencjalnych jest tyle ile składników). WS lub WK, która wypełnia obszar objętości V jest sumą dyskretnego zbioru najmniejszych porcji tychże wielkości. Odwracalnośc termodynamiczną względem procesu termodynamicznego: nazywamy taki stan, w którym proces termodynamiczny występujący w układzie jest w równowadze termodynamicznej, jednakże pod wpływem zadziałania elementarnego bodźca termodynamicznego przybiera kierunek przebiegu zawsze zgodny z kierunkiem zadziałania elementarnego bodźca termodynamicznego (zmiana kierunku zadziałania bodźca termodynamicznego powoduje zmianę kierunku przebiegu procesu termodynamicznego). Parametry stanu i funkcja stanu Parametry stanu są to wielkości mierzalne bezpośrednio, funkcje stanu są to związki których argumentami są niezależne parametry stanu. Przykład: parametry: ciśnienie, temperatura, objętościowa gęstość zasobu masy. Są one związane ze sobą funkcją stanu. Podział zasobu energii promieniowania: Oznaczając zasób energii absorbowanej przez A, pochłoniętej- P, zaś reflektowanej -R, można zapisać bilans energii promieniowania padającego na ciało: A + P + R = Q; a+p+r=1 gdzie: a = A/Q – zdolność absorbcyjna p = P/Q – zdolność przepuszczania r = R/Q – zdolność refleksyjna Pojemność cieplna substancji Pojemność cieplna lub ciepło właściwe substancji dT dq c  Dla gazu doskonałego wartości ciepła właściwego przy stałej objętości oraz ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu są stałe cv = const cp = const Wykładnik izentropy (adiabaty odwracalnej)

v

p

c c kPostulat Boltzmana – na każdy stopień swobody cząsteczki przypada średnio ta sama ilość ciepła w temp. T , średnia energia przypadająca na jeden stopień swobody – E=kT\a Praca bezwzględna δQL = pdV Praca efektywna Jest to praca zmierzona na sprzęgle maszyny, równa pracy wewnętrznej (internijnej), pomniejszonej o pracę tarcia poza wnętrzem maszyny (obszar bilansowania). Le = Li - Lm Praca elementarna ^ ^ 

 

 (^)  

Lel pdV F *dxα) dX Praca indykatorowa    2 1

p

p

Lin L t Vdp Praca internijna maszyny roboczej. Jest to część pracy wykonanej wewnątrz układu ograniczonego osłoną poprowadzona wzdłuż ścian wewnętrznych maszyny, która jest przekazywana na zewnątrz układu. Li = Lin + Lf Lin – praca indykatorowa równa wykresowej, Lf – praca tarcia wewnątrz maszyny. Praca użyteczna, praca zewnętrzna ^ ^ 

    (^)  

Lu F *dxα) dX Praca tarcia Elementarny przyrost pracy tarcia δQLf pojawi sie wszędzie tam gdzie mamy doczynienia z procesami nieodwracalnymi. Praca techniczna Określa energię, która przekazywana jest przy okresowym powtarzaniu zmian stanu gazu w urządzeniach technicznych, zwanych maszynami przepływowymi δQLt = -Vdp Praca wewnętrzna (internijna) Jest to część pracy wykonanej wewnątrz układu ograniczonego osłoną która jest przekazywana na zewnątrz. Li = Lin - Lf Praca odwracalnego obiegu lewobieżnego Lob = Lk - Lexα) Praca odwracalnego obiegu prawobieżnego Lob = Lexα) - Lk Praca nieodwracalnego obiegu lewobieżnego Lobl n = Lobl + Lfob Praca nieodwracalnego obiegu prawobieżnego Lobl n = Lobl - Lfob Prawo izobary Gay-Lussaca Rozszerzalność gazu jest wprost proporcjonalna do temperatury. 1 T 1 T v vPrawo izochory Charlesa Opisuje zachowanie rozrzedzonego gazu (gazu doskonałego) podczas jego ogrzewania w stałej objętości V=const i przy stałym zasobie masy m=const 1 T 1 T p pPrawo izotermy Boyle’a-Mariotte’a

