1. ETYKA
2. OJCEM ETYKI
3. Jak żyć i co dobrego czynić?
4. Jak uczynić swoje życie sensownym, gdzie jest
jego cel?
5. Co oznacza moralnie dobry?
6. 3 RODZAJE DÓBR:
7. CZYNY NIEGODZIWE
8. Etyka, a inne dyscypliny naukowe
9. Czyn
10. 3 drogi
11. ELEMENTY OSOBY
12. KOLEKTYWIZM
13. TOTALITARYZM
14. CZŁOWIEK
15. DEKLARACJA PRAW CZŁOWIEKA
16. STANOWISKA
17. PODZIAŁ PRAWA MORALNEGO
18. CECHY PRAWA NATURALNEGO
19. ETYKA ŻYCIA GOSPODARCZEGO
20. FUNDAMENTALNE ZASADY
UPRAWIANIA BIZNESU
21. PRAWO WŁSANOŚCI
22. 3 GŁÓWNE KONCEPCJE WŁASNOŚCI
23. STRUKTURA WŁASNOŚCI
24. POZYTYWNE PODSTWY WŁASNOŚCI
PRYWATNEJ
25. NEGTYWNE PODSTWY BRAKU
WŁASNOŚCI
26. FORMY WŁASNOŚCI DZISIAJ
27. DROGI NABYWANIA WŁASNOŚCI
28. ZASADY MORALNE WZGLĘDEM
WŁASNOŚCI
29. WYKROCZENIA (GRZECHY)
PRZECIWKO WŁASNOŚCI
30. OSZCZĘDZANIE A KONSUMPCJA
31. POTRZEBY OBECNE
32. POTZREBY PRZYSZŁE
33. OSZCZĘDZANIE
34. ETYCZNY WYMIAR REKLAMY I
PROMOCJI
35. CELE REKLAMY
36. POZYTYWNE ASPEKTY REKLAMY
37. NEGATYWNE (SZKODLIWE) ASPEKTY
REKLAMY
38. ZASADY MORALNE W DZIEDZINIE
REKLAMY
1. ETYKA- chodzi o to co dobre, a to co złe, co i
dlaczego powinniśmy unikać , jak żyć.
Ostatecznie chodzi o to jak uprawiać biznes, jak
prowadzić życie gospodarcze. Oczywiście nie ze
względu na skuteczność, zysk, pożytek, ale z
odniesieniem do pewnych zasad ważniejszych i
wyższych niż pożytek i zyski.
2. OJCEM ETYKI jest Sokrates, który żył w latach
469-399 przed Chrystusem. Szukał on ostatecznej
odpowiedzi na pytanie jeśli chodzi o dobro i zło.
Dlaczego coś jest dobre, albo złe.
Na tematy moralne nie wykładał, ale o nich
rozmawiał. Słynne są dialogi Platona (ucznia
Sokratesa), oczywiście zwijając argumenty.
Jego ,matka była akuszerką i jak bardzo ładnie
porównywał swoją rolę do akuszerki.
Jak ona pomagała urodzić dziecko, tak on (Sokrates)
pomagał swemu rozmówcy urodzić właściwą
wiedzę na temat dobra i zła, odrzucając wiedzę
fałszywa. Akuszerka w swoim fachu posługuje się
odpowiednimi narzędziami, a etyk- tutaj Sokrates
ukazał się mistrzem, stąd jest on nie tylko ojcem
etyki, ale i logiki.
Odpowiednimi pytaniami starał się najpierw sięgnąć
do podstawowej wiedzy rozmówcy, o dobru i złu,
następnie pomagał mu wyprowadzić z niej
nieuniknione konsekwencje.
I o to samo chodzi w etyce i etykom. Odrzucił
podstawowe przeświadczenie na temat dobra i zła,
uporządkował je, znalazł ich uzasadnienie, a więc co
znaczy dobry i zły i uzasadnił te poglądy moralne.
Stąd ETYKA – jest teorią moralności, czyli
dziedziną dobra i zła moralnego.
Autorytetem w sprawach moralnych jest dla nas nie
ten, kto wiele mówi o dobru i złu, ale ten, kto usiłuje
dobro czynić, kto życiem swym poświadcza, że
rozumie dziedzinę dobra i zła.
On był do końca przekonany o tym, co mówił, i
pozostał wierny swoim uczuciom.
