









Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
opracowanie zagadnień do obrony
Typologia: Streszczenia
1 / 17
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Co to są zamówienia publiczne? art. 7 pkt. 32 ustawy p.z.p. należy przez to rozumieć umowę odpłatną zawieraną między zamawiającym a wykonawcą, której przedmiotem jest nabycie przez zamawiającego od wybranego wykonawcy robót budowlanych, dostaw lub usług.
polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej, wspierania i upowszechniania idei samorządowej, promocji gminy, współpracy z organizacjami pozarządowymi, współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
natomiast organy administracji rządowej terenowej działają tylko na ściśle określonym terytorium. Ostatnia grupa to administracja państwowa, nie podlegająca rządowi. Można do niej zaliczyć między innymi: Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Najwyższą Izbę Kontroli, Krajową Radę Radiofonii i Telewizji, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajową Radę Sądownictwa czy Narodowy Bank Polski.
4. Organy kolegialne i jednoosobowe Organ kolegialny składa się z pewnej liczby osób, a decyzje zapadają w nim zespołowo, w drodze uchwały podjętej większością głosów. Organem kolegialnym jest np. Rada Ministrów. Natomiast w skład organu jednoosobowego wchodzi jedna osoba, a decyzje zapadają jednoosobowo. Takim organem jest minister. 5. Sektorowa budowa administracji publicznej „Administracja jest to system złożony z ludzi, zorganizowany w celu stałej i systematycznej skierowanej ku przyszłości realizacji dobra wspólnego jako misji publicznej polegającej głównie (choć nie wyłącznie) na bieżącym wykonywaniu ustaw, wyposażonych w tym celu we władztwo państwowe oraz środki materialno-techniczne”. Sektor publiczny – ogół podmiotów gospodarki narodowej grupujących własność państwową (Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych), własność jednostek samorządu terytorialnego lub samorządowych osób prawnych oraz „własność mieszaną” z przewagą kapitału (mienia) podmiotów sektora publicznego. 6. Decentralizacja administracji publicznej Ustrój samorządu terytorialnego w Polsce nie jest dokładnie określony w Konstytucji. Kwestia ta jest pozostawiona ustawodawcy zwykłemu zobowiązanego jednak przez ustawę zasadniczą do takiego kształtowania ustroju terytorialnego, aby zgodnie z art. 15 Konstytucji zapewniał decentralizację władzy publicznej. Decentralizacja obejmuje nie tylko przekazywanie zadań w płaszczyźnie pionowej, ale również w układzie poziomym, jednak tu jej możliwości są ograniczone. Ograniczenie to jest uwarunkowane faktycznymi możliwościami realnej rozbudowy aparatu centralnego. Na tym szczeblu bowiem ograniczona jest pojemność kompetencyjna poszczególnych organów. Dlatego właśnie tak ważna jest decentralizacja zadań społecznych państwa oparta na samorządzie terytorialnym. Samorząd terytorialny jest formą ustrojową zdecentralizowanej administracji publicznej, wykonującą przydzielone mu w drodze ustawy zadania własne na własną odpowiedzialność. 7. Kierowanie w administracji publicznej Proces zarządzania, bez względu na rodzaj organizacji oraz jej cele, można scharakteryzować wyróżniając cztery podstawowe czynności, jakimi są: planowanie, organizowanie, przewodzenie, kontrolowanie. Zarządzanie jest procesem kierunkującym działanie organizacji na osiąganie jej celów w sposób sprawny i skuteczny. 8. Organizacja kierowania Za proces zarządzania odpowiadają kierownicy, określający cele organizacji i sposoby ich osiągnięcia. Kierownik (ang. menager) wykonując role interpersonalne, informacyjne i decyzyjne , osiąga cele organizacji za pomocą innych osób, we współpracy z zespołem, którym kieruje i kontroluje. 9. Zawód urzędnika administracji publicznej
W Polsce urzędnikami mogą być jedynie osoby zatrudnione na podstawie mianowania w administracji rządowej, a nie samorządowej. Do podstawowych obowiązków urzędnika należy dbałość o wykonywanie zadań publicznych oraz o środki publiczne, z uwzględnieniem interesów państwa oraz indywidualnych interesów obywateli.