p p v v  p 1 v 1 = pv = const Prawo Avogadra W jednakowych objętościach przy tym samym ciśnieniu i temperaturze znajduje się taka sama ilość cząstek (ilość moli) dowolnego gazu doskonałego. Prawo Daltona Ciśnienie całkowite p fazy gazowej wieloskładnikowej , będącej mieszanina gazów doskonałych, równoważne jest ciśnienu, jakie wywierałby gaz doskonały jednoskładnikowy mający następujące parametry stanu:

  • temperaturę T, równą temperaturze fazy gazowej wieloskładnikowej
  • objętościową gęstość zasobu ilości moli ρi/ρ.n równą sumie objetościowych gęstości zasobu ilości moli składników mieszaniny ρi/ρ.ni p BT

l

i

ni

Prawo Joule’a Masowa gęstosć zasobu energi wewnętrznej gazu doskonałego jest funkcja jedynie temperatury bezwzględnej T gazu. Prawo Lamberta; Intensywność promieniowania Ig (światłość) w kierunku tworzących kąt α z normalną do płaszczyzny promieniującej jest równa intensywności promieniowania w kierunku normalnych do promieniującej przez cosα; Iα/ I 0 cosα; Jeżeli RTα-gęstość strumienia energii tworzy z kierunkiem tworzącym kąt α z normalną do promieniującej powierzchni d^2 SI to możemy wyrazić, że: Iα=d^2 RTI/d^2 w; gdy α=0 to I 0 =d^2 RTI/ d^2 w; Prawo stanów odpowiednich; Jeżeli dwa czynniki różne mają jednakowe dwa parametry zredukowane to trzeci ich parametr zredukowany musi być taki sam Prawo promieniowania Plancka Elementarny przyrost objętościowej gęstości zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego w polu długości fal od λ) do λ) + dλ) równy jest iloczynowi funkcji rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego w polu długości fal i różniczki długości fali dλ).                exα)p 1 8