Żywy świadek- autorytet moralny- Ojciec Święty
Jan Paweł II. On to co mówi, to czyni.
Jak żyć i co dobrego czynić?
3. Co jest dobrem dla człowieka?
Aby człowiek mógł odpowiedzieć na pytanie jak
żyć, to najpierw musi wiedzieć kim jest. Lepiej być
niezadowolonym człowiekiem, niż zadowolona
świnią
Lepiej być niezadowolonym Sokratesem, niż
zadowolonym głupcem.
4. Jak uczynić swoje życie sensownym, gdzie jest
jego cel?
Zmarnowanie życia byłoby wielką szkodą. Bycie
pełnym człowiekiem pociąga nas, skupia by je
ochraniać i rozwijać.
5. Co oznacza moralnie dobry?
6. 3 RODZAJE DÓBR:
1. dobra pożyteczne
2. dobra przyjemne
3. dobra godziwe
DOBRA POŻYTECZNE: to dobro, bo przynosi
jakiś pożytek, ze względu na coś innego, np. obiad
jest dobry, bo daje siły, a siły człowiek może
spożytkować dla innych dóbr.
DOBRA PRZYJEMNE:– dobra, bo przysparzają
człowiekowi przyjemności, np. po obiedzie jem
deser, dla przyjemności
DOBRA GODZIWE:– godziwy to taki, który godzi
się człowiekowi
7. CZYNY NIEGODZIWE: to takie, które są złe,
bo nie odpowiadają człowiekowi, nie godzą mu się.
Nie przystają człowiekowi. I stad mówimy, że
moralnie dobry czyn, to taki czyn, który jest dobry
dla człowieka jako człowieka. Kryterium oceny jest
dobro człowieka i brać pod uwagę dobro człowieka,
znaczy tyle, co chronić i udzielać mu tych dóbr,
których w danej sytuacji potrzebuje.
8. Etyka, a inne dyscypliny naukowe:
•antropologia
•filozofia
•etologia
•teologia
ETYKA jest nauką filozoficzną, należy jasno
powiedzieć, że tak jak z jednej etyk nie może
uniknąć problemów filozoficznych, tak z drugiej
strony punktem wyjścia jego analiz etycznych nie
jest filozofia, ale doświadczenie moralne.
Doświadczenie powinności moralnej konkretnego
działania.
Etyka zajmuje się oceną czynu ludzkiego.
Etyka jest różna od etologii.
Różnice:
Etologia np. zajmuje się opisywaniem poglądów
moralnych jednostek czy grup społecznych na
tematy dobra i zła i ich zachowanie. Nie wnika w
ocenę.
Ocena – należy się już etyce
Etyka a teologia- bardzo się łączą.
Teologia – nauka o bogu. Podstawą jest księga Pisma
Świętego. Teologia jest w służbie, pomaga etologom.
Przedmiotem etyki jest czyn.
9. Czynem – nazywa się takie działanie człowieka,
które jest świadome i wolne.
Oczywiście bo człowiek jest odpowiedzialny tylko
za czyny świadome.
10. 3 drogi:
1. Liberalizm
2. Komunizm
Zagadnienia związane z antropologią
Kościół proponuje 3- cią drogę- mocno
podkreśla godność człowieka, godność
osoby ludzkiej
Poecjun
Osoba – jest samodzielną w istnieniu substancją
natury rozumnej
11. ELEMENTY OSOBY:
1. substancjalność
2. rozumność
3. samodzielność w istnieniu
Substancjalność
Osoba jest substancją, czyli bytem, któremu
przysługuje istnienie w sobie, a nie w jakimś innym
podmiocie. Przeciwieństwem substancji jest
przypadłość, np. kolor9istnieje w innym podmiocie
Rozumność
Osoba jest natury rozumnej, czyli jest zdolna do
poznania umysłowego, zdolna do porządkowania
rzeczywistości, odkrywania w niej ładu. Oczywiście
ta osoba jest wynikiem połączenia pierwiastka
materialnego i duchowego, i jest nierozerwalnym
podmiotem działania. W osobie więc krzyżują się
dwie rzeczywistości: materialna i duchowa,
składające się na doskonała jedność.
Samodzielność w istnieniu
Osoba nie może być przejęta przez inną osobę.
Osoba nie może być częścią takiej całości, która
byłaby osobą.
12. W KOLEKTYWIZMIE człowiek się nie liczył,
nie miał żadnych praw, liczyła się zbiorowość.
13. W TOTALITARYZM totalitaryzmie człowiek
się nie liczył, nie liczyła się społeczność.
14. CZŁOWIEK jest istotą cielesną i duchową.
Odrzuca się formę kolektywizmu i totalitaryzmu.
Najważniejszy jest człowiek i jego godność. Tylko
człowiek potrafi zaakceptować swoją godność,
potrafi zaakceptować drugiego człowieka. Bo jeżeli
człowiek nie jest człowiekiem, nie uszanuje swojej
godności, to nie uszanuje drugiego człowieka. Drugi
człowiek jest mu potrzebny tylko po to, aby
pomnożył jego dobro.
Osoba jest więc samodzielną w istnieniu, substancją
całości cielesno -duchowej natury, będąc podmiotem
działania rozumnego i wolnego, a więc i zarazem
odpowiedzialnego. Człowiek nie jest sam, rodzi się i
żyje w całości w społeczeństwie: otrzymuje pewne
prawa od społeczeństwa, ale ma i obowiązki wobec
społeczeństwa.
15. Deklaracja Praw Człowieka
To były piękne założenia (piękna idea) , ale są
organizacje, które chcą to obalić, chcą zmienić
definicję rodziny. Taka polityka doprowadzi do
samounicestwienia. W oparciu o co ocenia etyk, czy
ten czyn jest dobry czy zły
16. STANOWISKA:
1. Eudajmonizm- kryterium dobroci
ludzkiego czynu jest szczęście. Czyn jest dobry,
jeżeli przybliża człowieka do szczęścia, zły, jeżeli
oddala. trzeba uznać za stanowisko błędne, gdyż nie
bierze pod uwagę drugiego człowieka, jako adresata
działania
2. Deontonomizm –źródłem i kryterium
moralnej dobroci czynu jest nakaz odpowiedniego
autorytetu. odbiera człowiekowi jego podmiotowość,
czyniąc go pionkiem cudzych rozkazów
3. Personalizm – czyn ludzki jest
moralnie dobry przez to, że stanowi afirmację osoby
dla niej samej. Za właściwe trzeba uznać to
stanowisko, gdyż jedynie tutaj chroni się szczególne
dobro, jakim jest osoba.
17. PODZIAŁ PRAWA MORALNEGO:
1. prawo naturalne
2. prawo stanowione, czyli pisane
Prawo naturalne – podstawa tego prawa jest natura
ludzka. Człowiek to prawo naturalne może poznać
na drodze rozumowej (poznania umysłowego).
Dla człowieka wierzącego prawo naturalne to
Dekalog (prawo boże). Na straży swojego życia ja
bronię swoje życie.
Prawo naturalne – jest to norma moralności, która
pomaga mu w ocenie czynu, czyt jest on dobry, czy
jest zły.
18. Cechy prawa naturalnego
1. jest powszechne (każdy człowiek
dochodzi do tego prawa) znane wszystkim, ludziom
którzy osiągnęli normalny poziom rozwoju
umysłowego
2. jest niezmienne
Wszystkich tych praw jest 10 (dekalog)
PRAWO NATURALNE NA STRAŻY:
•nie zabijaj
•nie morduj
•nie mów fałszywego świadectwa przeciw
bliźniemu
Każdy człowiek, nawet nie wierzący odkrywa to
prawo. To co się dzieje na świecie- odrzucenie prawa
naturalnego (pomylenie całej hierarchii wartości) ,
brak etyki opartej o prawo naturalne.
19. ETYKA ŻYCIA GOSPODARCZEGO:
W centrum działalności gospodarczej stoi człowiek
z całą jego godnością
20. FUNDAMENTALNE ZASADY
UPRAWIANIA BIZNESU:
1. w centrum powinien stać człowiek z
jego godnością . drugi człowiek liczy się tylko po to ,
na ile pomoże mu w pomnożeniu jego wartości.
Każdy człowiek nosi w sobie niepowtarzalną
godność
2. prymat wartości duchowych przed
wartościami materialnymi- człowiek to nie tylko
strona materialna, jego życie nie tylko biegnie wokół
spraw materialnych. Człowiek ma też życie