10. Aktywność administracji publicznej Działalność administracji publicznej można podzielić na dwie sfery, na sferę zewnętrzną i na sferę wewnętrzną. Sfera zewnętrzna działalności administracji obejmuje działania w stosunku do podmiotów niepodporządkowanych organizacyjną, służbową podległością danemu organowi administracji. Jest to sfera stosunków z obywatelami, organizacjami społecznymi, samorządowymi itp., a także z jednostkami państwowymi i niepaństwowymi nie podlegającymi danemu organowi. Sfera wewnętrzna działalności administracji to stosunki prawne z organami, jednostkami organizacyjnymi, jak również z pracownikami bezpośrednio służbowo podporządkowanymi danemu organowi.Rodzaje działań administracji można podzielić na działania władcze i działania niewładcze.Działania władcze to akty administracyjne i akty normatywne. Organ administracyjny jednostronnie rozstrzyga o pozycji obywatela lub innego podmiotu, który musi podporządkować się woli organu, gdyż ten w razie nieposłuszeństwa dysponuje środkami przymusu. Działania niewładcze stawiają obywatela lub inny podmiot na równi z organem administracji, który nie zajmuje już pozycji dominującej. 11. Rola i zadania kontroli (nadzór) Kontrolę administracji realizuje wiele różnych instytucji, klasyfikowanych ze względu na specyfikę prawną i organizacyjną, zakres i metody działania lub przyznane im kompetencje. Wśród podmiotów kontrolujących można wyróżnić organy i jednostki specjalnie powołane do wykonywania kontroli. Istotnym elementem systemu kontroli, warunkującym jego skuteczność jest jednak każde działanie obywatela, organizacji lub grupy społecznej, które zmierza do zwrócenia uwagi na niedoskonałości w funkcjonowaniu organów administracji. Podstawowym celem kontroli administracji jest nie tylko monitorowanie stanu oraz funkcjonowania administracji, ale także dążenie do poprawy jej działalności poprzez diagnozowanie i niwelowanie błędów oraz ich źródeł. Kontrola powinna zapewniać pewne standardy, szczególnie w strefie kontaktów z obywatelami. 12. Rola informacji Rola informacji w administracji publicznej posiada różne aspekty. Zgodnie z art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ,,obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa” Niewątpliwie realizacja prawa dostępu do informacji publicznej stwarza obywatelom szansę uczestnictwa w dialogu społecznym z władzami i oddziaływania na ich aktywność. Tego rodzaju prawdopodobieństwo może istnieć m.in. w wyniku korzystania z prawa składania petycji, wniosków i skarg.
17. Konstytucyjne podstawy samorządu terytorialnego Rozdział VII SAMORZĄD TERYTORIALNY Art. 163. Samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla organów innych władz publicznych. 18. Akty prawa miejscowego Akt prawa miejscowego – specyficzny rodzaj aktu powszechnie obowiązującego. Posiada wszystkie cechy tych aktów, ale obowiązuje tylko na obszarze działania organu, który go wydał. Wydawane są w formie uchwał przez organy uchwałodawcze samorządu terytorialnego: radę gminy, radę powiatu, sejmik województwa. 19. Pojęcie gminy i powiatu Gmina - jest podstawową i zarazem najmniejszą jednostką samorządu terytorialnego. W swoich granicach zrzesza ona wszystkich mieszkańców i wykonuje zadania z zakresu administracji. To znaczy, że wszyscy mieszkańcy danej gminy z mocy prawa tworzą zrzeszenie posiadające osobowość prawną i wypełniające zadania administracyjne. Na czele gminy, jeśli jest to gmina miejska lub miejsko-wiejska, stoi burmistrz miasta lub odpowiednio miasta i gminy, jeśli jest to gmina tylko wiejska - wójt lub, jeśli jest to gmina będąca dużym miastem - prezydent miasta. Powiat – jednostka samorządu terytorialnego. Powiaty można podzielić na powiaty ziemskie i powiaty grodzkie. Powiat grodzki to gmina miejska, której zostały udzielone, na jej terytorium, kompetencje spełniane przez administrację powiatową. W skrócie można powiedzieć, że powiat grodzki na swoim terenie spełnia funkcje administracyjne takie jak powiat ziemski. Powiaty grodzkie zaliczamy do administracji gminnej, W Polsce powiatami grodzkimi są stolice województw sprzed reformy administracyjnej w 1998 roku. Powiat ziemski - obejmuje swoim zasięgiem znacznie większe terytorium niż gmina, zawsze jest to teren kilku lub nawet kilkunastu gmin 20. Wspólnota samorządowa Ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału terytorialnego stanowi z mocy prawa wspólnotę samorządową - wynika z art. 16 ust. 1 Konstytucji RP. Województwo, powiat, gmina są zatem traktowane jako związek mieszkańców danego obszaru - korporacja terenowa. 21. Mieszkaniec gminy i powiatu W powszechnym rozumieniu „mieszkaniec” jest to „człowiek mieszkający gdzieś na stałe”, a więc na terenie jakiejś jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu, województwa). Innymi słowy „mieszkaniec” jest to członek określonej korporacji prawa publicznego, przynależący do niej na podstawie kryterium terytorialnego. Jak stwierdza Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu: „wykładnia celowościowa [przepisów ustaw samorządowych – JHS] wskazuje na potrzebę utożsamienia pojęcia „mieszkaniec gminy” z pojęciem „osoby stale zamieszkującej” na obszarze gminy 22. Terytorium jednostek samorządu terytorialnego
Obecnie w Polsce jest 16 województw, 314 powiatów i 66 miast na prawach powiatu oraz 2478 gmin.
23. Pojęcie i charakter zadań jednostek samorządu terytorialnego Jednostki samorządu terytorialnego działają poprzez swoje organy. Każda z jednostek ma przewidziany ustawowo organ stanowiący, kontrolny oraz wykonawczy. Jednostki prowadzą swoją działalność we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Oznacza to, że każda z nich, w ramach swojego zakresu kompetencji, sama wyznacza sobie cele i sposób ich realizacji, a za wykonanie tych zadań jest odpowiedzialna. 25. Rodzaje zadań jednostek samorządu terytorialnego Cechą zadań własnych jest to, iż samorząd wykonuje je na zasadzie domniemanej kompetencji, w oparciu o własne środki finansowe oraz swoją bezpośrednią odpowiedzialność. Zadania własne regulowane są przepisami prawa, ale ich standard jest uzależniony od posiadanych zasobów w danej jednostce terytorialnej. Zadania zlecone to zadania publiczne wynikające z uzasadnionych potrzeb państwa , ustawowo przekazane do wykonania jednostkom samorządu terytorialnego. Pochodzą one od państwa. Jednostka wykonuje je po zapewnieniu przez zleceniodawcę środków finansowych i w jego imieniu. Jednostki samorządu terytorialnego nie mają możliwości odmowy wykonania zadań zleconych z powodu braku środków finansowych lub ich niewystarczającej wysokości. Zadania powierzone to przejęte przez jednostki samorządu terytorialnego w drodze umowy lub porozumienia czynności realizowane samodzielnie lub wspólnie z innymi jednostkami samorządu terytorialnego. 26. Wybory wójtów, burmistrzów i prezydentów miast Wybory wójtów (burmistrzów, prezydentów) organizują Państwowa Komisja Wyborcza i komisarze wyborczy. Przeprowadzenie wyborów należy do komisji powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin. PKW i komisarze wyborczy sprawują nadzór nad przebiegiem wyborów zgodnie z przepisami prawa. Za wybranego na wójta uważa się tego kandydata, który w głosowaniu otrzymał więcej niż połowę ważnie oddanych głosów. 27. Referendum lokalne Wyrażenie przez członków wspólnoty samorządowej w drodze głosowania swojej woli co do sposobu rozstrzygania sprawy jej dotyczącej. Referendum lokalne jest podstawową instytucją demokracji bezpośredniej. P odstawą prawną przeprowadzania referendum lokalnego w Polsce są art. 4 i 170 Konstytucji RP[1]. Postanowienia Konstytucji precyzuje ustawa z 15 września 2000 o referendum lokalnym. 28. Konsultacje z mieszkańcami Polega na wyrażeniu przez członków zbiorowości opinii w przedstawionej sprawie. Tworzy się w ten sposób dwustronna relacja, powstająca z inicjatywy administracji państwowej. W odróżnieniu od referendum wyniki konsultacji nie są wiążące dla organów władzy publicznej. Obligatoryjne konsultacje z mieszkańcami gminy przeprowadza się: 1. w procedurach: tworzenia, łączenia, dzielenia, znoszenia gmin i ustalania ich granic; nadawania gminie lub miejscowości statusu miasta i ustalania jego granic; ustalania i zmiany nazwy gmin oraz siedziby ich władz,
siedziba władz znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy. Funkcji wójta oraz jego zastępcy nie można łączyć z: funkcją wójta lub jego zastępcy w innej gminie, członkostwem w organach jednostek samorządu terytorialnego, w tym w gminie, w której jest wójtem lub zastępcą wójta, zatrudnieniem w administracji rządowej, mandatem posła lub senatora. Nie posiadają immunitetu
**33. Organ wykonawczy gminy – wójt, burmistrz, prezydent Stanowisko wójta (burmistrza, prezydenta miasta) łączy funkcje publicznoprawne i prywatnoprawne. Podmiot ten odpowiada za całość gospodarki finansowej jednostki, którą kieruje. Reprezentuje on jednostkę na zewnątrz i składa oświadczenia woli. W określonych przypadkach jest organem administracji publicznej i organem podatkowym. Wszystko to byłoby niewykonalne bez możliwości delegowania uprawnień i obowiązków na inne osoby.
samorządowe zakłady budżetowe - to jednostki organizacyjne sektora samorządowego, które odpłatnie wykonują wyodrębnione zadania i koszty swojej działalności pokrywają z przychodów własnych; ta forma organizacyjna może być stosowana do wykonywania wyliczonych w ustawie o finansach publicznych zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego. Zalicza się do nich: Zarząd Cmentarzy Komunalnych.
47. Pracownicy samorządowi Pracownik samorządowy to osoba pracująca w urzędzie marszałkowskim, starostwie powiatowym, urzędzie gminy oraz biurach i jednostkach podporządkowanych administracji samorządowej. Kandydat na to stanowisko zostaje zatrudniony na podstawie umowy o pracę, wyboru lub powołania. Ze względu na charakter stanowiska, kandydat musi spełniać określone wymagania formalne, bez których nie ma możliwości otrzymania tej posady. ustawa o pracownikach samorządowych wprowadziła procedurę przygotowawczą. Służba przygotowawcza pracownika samorządowego to rodzaj aplikacji urzędniczej dla kandydatów w celu nabycia przez nich praktycznych i teoretycznych umiejętności. 48. System źródeł prawa w Polsce Zgodnie z art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja ustawy ratyfikowane umowy międzynarodowe rozporządzenia akty prawa miejscowego (na obszarze działania organów, które je ustanowiły). Ponadto do źródeł prawa powszechnie obowiązującego zalicza się ustawy o zmianie Konstytucji, rozporządzenia z mocą ustawy wydane na podstawie art. 234 Konstytucji i inne nieuchylone akty prawne o mocy ustawy. Dotyczy to obowiązujących rozporządzeń Prezydenta RP z mocą ustawy wydanych w okresie II Rzeczypospolitej i dekretów wydanych w okresie tzw. Polski Ludowej. 49. Pojęcie organu administracji Organ administracji publicznej ( organ administracyjny ) – w prawie administracyjnym definiowany jest jako podmiot (człowiek lub grupa ludzi) wyodrębniony w strukturze administracji, wyposażony we władztwo administracyjne oraz posiadający własne, wyróżniające go kompetencje. Organy administracyjne są trzonem aparatu administracyjnego i najważniejszymi elementami administracji publicznej. 50. Kompetencje Trybunału Stanu główne zadanie polega na egzekwowaniu odpowiedzialności najwyższych organów i urzędników państwowych za naruszenie Konstytucji lub ustawy, w związku z zajmowanym stanowiskiem lub w zakresie swojego urzędowania, jeśli czyn ten nie wyczerpuje znamion przestępstwa (inaczej: popełnienie deliktu konstytucyjnego) oraz za przestępstwa pospolite i skarbowe w przypadku prezydenta RP. 52. Pojęcie i rodzaje decyzji
Decyzja administracyjna – akt administracyjny zewnętrzny wydany w trybie określonym w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego lub innych ustaw regulujących sferę indywidualnych praw i obowiązków obywateli, np. Ordynacji podatkowej lub Prawa celnego. Decyzje merytoryczne i decyzje niemerytoryczne – decyzje merytoryczne to takie, które rozstrzygają sprawę co do jej istoty. Przykładem decyzji rozstrzygającej sprawę co do jej istoty jest decyzja udzielająca pozwolenia na budowę. Do decyzji niemerytorycznych zalicza się decyzję o umorzeniu postępowania administracyjnego, decyzję kasacyjną organu odwoławczego, który uchyla orzeczenie organu I instancji i przekazuje temu organowi sprawę do ponownego rozpatrzenia. Decyzje pełne i częściowe – to odpowiednio decyzje rozstrzygające sprawę w całości lub w części. Wydanie decyzji częściowej nie kończy jednak postępowanie w sprawie, nawet jeżeli stała się ostateczna[8]. Decyzje ostateczne i nieostateczne – decyzje ostateczne to takie, od których nie przysługują zwykłe środki zaskarżenia, z kolei decyzje nieostateczne to takie, od których stronie przysługują zwykłe środki zaskarżenia, takie jak odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Decyzje prawomocne i nieprawomocne – decyzje prawomocne to decyzje ostateczne, których nie można zaskarżyć do sądu, z kolei decyzje nieprawomocne to decyzje, które można jeszcze zaskarżyć.
53. Zasada trójpodziału władzy model organizacji państwa, w którym funkcje prawodawcze, wykonawcze i sądownicze są od siebie oddzielone i powierzone niezależnym od siebie ciałom. W swej dojrzałej formie został opisany w epoce Oświecenia przez Johna Locke'a i Monteskiusza. Stał się inspiracją dla konstytucji Stanów Zjednoczonych z 1787 roku. Przeciwstawiany jest modelowi jednolitości władzy państwowej.