kT hc hcd d       Prawo promieniowania Stefana Strumień wymiany ilości cząstek odniesiony do jednostki powierzchni lub wymiana ilości cząstek przez jednostkę powierzchni w jednostce czasu, określany jest zależnością:  =n/4 ; n – objętościowa gęstość zasobu ilości cząstek gazu,  - prędkość średnia cząstek gazu. Natomiast przez analogię strumienia wymiany zasobu ilości fotonów określona jest zależnością  f=nc/ RT=T^4 Prawo przesunięć Wiena Odwrotnie proporcjonalna zależność długości fal λ)m od temperatury T opisuje ilościowo mechanizm przesuwania się maksimum rozkładu widmowego objętościowej gęstości zasobu energii promieniowania elektromagnetycznego ελ)(λ)) w miarę wzrostu temperatury w stronę fal krótszych. m (^) k w hcT    dxα) 4 , 965 Prędkość średnia cząstek gazu 8 21      ^  m kT vProces kwazistatyczny Jest to proces termodynamiczny przebiegający w stanach równowagi termodynamicznej. Przemiana I rodzaju; c.s. ->ciecz; ciecz->para; c.s. ->para; Zachodzi istotna dostrzegalna zmiana struktury oraz towarzyszy przemianie pochłaniania lub wydzielenia ciepła utajonego. Zmiana parametrów makroskopowych takich jak: współczynnik rozszerzalności, ciepło właściwe. W I przemianie pochodne entalpii swobodnej nie są ciągłe. dq=-SdT+νdp=>T=const; (diq/dip)T=ν; p=const; (diq/diT)p=-S. Przemiana II rodzaju; Dla określonych wartości ciśnienia i temperatury zachodzi zmiana ciepła właściwego lub podatności magnetycznej, zmiana struktury krystalicznej. W II przemianie drugie pochodne entalpii swobodnej są ciągłe. (δQ^2 g/ δQp^2 )T=(δQν/δQp)T=-νγ, gdzie γ jest izotermicznym współczynnikiem sprężania określonym zależnością γ=-1/ν(δQν/δQp)T=-(δQlnν /δQp)T oraz (δQ^2 g/ δQT^2 )p=-(δQs/δQT)p=-cp/T gdzie, pochodna masowej gęstości zasobu entropii po temperaturze, przy ustalonym ciśnieniu, określona jest związkiem: cdxα)z=T(δQs/δQT)z Przemiany quasistatyczne – przemianu graniczne, w których temperatury i siły zewnętrzne są mało różne od temperatur i sił własnych układu. Przemiana izentropowa (adiabata odwracalna) Jest to przemiana w której entropia ma wartość stałą.   0 T Q dS  (^) dS = 0 S = const Przemiana izochoryczna v = const dv = 0 dεI = cvdT Przemiana izobaryczna p = const dp = 0 1 T 1 T v v  di = cpdT Przemiana izotermiczna T = const dT = 0 δQq = dεI + pdv masowa gęstość zasobu ciepła, praca techniczna są sobie równe: ΔT, qT=ΔT, l=ΔT, lt=Rtln/1=RTln(p1/p) wartość masowych gęstości zasobu ciepła wymienionego w przemianie izotermicznej dqT = Tdr = pdV = -V^2 dp Przemiana politropowa Charakteryzuje się tym ze ciepło właściwe przemiany jest wielkością stałą const dT dq c   p 1 v 1 n^  p 2 vn 2  pvnconst Punkt krytyczny K: Odpowiada stanowi krytycznemu, w którym objętościowe gęstości zasobu masy dwóch faz są jednakowe a przy zmianie stanu skupienia nie pojawia się powierzchnia podziału faz. Reguła faz Gibsa; p – liczba różnych faz, c – liczba różnych składników, f – liczba stopni swobody układu. Reguła faz Gibbsa wskazuje, że dla zachowania równowagi powinien być spełniony warunek: f =c–p+ Liczba stopni swobody to liczba takich parametrów jak: ciśnienie, temperatura i koncentracja składników układu, które mogą się zmieniać nie powodując naruszenia równowagi układu. Rozkład prędkości Maxwella; W przestrzeni prędkości νxα), νy, νzdefiniujemy funkcje rozkładu „objętościowej gęstości zasobu zdarzenia losowego Φ(v)” charakteryzująca się tym, iż w przyroście elementarnym trzeciego rzędu obszaru „objętości” d^3 v=dvxα)dvydvz zawarty jest elementarny przyrost trzeciego rzędu ilości cząstek gazu d^3 n(v) poruszających się z prędkościami v (cząstka gazu ma w temp. T energię kinetyczną E=1/2mv^2. A zatem możemy napisać Φ(v)=f(E)=d^3 n/d^3 v. Równanie stanu gazu doskonałego Clapeyrona Jeśli parametry stanu gazu są wielkościami jednorodnymi (bezgradientowymi), wówczas masowa gęstość zasobu określona jest związkiem pV = mRT Równanie stanu gazu van der Waalsav aRT v a ^ p^         (^2) Dla izotermy krytycznej punkt K jest punktem przegięcia, w którym gaz osiąga parametry krytyczne pk, vk, Tk. Równanie Berthelotav aRT Tv a ^ p^         2 Równanie Dietericiego            RTv a p vRT exα)p Równanie to w punkcie krytycznym ma również punkt przegięcia. Równanie Pfaffa δQX = X 1 dxα) 1 + X 2 dxα) 2 + ... = 0 Równanie Gibbsa Jest połączeniem I zasady termodynamiki dla wielkości intensywnych (WI) z II zasadą termodynamiki dla przemian nieodwracalnych. Równanie Gibbsa dla wielkosci intensywnych: